بیماری ام اس اصلا یک بیماری کشنده نیست و حتی درمان ام اس امروزه به شکل های مختلف با اثربخشی بالا در حال انجام است. این جمله جواب سوال ایا بیماری ام اس کشنده است؟ را به طور کامل می دهد اما یک ابهام مطرح می شود و آن، این است که اگر بیماری کشنده نیست، چه عواقبی برای بیماران وجود دارد؟ بیماران ام اس بسته به نوع بیماری، درجات مختلفی از ناتوانی های عصبی را تجربه می کنند که به شرح برخی از آن ها طبق نشریه معروف مدیکال ساینس با نام آیا بیماری ام اس کشنده است؟ می پردازیم.
درگیری عصب بینایی یا عصب ابتیک
نوریت اپتیک، شایع ترین نوع درگیری مسیر بینایی است که با کاهش دید یک طرفه حاد و یا تحت حاد بروز کرده و همراه با درد چشم است. معمولا 65 درصد بیماران درگیری عصب اوکلوموتور را تجربه می کنند که نتیجه آن کاهش کنترل حرکت کره چشم است. در مقاله ایا بیماری ام اس کشنده است؟ به این موضوع هم اشاره می شود که اگر نوریت اپتیک، سر عصب را گرفتار کند، در افتالموسکوپی التهاب دیسک اپتیک دیده خواهد شد. درمان این اختلال وابسته به درمان ام اس است.
پدیده اتوف
اتوف برای اغلب مردم ناشناخته است؛ اما تحلیل آن می شود "کاهش حد بینایی به دنبال افزایش دمای بدن". این افزایش دما می تواند به دنبال ورزش، تب و یا استحمام ایجاد شود. مقاله ایا بیماری ام اس کشنده است؟ که توسط مدیکال ساینس منتشر شد همچنین به این موضوع هم اشاره دارد که افزایش دمای بدن در پدیده اتوف می تواند سبب افزایش و یا برگشت موقتی سایر علائم بیماری نیز گردد و درمان ام اس را با مشکلاتی همراه سازد.
اختلال در عملکرد مثانه، روده و قوای جنسی
شایع ترین شکایت ادراری در بیماری ام اس این است که به علت عدم مهار انقباض عضلات جدار مثانه، فرد توانایی کنترل ادرار را ندارد. به این حالت اسپاستیستی مثانه گفته می شود. برای اولین طی یک بررسی دقیق، مقاله ایا بیماری ام اس کشنده است؟ بیان کرد که در بحث ام اس، یبوست شایع تر از اسهال است. تقریبا 51 درصد مبتلایان به ام اس در سیر بیماری خود دچار ناتوانی جنسی می شوند. این موضوع در آقایان شایع تر است. زمانی می توان این اختلالات را درمان کرد که درمان ام اس صورت گرفته باشد.
اختلال در مسیرهای حسی
این اختلال شامل ضایعات مسیر اسپاینوتالامیک، ستون خلفی اسپاینال کورد یا نخاع و محل ورود ریشه های خلفی به اسپاینال است. شکایات حسی معمولا به صورت بی حسی، احساس سوزن سوزن شدن، سنگینی، خارش یا احساس تورم اندام بیان می شود. زمانی که در سال 2009 مقاله ایا بیماری ام اس کشنده است؟ منتشر شد، اطلاعات کامل تری در مورد این اختلال در اخیتار پزشکان برای درمان ام اس گذاشت. در معاینات، این اختلال خود را معمولا به شکل کاهش حس ارتعاش و موقعیت، کاهش حس درد و حرارت در دیستال هر چهار اندام و همچنین نواحی جداگانه کاهش حس در روی تنه نشان می دهد.
اختلال در مسیرهای حرکتی
شایع ترین شکل آن به صورت پاراپارزی یا ضعف هر دو پا است. درگیری دست ها کمتر شیوع دارد. یافته های معاینه شامل اسپاستیسیتی، افزایش شدت رفلکس های عمقی و وتری یا DTRاست. گاها برای درمان ام اس جهت برطرف شدن مشکلات حرکتی فرد، فیزیوتراپی درخواست می شود. البته شدت این اختلال به شدت بیماری وابسته است و ممکن است فرد تنها بی حسی موضعی را احساس کند.
اختلال در مسیرهای مخچه ای
باعث عدم تعادل حین راه رفتن، عدم هماهنگی در حرکت بدن، تکلم تکه تکه و گاهی نیستاگموس می شود. مقاله ایا بیماری ام اس کشنده است؟ درصد ایجاد این اختلال را کمتر از 10 درصد می داند.