رضایت زناشویی، یکی از عوامل تعیین کننده در پیش بینی میزان صمیمیت یک رابطه عاشقانه و ماندگاری آن یا میزان درگیری زوجین و پایان یک رابطه است. زوج‌هایی که احساس رضایت از زندگی زناشویی خود دارند، در روابط خود ثبات بیشتری دارند و برای حل کردن مشکلات و تعارض‌های زندگی مشترک خود بیشتر از دیگران، تلاش میکنند. رضایت زناشویی ابعاد جسمی، جنسی و عاطفی را در بر می‌گیرد و با رفاه اقتصادی و اجتماعی و عوامل فرهنگی مرتبط است. عدم رضایت زناشویی با افزایش تنش و درگیری بین زن و شوهر همراه است که در نهایت ممکن است به طلاق عاطفی یا جدایی زوجین منجر شود. با توجه به نقش مهم رضایت زناشویی در بهزیستی روانی افراد، بازدهی شغلی و سلامت عمومی بدن در این مقاله قصد داریم به بررسی عوامل مهم در کسب رضایت در زندگی زناشویی بپردازیم.
اهمیت رضایت زناشویی در زندگی مشترک
رضایت در زندگی زناشویی نقش مهی در سلامتی روانی شما ایفا می‌گند و شاهرگ اساسی برای حیات یک رابطه است. رضایت زناشویی با فراهم شدن نیازهای عاطفی و جنسی همچنین برآورده شدن انتطارات زوجین از یکدیگر کسب می‌شود. در واقع زن و مرد با وجود تمام چالش‌ها و فراز و نشیبهای زندگی مشترک به رضایت نسبی از ازدواج خود دست یافته‌اند. در صورت وجود رضایت زناشویی، زوجین با قبول مسئولیت‌ها نقش خود را به خوبی ایفا میکنند و هر دو طرف برای رسیدن به رویاها و اهداف زندگی خود با یکدیگر مشارکت میکنند. رضایت در زندگی مشترک همچنین باعث افزایش صمیمیت، حس همدلی و از خود گذشتگی، تعهد و احترام متقابل می‌شود.
عوامل تعیین کننده در رضایت زناشویی
به صورت کلی سه عامل وجود دارد که نوع نگرش به رابطه و رضایت زناشویی را در افراد کنترل می‌کند. از این سه عامل یکی مربوط به فرد، دیگری مربوط به محیط و عامل سوم مدیریت ارتباطی زوجین است:
عوامل فردی
عوامل فردی، مجموعه ای از رفتارها و ویژگی‌هایی را در بر می‌گیرد که به خود فرد و نوع نگرش او بستگی دارد. در این دسته شریک فرد به اندازه خود فرد اهمیت ندارد بلکه پویش‌های روانی و نحوه تفکر و رفتارهای فرد بیشترین اهمیت را داراست. از عوامل موثر در این زمینه می‌تواند به پاتولوژی و شخصیت فرد، باورهای مذهبی و اجتماعی، سلامت روان، سلامت جسمانی و سن اشاره کرد.
۱. ویژگی‌های شخصیتی: ویژگی‌های شخصیتی معمولا برآیندی از تربیت و ساختار زیستی افراد هستند که می‌توانند باعث سازگاری و ناسازگاری افراد شوند. این ویژگی ها در صورت ناهنجار بودن، در جلسات مشاوره روانشناسی می‌تواند تغییر یافته و صفات سازگار جایگزین آن‌ها شود.
۲. ویژگی‌های جسمانی: ویژگی های جسمانی یکی دیگر از مسائلی ست که افراد را درگیر خود می‌کند. ممکن است فردی معلولیتی داشته باشد و به دلیل معلولیت خود نتواند حداقل اعتماد به نفس کافی را داشته باشد. این تعارض به وجود آمده در فرد می‌تواند سازگاری او را برای زندگی زناشویی پایین بیاورد.
۳. سلامت روان: سلامت روان را می‌توانیم اصلی‌ترین عامل در رضایت زناشویی بعد از مهارتهای حل تعارض در نظر گرفت. افرادی که سلامت روان بالاتری دارند به طور کلی اضطراب بیمارگونه را کمتر تجربه میکنند و ارتباط صمیمی‌تر و سالم تری با همسر خود برقرار میکنند.
عوامل محیطی
عوامل محیطی مثل میزان درآمد و توان اقتصادی، فرزندان، جامعه و فرهنگ حاکم هر کدام می‌توانند بر رضایت زناشویی اثر داشته باشند:
۱. فرهنگ و محیط: فرهنگ و محیط هر کدام به شکلی می‌تواند روی رضایت زناشویی تاثیر گذار باشد. فرهنگ می‌تواند فاکتوری به نام حمایت اجتماعی را ایجاد کند. البته حمایت اجتماعی بر خلاف تصور ما همیشه خوب نیست و می‌تواند مخرب باشد و به صورت دخالت اطرافیان در زندگی زناشویی باشد.
۲. وضعیت اقتصادی: وضعیت اقتصادی بدون شک نمی‌تواند به تنهایی عامل بالا رفتن رضایت زناشویی شود اما درصورت نامساعد بودن وضعیت اقتصادی، زوجین سطوح پایین‌تر رضایت در زندگی مشترک را تجربه خواهند کرد. معمولا تعارضات زناشویی در زمانی که اوضاع اقتصادی نامساعد هست، بیشتر است.
۳. فرزندان: نگهداری از فرزندان نیاز به صرف انرژی بسیار زیادی دارد. زوجین ممکن است به دلیل صرف این انرژی، نتوانند برای زندگی زناشویی خود وقت گذاشته و این امر می‌تواند در نهایت رضایت از زندگی مشترک را پایین آورد.
عوامل ارتباطی
عوامل ارتباطی معمولا با آموزش و یادگیری قابل تغییر هستند . ارتقا پیدا میکنند. بالاتر رفتن ابزارها و مهارتهای ارتباطی می‌تواند در نهایت عوامل محیطی را نیز در سیطره خود قرار دهند.
1- روش‌های حل تعارض: روش های حل تعارض شاید مهم‌ترین فاکتور برای رضایت در زندگی زناشویی باشد. در ابتدای زندگی زناشویی معمولا رویکرد افراد نسبت به همسر خود، تحمل مشکلات و سختی هاست بدون اینکه در مورد ناراحتی ها و دغدغه های خود صحبت کنند. اما تلاش نکردن برای حل آن‌ها معمولا توان افراد تحلیل می‌برد و شرایط را برای دعوایی تمام عیار فراهم می‌کند.
2- مهارتهای ارتباطی: توانایی ارتباط صحیح با همسر و مهارتهای ارتباطی بالا عاملی مهم در رضایت زندگی مشترک است. در واقع زوج‌هایی که از این مهارت برخوردار هستد، می‌توانند به خوبی با یکدیگر تعامل برقرار کنند، در مورد نیازها و خواسته هایشان صحبت کنند و در صورت پیش آمدن مشکل و تعارض به خوبی مسائل را حل کنند.
چگونه می‌توان به رضایت زناشویی دست یافت؟
بسیاری از زوج‌ها در آرزوی رسیدن به رضایت در زندگی مشترک هستند؛ آرزویی که با تلاش و برنامه ریزی دست یافتنی است. داشتن انتظارات واقع بینانه از ازدواج و افزایش مهارتهای زندگی زناشویی مانند توانایی حل تعارض‌ها، افزایش آگاهی در مورد تفاوت‌های جنسیتی، مهارت گفت و گوی موثر بین زوجین، ابراز صحیح احساسات و توجه به نیازهای عاطفی همسر، مهارتهای لازم برای برقراری رابطه جنسی لذتبخش و... می‌تواند راهگشا باشد. از آن جایی که روابط جنسی نقش مهمی در رضایت در زندگی زناشویی ایفا می‌کند مشاوره جنسی به شما کمک می‌کند تا این روابط را از حالت یکنواختی معمول خارج کنید و نیازهای جنسی همسرتان را به خوبی ارضا کنید.
منبع : هنر زندگی