نام دیگر فولاد خشکه هوایی یا تندبر HSS می باشد. واژه‌ی HSS مخفف شده معادل انگلیسی High-Speed Steels می‌باشد.
وجود عناصر آلیاژی تنگستن و وانادیوم در این فولاد باعث شده که فولاد تندبر در مقایسه با فولادهای کربنی مقاومت بالایی در برابر سایش داشته باشند. فولاد خشکه هوایی (HSS) عموما بیشتر از ابزار های قدیمی مورد استفاده قرار می‌گیرد. زیرا فولادها HSS بدون از دست دادن فرم یا سختی خود می‌توانند دوام خوبی در دمای بالاتر داشته باشند.
کاربرد فولادهای خشکه هوایی (تندبر) بیشتر برای ساخت تیغه اره‌های برقی و مته می‌باشد.
فولادهای HSS در دو نوع زیر تقسیم بندی می‌شوند.
فولادهای حاوی تنگستن
در صورتی که در فولادهای تندبر از ۱۸ درصد آلیاژ تنگستن استفاده شود به آن فولادهای تنگستن پایه می‌گویند.
فولادهای حاوی مولیبدن
در صورتی که در فولادهای تندبر از ۱۸ درصد آلیاژ مولیبدن استفاده شود به آن فولادهای مولیبدن پایه می‌گویند.
فولادهای تندبر (خشکه هوایی) فولادهای آلیاژی هستند که از عناصر آلیاژی تنگستن و مولیبدن، ویژگی‌های خود را دریافت می‌کنند.
فولادهای HSS تنگستن پایه در مقایسه با فولادهای HSS مولیبدن پایه کاربرد بیشتری دارند.
همچنین فولادهای تندبر مولیبدن پایه به علت مقاومت کمی که دارند، از نظر قیمت ارزان‌تر هستند.
وجود عناصر آلیاژی نظیر مولیبدن، کروم، تنگستن، وانادیوم در فولادهای خشکه هوایی باعث شده که به فولادی با کارآیی بالا تبدیل شوند.
به همین علت این فولادها قادرند که سختی خود را در دمای بیش از ۵۰۰ درجه سانتی‌گراد حفظ کنند و مقاومت خوبی در برابر سایش داشته باشند.
برای بهبود خاصیت سختی در فولاد تندبر می‌توان به آن عنصر کبالت اضافه کرد. فولادهای HSS با دارا بودن سختی به طور میانگین ۶۰ تا ۷۰ راکول در دسته‌ی سخت‌ترین فولادهای آلیاژی جای گرفته است.
source: همه چیز درباره فولاد خشکه هوایی