ام اس و اختلال در مسیرهای حسی و حرکتی

اختلال در مسیرهای حسی

این اختلال شامل ضایعات مسیر اسپاینوتالامیک، ستون خلفی اسپاینال کورد یا نخاع و محل ورود ریشه های خلفی به اسپاینال است. شکایات حسی معمولا به صورت بی حسی، احساس سوزن سوزن شدن، سنگینی، خارش یا احساس تورم اندام بیان می شود. زمانی که در سال 2009 مقاله ایا بیماری ام اس کشنده است؟ منتشر شد، اطلاعات کامل تری در مورد این اختلال در اختیار پزشکان برای درمان ام اس گذاشت. در معاینات، این اختلال خود را معمولا به شکل کاهش حس ارتعاش و موقعیت، کاهش حس درد و حرارت در دیستال هر چهار اندام و همچنین نواحی جداگانه کاهش حس در روی تنه نشان می دهد.

اختلال در مسیرهای حرکتی

شایع ترین شکل آن به صورت پاراپارزی یا ضعف هر دو پا است. درگیری دست ها کمتر شیوع دارد. یافته های معاینه شامل اسپاستیسیتی، افزایش شدت رفلکس های عمقی و وتری یا DTRاست. گاها برای درمان ام اس جهت برطرف شدن مشکلات حرکتی فرد، فیزیوتراپی درخواست می شود. البته شدت این اختلال به شدت بیماری وابسته است و ممکن است فرد تنها بی حسی موضعی را احساس کند.