افزایش صادرات در ردیف بالاترین اولویت های هر دولتی قرار می گیرد که مایل به تحریک رشد اقتصادی است. با این حال، هنوز اختلاف نظر شدیدی در مورد نحوه مداخله دولت ها وجود دارد. به عنوان مثال، اغلب این بحث مطرح شده است که بهترین کاری که دولت ها می توانند انجام دهند این است که موانع عملکرد روان نیروهای بازار را از بین ببرند و اطلاعاتی را در مورد بازارهای مقصد و رقبای خارجی به شرکت های صادرکننده ارائه دهند. این دیدگاه البته به دور از آن است که به اتفاق آرا به اشتراک گذاشته شود.
در حالی که سیاستگذاران به بحث در مورد این موضوع ادامه می‌دهند، بررسی ادبیات ما در مورد استراتژی‌ها و شیوه‌های موفق برای تقویت صادرات ما را قادر می‌سازد تا فهرستی از بهترین شیوه‌ها را تهیه کنیم. ایجاد طرح های بازپرداخت وظیفه. در میان اقدامات سنتی، طرح بازپرداخت وظیفه، همانطور که نظرسنجی از نظرات کارآفرینان نشان میدهد، یکی از اقداماتی است که در گذشته موفق بوده است. طرح‌های استاندارد بازپرداخت عوارض را می‌توان با موارد زیر بهبود بخشید: (الف) در دسترس قرار دادن آنها برای صادرکنندگان غیرمستقیم و گسترش آنها به نهاده‌های وارداتی مورد استفاده در تولید محصولات نهایی صادراتی. ب) حذف پیش پرداخت عوارض برای شرکت های صادرکننده به منظور کاهش الزامات اعتباری.
افزایش در دسترس بودن اعتبار. در دسترس بودن اعتبار کوتاه مدت و (به ویژه) بلند مدت برای صادرکنندگان بسیار مهم است. این امر برای شرکت‌های کوچک و متوسط (SMEs)، که محدودیت‌های اعتباری برای آنها الزام‌آورتر از شرکت‌های بزرگ است، تعیین‌کننده است. از آنجایی که شرکت‌های کوچک و متوسط اکثریت بزرگی از شرکت‌ها را در کشورهای در حال توسعه تشکیل می‌دهند، بهبود در این حوزه برای حمایت از رشد صادرات ضروری است.
ساده سازی مقررات دولت باید مقررات مربوط به صادرات را ساده کند. رویه های بوروکراسی طولانی به ویژه بر صادرکنندگان جدید تأثیر منفی می گذارد. در عین حال، دولت ها باید جمع آوری و انتشار اطلاعات در مورد بازارهای خارجی و الزامات صادرات را بهبود بخشند. اقدامات در این دسته همچنین باید استانداردهای محصول و سایر الزامات فنی تحمیل شده برای صادرات به بازارهای کشورهای توسعه یافته را در نظر بگیرد.
بهبود همکاری بین فعالان اقتصادی علاوه بر ابزارهای سیاست سنتی، رشد صادرات می تواند با بهبود همکاری بین صادرکنندگان و بین دولت و بازیگران تجاری مورد حمایت قرار گیرد. به عنوان مثال، امروزه آگاهی فزاینده ای در مورد امکان استفاده از کنسرسیوم های صادراتی برای کمک به SME ها برای دسترسی به بازارهای بین المللی وجود دارد. این ممکن است به عنوان مکمل سایر اشکال مداخله دولت در نظر گرفته شود. برای اطلاع از چگونگی صادرات به چین اینجا کلیک کنید.
ترکیب سیاست های رشد صادرات کوتاه مدت و بلندمدت. تحریک رشد صادرات مستلزم ترکیب سیاست های کوتاه مدت و بلندمدت است. در این زمینه، مهم است که از مکمل بودن بین EPP ها و سایر سیاست های داخلی (مثلاً با هدف افزایش بهره وری و محتوای تکنولوژیکی محصولات داخلی) استفاده شود. همکاری استراتژیک بین سطوح مختلف دولت (مثلاً در سطح ملی و ملی) و بخش خصوصی به طور گسترده به عنوان یک عنصر کلیدی برای موفقیت سیاست در نظر گرفته می شود. حمل و نقل دریایی به چین، یکی از بهترینپ روش‌های حمل و نقل کالا است که هزینه و فرآیندهای خاص خود را دارد. که بازرگانی الین مراحل آن را به شما توضیح میدهد.
در واقع، یک پیش شرط برای EPP های موفق، توانایی دولت داخلی، از جمله طراحی، اجرا، اجرا و نظارت است. نتیجه این است که ترکیب سیاست پیشنهادی برای یک کشور معین باید بر اساس قابلیت‌های موجود برای دولت ملی، دولت فرعی و سازمان‌های داخلی تنظیم شود. در حالت شدید، این استدلال می تواند به معیارهای بسیار عملی برای طراحی خط مشی منجر شود، که بهترین ترکیب خط مشی (دومین) را با تکیه بر ملاحظات مربوط به کارآمدترین (کمترین فاسد) نهادهای دولتی پیشنهاد می کند. اتخاذ چنین معیارهایی می تواند اتلاف منابع را به حداقل برساند و خطر تقویت گروه های ذی نفع داخلی قدرتمند و فعالیت های رانت جویانه را کاهش دهد. تحلیل دقیق ویژگی‌های محیط اقتصادی و نهادی محلی نشان میدهد که استراتژی‌های سیاستی از کشورهای دیگر صرفاً به این دلیل که در آنجا موفق بوده‌اند قرض نگیرید. در واقع، سیاست یکسان (یا ترکیب سیاست) اجرا شده در دو کشور مختلف ممکن است نتایج کاملاً متفاوتی به همراه داشته باشد. به طور خاص، محیط سازمانی خاص کشور برای نتایج سیاست بسیار مهم است. مکمل های نهادی و سیاستی مهم هستند. سیاست های داخلی ممکن است به طور مستقیم، از طریق مجموعه ابزارهای سیاستی با تأثیر مستقیم بر تجارت خارجی، یا به طور غیرمستقیم، از طریق مجموعه اقدامات سیاستی که تأثیر مستقیم خود را بر سایر جنبه های سیستم های اقتصادی (به عنوان مثال، پولی و مالی) دارند، بر عملکرد صادرات تأثیر بگذارند.