اختلال نعوظ ، ناتوانی در گرفتن یا نگه داشتن نعوظ به اندازه کافی مناسب برای مقاربت جنسی است. گاهی از آن به عنوان ناتوانی جنسی یاد می شود، اگرچه این اصطلاح اکنون کمتر استفاده می شود.
اختلال نعوظ گاه به گاه غیر معمول نیست. بسیاری از مردان زمانی که استرس دارند آن را تجربه می کنند. با این وجود اختلال نعوظ مکرر می تواند نشانه ای از مشکلات سلامتی باشد که نیاز به درمان دارد. همچنین می تواند نشانه ای از مشکلات عاطفی یا روابطی باشد که ممکن است لازم باشد توسط یک متخصص حل شود.
در زندگی پر استرس و فشار امروزی، برای بسیاری از مردان ناتوانی در رابطه جنسی یا از دست دادن نعوظ در حین رابطه جنسی ممکن است اتفاق بیفتد. اما عامل اختلال نعوظ چیست و نشانه چه مشکلاتی می تواند باشد؟
اختلال نعوظ چیست؟
اختلال در نعوظ آلت یعنی عدم توانایی در نعوظ یا نگه داشتن نعوظ سفت است که منجر به ناتوانی از رابطه جنسی با شریک جنسی بشود. اختلال نعوظ گاه به گاه نسبتا رایج است و می تواند به دلایل مختلف از جمله خستگی ، استرس، بی علاقگی و بیماری های مختلف جسمی اتفاق بیفتد. اما اگر این اختلال تکرار شود می تواند نشانه بیماری هایی باشد که نیاز به درمان دارند.
اختلال نعوظ نشانه چیست؟
اختلال نعوظ (Erectile Dysfunction) بیماری نیست بلکه علامت یک بیماری در فرد می‌باشد، به عبارتی فردی که سال‌های متمادی مبتلا به دیابت یا بیماری قلبی باشد مبتلا به اختلال نعوظ می‌گردد.
با بهبودی بیماری قلبی یا دیابت بسیاری از این بیماران بدون مصرف دارو بهبود می‌یابند.
48 درصد افراد مبتلا به اختلالات خواب، دچار اختلال نعوظ می‌شوند. در حالیکه افرادی که نعوظ های شبانه در آنها کاهش یافته دارای اختلال خواب هستند، لذا اصلاح سندروم آپنه (اختلال در تنفس شبانه) باعث درمان اختلال نعوظ می‌شود. نقش اختلال نعوظ و بیماری عروق کرونر بر خلاف آنچه تصور می‌شود، با توجه به سن و جنسیت بیشتر از معمول است.
اختلال نعوظ با افزایش سن و چند فاکتور مساعد کننده آترواسکلروز عروق همراه می‌باشد که شامل: استعمال دخانیات و دیابت می‌باشد. هر فردی که هر کدام از این فاکتورها را داشته باشد 4 برابر بیشتر شانس ابتلا به اختلال نعوظ را خواهد داشت.
محققین بسیاری عقیده دارند که اختلال نعوظ از نوع واسکلوژنیک (اختلال عروق) نشانه بیماری ایسکمی قلبی بدون علامت می‌باشد. اختلال نعوظ شدید در افرادی که جهت بررسی عروق کرونر کاندید آنژیوگرافی می‌شوند، بیشتر است. در افراد مبتلا به بیماری قلبی با انسداد یک شریان کرونر اختلال نعوظ خفیف ولی در مواقع گرفتاری چند شریان، اختلال نعوظ شدیدتر است.
عامل اختلال نعوظ
عامل اختلال نعوظ با ریسک فاکتورهای ایجاد کننده بیماری قلبی نظیر آترواسکلروز (بسته شدن عروق) ارتباط مستقیم دارد. چاقی و در نتیجه هیپرلیپیدمی (افزایش کلسنرول سرم) با ته نشست روی اندوتلیال عروق بدن، از جمله عروق کرونر قلب و عروق آلت باعث تنگی شریان‌ها شده و در نتیجه خون‌رسانی به اورگان‌های قلب یا آلت را کاهش داده باعث اختلال نعوظ می‌گردد.
اکثریت افراد مبتلا به ناتوانی جنسی که در آن آلت سفتی مناسب را برای عمل دخول و عمل جنسی موفقیت‌آمیز ندارند، گمان می‌کنند بیمار هستند در حالی که اختلال در نعوظ آنها ناشی از بیماری دیگری می‌باشد.
عامل اختلال نعوظ میتواند مشکلات مختلفی مثل فشار خون و بیماری قلبی و پر کاری و کم کاری تیروئید وچاقی و پرولاکتین بالا و کاهش تستوسترون در ارتباط باشد.
• در نعوظ ضعیف از نوع واسکلوپاتی (عروقی)، علت اختلال ،عدم تولید NO (نیتریک اوکساید) می‌باشد و در نتیجه cGMP مختل گردیده و نعوظ پدید نمی‌آید.
• بعد از مصرف مهارکننده‌های فسفودی استراز نوع 5، نیتریک اوکساید تولید گردیده و در نتیجه cGMP تولید شده باعث آرکشن می‌شود. در دو سوم مردان بعد از مصرف مهار کننده‌های فسفوی استراز نوع 5 (ویاگرا) با دوز اولیه دارو، پاسخ درمانی دیده می‌شود و بقیه نیز پاسخ درمانی را بعد از 6 تا 8 روز به دست خواهند آورد.
دو داروی سیلدنافیل و وردنافیل تقریبا دارای ساختمان شیمیایی مشابهی هستند ولی تادالافیل با دو ترکیب دیگر متفاوت است.
دلایل فیزیکی و جسمی در بروز اختلال نعوظ
در بسیاری از موارد، اختلال نعوظ دلیل جسمی دارد. دلایل رایج عبارتند از:
• بیماری قلبی
• تصلب شرایین (atherosclerosis)
• کلسترول بالا
• فشار خون بالا
• دیابت
• چاقی
• سندروم متابولیک – مشکلی که با افزایش فشار خون، بالا رفتن سطح انسولین خون، افزایش حجم چربی دور کمر و افزایش کلسترول خون همراه است.
• بیماری پارکینسون
• ام اس
• برخی از داروها
• مصرف تنباکو
• بیماری پیرونی (Peyronie’s disease) – رشد بافت آسیب‌دیده در داخل آلت جنسی مردانه
• الکلی بودن و یا سوء مصرف دیگر مواد معتاد‌کننده
• اختلال خواب
• درمان سرطان پروستات و یا پروستات بزرگ
• جراحی یا جراحت آسیب‌رساننده به ناحیه لگن و ستون فقرات
• سطح پایین تستوسترون خون
درمان اختلال نعوظ
درمان اختلال نعوظ به علت اصلی و عامل اختلال نعوظ بستگی دارد. ممکن است لازم باشد شما از ترکیبی از روش های درمانی، از جمله دارو یا مشاوره درمانی استفاده کنید.
داروهای خوراکی
داروهای خوراکی برای درمان اختلال نعوظ بسیاری از مردان موفقیت‌آمیز هستند. این داروها شامل:
• سیلدنافیل (Viagra)
• تادالافیل (Cialis)
• واردنافیل (Staxyn)
• آوانافیل(Stendra)
قبل از مصرف هر دارویی برای اختلال نعوظ، از جمله مکمل های بدون نسخه و داروهای گیاهی، پزشک خود را در جریان بگذارید. داروها برای اختلال نعوظ در همه افراد موثر نیستند و ممکن است در شرایط خاص، مانند بعد از جراحی پروستات یا اگر دیابت دارید اثر کمتری داشته باشند. برخی از داروها همچنین ممکن است خطرناک هم باشند.
- اگر درمان ناتوانی جنسی بر پایه داروهای خوارکی برای شخصی اِعمال شده، و ناتوانی همچنان وجود داشته باشد، و در بررسی‌های به عمل آمدهاحتمال نشت وریدی مطرح باشد، معمولاً متخصص اختلالات جنسی، توصیه به استفاده از دستگاه واکیوم می‌نماید. دستگاه واکیوم با ایجاد مکش و خلاً در اطراف آلت تناسلی، باعث ورود خون به داخل آلت می‌شود و پس از پر شدن آلت، کشی در ریشه آلت قرار می‌گیرد که مانع از تخلیه خون در آلت خواهد شد. استفاده از واکیوم نباید بیش از 30 دقیقه طول بکشد زیرا ممکن است به پوست آلت تناسلی آسیب رساند.
- اگر میزان ناتوانی جنسی شدید باشد و روشهای درمانی مذکور، تأثیری در رفع این ناتوانی نداشته باشد، پزشک متخصص بنا به شرایط بیمار، تزریق داروهایی مانند فنتولامین، پاپاورین یا آلپروستادیل را به تنهایی یا به صورت ترکیبی، مستقیماً داخل آلت تناسلی تجویز می‌نماید. نحوه استفاده از این داروها به این ترتیب است که کمی قبل از هر بار رابطه جنسی،این داروها توسط خود بیمار به داخل آلت تزریق می‌گردند.
- استفاده از پروتز آخرین روش درمان ناتوانی جنسی در مردان و اختلال نعوظ می‌باشد و برای کسانی که به هیچ درمانی پاسخ نمی‌دهند و مدتها از ناتوانی جنسی رنج می‌برند مناسب است. در این روش سیلندرهای پروتز، پس از تخریب بافت‌ها، داخل آلت قرار می‌گیرند.
دکتر هوشنگ قوامی جراح و متخصص ناتوانی جنسی مردان در تهران