رزین یک ترکیب طبیعی یا مصنوعی بسیار چسبناک است که در الکل محلول است اما در آب نامحلول است. رزین‌هایی که بر حسب ترکیبات شیمیایی و مصرف به روش‌های مختلفی طبقه‌بندی می‌شوند، کاربردهای زیادی در صنعت پیدا می‌کنند و البته امروزه در عرصه هنر نیز کاربرد دارند. در این مقاله به معرفی رزین اپوکسی و توضیح کاربردهای رزین اپوکسی می پردازیم.
رزین طبیعی با استفاده از گیاهان طبیعی بهترین نمونه رزین طبیعی از شیره کاج به دست می آید. جالب است بدانید که سنگ زیبای کهربا در مواقع تزئینی استفاده می شود، به دلیل سخت شدن رزین گیاهی تشکیل می شود. رزین کاج به عنوان مثال برای مومیایی کردن قایق ها، ظروف غذا، اجساد و غیره استفاده می شود. سالهاست که مورد استفاده قرار گرفته است.
امروزه با پیشرفت تکنولوژی، کشف شد که می توان رزین ها را به پلیمر تبدیل کرد و به زودی مردم توانستند رزین های مصنوعی ساخته شده از رزین های مصنوعی را در بیشتر موارد کشف کنند، زیرا ارزان تر و خالص سازی آن ها آسان تر بود. مالک همچنین به طور گسترده در رنگ ساختمانی و رنگ چوب استفاده می شود.
انواع رزین اپوکسی
پلی استر
وینیل استر
اپوکسی
پلی اورتان
و رزین های دیگر
رزین‌ها به روش‌های مختلفی طبقه‌بندی می‌شوند که بسته به نحوه اعمال، خشک‌کردن و پخت آنها متفاوت است. در زیر انواع رزین ها را بر اساس نحوه خشک شدن و طبقه بندی آنها شرح داده ایم:
رزین های تک جزئی
رزین های چند جزئی
رزین هایی که در مجاورت هوا به سرعت خشک می شوند، رزین های هوا خشک یا رزین های یک جزئی نامیده می شوند که حاوی ماده ای هستند که برای صیقل دادن سنگ های باستانی به همراه چسب های مختلف استفاده می شود.
اینها رزین های چند جزئی هستند که برای خشک شدن به مواد افزودنی نیاز دارند که به آن مرحله پخت می گویند. این افزودنی ها باعث خشک شدن و سفت شدن رزین ها می شوند. از آنجایی که این یک واکنش داخلی است، می توان از این رزین ها برای کارهای حجمی استفاده کرد. این خاصیتی است که رزین های تک جزئی ندارند، یعنی پس از اختلاط دو نوع رزین خشک می شود.
کاربردهای رزین اپوکسی
رزین های اپوکسی حدود 50 سال است که مورد استفاده قرار می گیرند و امروزه نیز یکی از پرمصرف ترین مواد در کاربردهای مختلف هستند. استفاده از رزین اپوکسی تنها در صنعت پوشش دهی نیست، بلکه در مهندسی عمران، هوافضا، خودروسازی و … نیز کاربرد دارد.
رزین های اپوکسی دارای مقاومت شیمیایی با مقاومت در برابر خوردگی خوب هستند، به همین دلیل است که در صنعت و هنر به طور گسترده ای مورد استفاده قرار می گیرند، اگرچه بخشی از رزین های مصنوعی گران قیمت هستند. یک نوع رزین اپوکسی کاملا شفاف وجود دارد که برای کارهای حجیم مانند جواهرات و کارهای تزئینی بسیار مناسب است.
سخت کننده رزین
به آن سخت کننده و سخت کننده رزینی می گویند، در مورد اپوکسی دو جزئی غلیظ و چسبناک، سختی گیر باید با مقدار معینی رزین مخلوط شود و این مقدار بستگی به ترکیب شیمیایی رزین و هاردنر دارد. توسط سازنده تعیین می شود. مقدار ترکیبی هاردنر به رزین معمولاً دو رزین و یک هاردنر است.
واکنش پس از ترکیب رزین و هاردنر شروع می شود که در آن رزین شروع به سخت شدن و خشک شدن می کند و مدت زمان این واکنش به ترکیب دو جزء و همچنین دما و شرایط محیطی مناسب بستگی دارد.
حداقل زمان لازم برای خشک شدن رزین در دمای اتاق تقریباً 35 درجه به مدت 24 ساعت است. اما بلوغ علمی رزین و همچنین واکنش درونی مادر تا یک ماه طول می کشد که می توان گفت رزین بعد از 24 ساعت تشکیل و صیقل می یابد.