تفاوت و شباهت های مه پاش های دیسکی و پروانه ای
تفاوت مه پاش ها
در مدل دیسکی رطوبت بسیار ریزتر از مدل پروانه ای، میزان پرتاب آن در حدود ۴ متر و رطوبت در یک سو حرکت می کند. استفاده از این دستگاه بیشتر در سالن هایی است که پرتاب آب مهم نبوده و نیازمند رطوبت به طور مستمر می باشند؛ مانند انبارهای نگهداری میوه، گوشت و … . طوقه دستگاه مستطیل شکل و متشکل از شبکه های قطره گیر منحنی بسیار نزدیک به هم بوده به همین دلیل دستگاه فاقد نیاز به سینی درین در زیر طوقه می باشد. همچنین پروانه در قسمت انتهایی دستگاه قرار گرفته و عامل پودر کننده آب در این دستگاه دیسک می باشد. در مدل دیسکی دهانه خروجی دستگاه به صورت مستطیل شکل می باشد.
در مدل پروانه ای پرتاب رطوبت نهایتا ۱۷ متر و در شعاع ۴ متر از طرفین باز می شود. استفاده این دستگاه بیشتر در سالن هایی است که در بازه های زمانی مختلف درصد رطوبت متفاوت را می طلبند (مانند سالن های قارچ). دهانه خروجی دستگاه دایره ای شکل و محل قرار گیری پروانه وسط دستگاه می باشد. در این مدل پروانه آلومینیومی عامل پودر کنندگی آب می باشد.
شباهت مه پاش ها
هر دو دستگاه دارای شیر دستی جهت کنترل میزان رطوبت ورودی به سالن می باشند.
مه پاش ها را می توان به دستگاه کنترل رطوبت، سنسور و یا تایمر حافظه دار اتومات نمود. و در مکان هایی که باید رطوبت بالای ۶۰ درصد حفظ شود توصیه می شود از تایمر استفاده گردد. با تجهیز کردن دستگاه به رطوبت سنج به طور اتومات در ساعت های تعریف شده دستگاه خاموش و با پایین آمدن رطوبت دستگاه روشن می گردد. بدین صورت رطوبت به صورت مستمر در سالن ها تامین می شود.
درصد بالایی از رطوبت را فراهم می نمایند.
کیفیت قطعات ساختاری و جنس مواد مصرفی یکسان می باشد.
قابلیت خنک کنندگی که در صورت قرار گرفتن دستگاه در مجاورت هوای آزاد دمای محیط را ۴ الی ۵ درجه سانتیگراد کاهش می دهد. همچنین این دستگاه ها مصرف برق پایین را پشتیبانی می نمایند.
الکتروموتورهای دستگاه های مه پاش واترپروف (آب بندی) شده، و در فضاهایی مانند سالن های پرورش قارچ که نیاز به بحث سیرکولاسیون می باشد کاملا ایمن و جای هیچ نگرانی بابت ورود آب به داخل الکتروموتور نمی باشد.