در هنگام تعمیر پست، خط انتقال، تابلوی برق و دیگر تجهیزات برقی مطابق استانداردهای بین المللی رعایت مسائل ایمنی در صدر اولویت ها و اقدامات قرار دارد. به همین جهت گروه های تعمیراتی باید پس از قطع جریان برق در محل تعمیرات منهای برخی ملاحظات مکانیکی، باید از تخلیه الکتریسیته ساکن، تخلیه خازن ها و … اطمینان حاصل شود و این مهم با استفاده و نصب سیستم ارت محقق می شود.
همچنین در طول تعمیرات ممکن است به صورت سهوی محل تعمیر برق دار شود که مطابق دستور العمل ها باید سیستم ارت موقت تا انتهای عملیات به محل مورد نظر متصل باشد تا زمانی که بررسی ها نشان دهنده آمادگی اتصال برق باشند.
لازم به ذکر است ارت موقت هر سطح ولتاژ با سطوح دیگر متمایز می باشد و از این نظر می توان ارت موقت را به دسته های فشار ضعیف، فشار متوسط و فشار قوی تقسیم بندی نمود و یا می توان این دسته بندی را به شکل دیگری مانند تجهیزات ارت موقت 400 ولت، تجهیزات ارت موقت 20 و 33 کیلو ولت، تجهیزات ارت موقت 63، 132، 230 و 400 کیلو ولت مطرح نمود.
تجهیزات تشکیل دهنده ارت موقت صرفنظر از سطح ولتاژ
1- کلمپ اتصال به فازهای یک سیستم.
2- سیم با سطح مقطع مناسب برای اتصال فازها به زمین.
3- گیره اتصال سیم به راد ارت.
4- میله ارت موقت.
5- چکش برای کوبیدن راد ارت موقت.
6- جعبه فلزی برای سهولت در حمل و نقل و نگهداری تجهیزات ارت موقت.
لازم به ذکر است بسته به محل قرار گیری فازهایی که باید زمین شوند (مانند پست هوایی 20 کیلو به 400 ولت) و یا در سیستم های فشار متوسط و قوی که رعایت فاصله ایمنی ضروری می باشد، برای اتصال تجهیزات ارت موقت به فاز باید از چوب استیک یا پرچ استفاده شود.
جهت بررسی تکمیلی به وبسایت دانش آریا مراجعه فرمایید.