همه میدانیم که مهم ترین قسمت کار یک طراح لباس خلاقیت است. طراحی لباس بدون وجود خلاقیت و نوآوری اساسا بی معنا میشود و اهمیت و ارزش خود را از دست میدهد. اما خلاقیت چگونه به وجود می آید؟ یک طراح تازه کار که جویای پیشرفت و پرورش خلاقیت خود میباشد باید به چه طریق ذهنش را برای ایده های تازه اماده کند؟
برای ایده پردازی دو راه کلی وجود دارد که افراد میتوانند از هر یک و یا ترکیبی از هر دو استفاده کنند.
یک: الهام گرفتن از کار دیگران، مدل های قدیمی و یا دستاوردهای طراحی لباس در سایر سرزمین ها. در اینجا خصوصا الگوگیری از مدل های سنتی میتواند بسیار محبوب شود و مورد استقبال قرار گیرد.
دو: برسی طرح ها و مدل های رایج و معمول و سپس شناسایی ایرادات ان ها. در مرحله ی اول ایرادات کلی این مدل ها را شناسایی نموده و در مرحله ی دوم نسخه هایی از آن ها را بدون ایرادات فوق و در حالتی بهتر خلق میکنیم. به این صورت با استفاده از الگوهای در دسترس مدل هایی جدید خلق مینماییم و به عنوان یک طراح لباس گامی به سمت جلو برمیداریم.
