لیپوم عمدتاً از طریق معاینه فیزیکی تشخیص داده می شود و پزشک با لمس توده به این نتیجه می رسد که آیا لیپوم دردناک است یا خیر. در برخی موارد، ممکن است برای تشخیص قطعی لیپومای غیرسرطانی به بیوپسی نیاز باشد. برای انجام این کار، نمونه کوچکی از غده چربی برداشته شده و برای بررسی بیشتر زیر میکروسکوپ به آزمایشگاه فرستاده می شود.
گاهی اوقات لیپوما با کیست اشتباه گرفته می شود، بنابراین باید تصاویر واضحی از توده به پزشک ارائه شود تا تشخیص دقیق تری داشته باشد. تست های تصویربرداری مانند سی تی اسکن و ام آر آی، علاوه بر کمک به تشخیص کیست و لیپوم، محل لیپوم و همچنین عمق آن و اینکه آیا به اعصاب یا سایر بافت ها فشار می آورد را مشخص می کند. لیپوم ها به طور کلی بی ضرر هستند و نیازی به درمان یا جراحی ندارند، مگر اینکه فرد از علائمی مانند درد شکایت داشته باشد. برداشتن غدد چربی عمدتاً در شرایط زیر تجویز می شود:
سرطان توده چربی،
روند سریع رشد توده یا بزرگ شدن توده،
تداخل با عملکرد طبیعی بدن،
ایجاد مشکلات زیبایی
علائم و نشانه های لیپوم یا غده چربی
لیپوم ها می توانند در هر ناحیه ای از بدن ایجاد شوند و معمولاً با علائم زیر همراه هستند:
انگشتان به راحتی و با فشار کم حرکت می کنند.
آنها نرم هستند و مانند یک توده بیضی شکل زیر پوست احساس می شوند.
عمدتاً روی گردن، شانه ها، کمر، شکم و بازوها تشکیل می شود.
اندازه آنها کوچک و حدود 5 سانتی متر است، اما می توانند رشد کنند.
آنها روند رشد آهسته ای دارند.
آنها می توانند دردناک باشند، به خصوص اگر رشد کنند و به اعصاب فشار وارد کنند.
به ندرت پیش می آید که لیپوم به یک وضعیت پزشکی جدی تبدیل شود، اما همچنان توصیه می شود در صورت داشتن هر یک از علائم زیر به پزشک مراجعه کنید:
افزایش اندازه غدد چربی،
درد در غدد چربی،
قرمزی توده،
سفت شدن توده چربی
علت اصلی تشکیل لیپوم‌ها با قطعیت مشخص نیست؛ اما برخی از افراد ژن‌های معیوب را از والدین خود به ارث می‌برند که می‌تواند در ایجاد لیپوم نقش داشته باشد. در برخی موارد، آسیب به یک ناحیه ممکن است علت لیپوم باشد. از جمله عوامل موثر در ایجاد لیپوم می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
عدم فعالیت بدنی: برخی از پزشکان معتقدند که لیپوم در افرادی که فعالیت بدنی ندارند بیشتر دیده می‌شود.
سن: اگرچه لیپوم در همه افراد دیده می‌شود، به خصوص در بزرگسالان بین 40 تا 60 سال شایع‌تر است.
برخی از شرایط خاص پزشکی: افراد با سابقه سندرم گاردنر (یک بیماری ارثی که با تشکیل تومورهای خوش خیم و بدخیم همراه است) بیشتر در معرض ابتلا به لیپوما هستند.