متداول ترین تینر برای تمیز کردن رنگ از برس، غلتک، تجهیزات و سطوح است. با این حال، در بسیاری از کاربردهای دیگر مانند نازک کردن رنگ برای صرفه جویی در زمان و هزینه استفاده می شود.
برنامه های نازک تر
از تینر می توان برای تمیز کردن وسایل و ابزار خود استفاده کرد.
برای کاهش ویسکوزیته رنگ می توان از آن در اسپری کننده های رنگ با مخلوط کردن استفاده کرد.
ترفند جالب!
یک ترفند جالب و مفید که مردم نمی دانند این است که می توان از تینر برای جلوگیری از سفت شدن رنگ پس از باز کردن درپوش استفاده کرد.
چقدر از تینر استفاده کنیم؟
مخلوط باید با دقت تهیه شود، معمولاً یک رنگ رقیق تر 3 تا 1 باید ترکیب مناسبی باشد. ریختن بیش از حد تینر باعث خراب شدن مخلوط می شود. اگر از تفنگ استفاده می‌کنید، به یاد داشته باشید که مخلوط باید رقیق‌تر باشد تا از تفنگ خارج شود.
برای استفاده حداکثری از لاغر، نکات زیر را دنبال کنید:
هرگز از رنگ های سرد استفاده نکنید زیرا می تواند بر ضخامت و فرآیند اعمال تأثیر بگذارد.
تینر باید در دمای اتاق با رنگ مخلوط شود. (از یک مخزن چوبی برای مخلوط کردن رنگ در حدود 25 درجه سانتیگراد استفاده کنید)
به آرامی مخلوط کنید تا مخلوط های رقیق کننده ایجاد شود.
در اینجا نکات ایمنی توصیه شده افروز در محل کار آمده است:
همیشه به یاد داشته باشید که از تجهیزات حفاظتی مناسب، حداقل دستکش، عینک و … استفاده کنید.
یکی از مهم ترین چیزهایی که نانوذرات دی اکسید کربن جذب می کند، استنشاق است، این محصول باید با دقت استفاده شود، ترجیحاً در فضای باز یا تهویه مناسب.
از کار با تینر در داخل خانه یا در محیط های با تهویه ضعیف خودداری کنید. تهویه مکانیکی را امتحان کنید. همچنین توصیه می شود یک کپسول آتش نشانی در نزدیکی محل قرار دهید، زیرا حلال ها می توانند کاملا قابل اشتعال باشند. هرگز تینر را در زهکشی یا روی زمین نریزید. ظروف حلال را به طور کامل پر نکنید.
موضوع پایانی: (لاغرتر چیست؟)
تینرها مایعات شیمیایی فراری هستند که برای رقیق کردن رنگ ها استفاده می شوند. این مایعات همچنین می توانند در بهبود خواص رنگ بسیار موثر باشند. تینرها نقش مهمی در خواص کاربرد رنگ، زمان خشک شدن لایه رنگ و خواص نهایی رنگ تشکیل شده دارند. انتخاب تینر مناسب بر ویسکوزیته رنگ، خواص برش اسپری، سرعت خشک شدن و بسیاری از خواص دیگر تأثیر می گذارد. ویژگی های مورد نظر برای انتخاب رقیق کننده مناسب عبارتند از:
حلالیت — سرعت تبخیر — نقطه جوش — اشتعال پذیری و اشتعال — سمیت — سایر خواص فیزیکی و شیمیایی رقیق کننده ها مانند چگالی، رنگ، رطوبت — ضریب شکست و درصد مواد غیر فرار نیز از عوامل انتخاب رقیق کننده pH هستند. مناسب
رزین های مورد استفاده در فرمولاسیون رنگ عمدتاً پلیمری و آلی بوده و ساختار کریستالی ندارند. این مواد در رقیق کننده ها حل می شوند و غلظت محلول به نوع رزین و رقیق کننده و درصد این مواد بستگی دارد.