۱۳ بهمن -۳ دقیقه خواندن

درمان زخم های وریدی + علائم و روش های مراقبتی

زخم مزمن وریدی پا چیست ؟

زخم وریدی پا یا venous leg ulcers که اغلب مزمن است به زخمی گفته می شود که بنا به دلایلی در ناحیه پا بوجود آمده باشد و بهبود آن بیش از دوهفته طو ل کشیده باشد. این زخم ها معمولا در بخش های داخلی پا و بالای قوزک بوجود می آیند. زخم وریدی شایع ترین نوع زخم پا است. آنها در اثر آسیب به رگ ها ایجاد می‌شوند. رگ ها وظیفه رساندن خون از قسمتهای مختلف بدن به قلب را از طریق دریچه های یک طرفه (لانه کبوتری) دارند. این دریچه ها مانع از جاری شدن خون از قلب می‌شوند.

علل زخم های وریدی پا

زخم های وریدی پا زمانی رخ می دهد که دریچه های یک طرفه رگ ها قادر به حفظ جریان خون به سمت قلب و جلوگیری از جریان برگشتی نیستند. این مشکل با جریان خون به عنوان نارسایی وریدی شناخته شده است. سیستم وریدی در اندام تحتانی شامل رگ های عمقی، سطحی و عمیق است. جایی که رگ های عمیق بین عضلات، رگ های سطحی در لایه های بالا درست زیر پوست قرار دارند و رگ های عمیق بین دو طرف قرار دارند، و دو نوع دیگر رگ ها را به هم وصل می کنند. در دریچه های آسیب دیده، خون درون رگها ذخیره و جمع می شود و فشار ایجاد می کند که از مواد مغذی و اکسیژن موجود در خون جلوگیری می کند تا به بافت بدن منتقل شود. در نهایت، بافت تجزیه می شود و زخم را تشکیل می دهد.

چه افرادی به زخم های وریدی دچار می شوند؟

این زخم ها در میان افراد مسن تر مخصوصا زنان رواج بیشتری دارند. همچنین، در موارد زیر امکان ابتلا به زخم های وریدی وجود دارد:

• سابقه آسیب به پا

• ابتلا به ورید های واریسی

• مصرف سیگار

• چاقی

• ابتلا به دیگر مشکلات گردش خون همچون لخته های خونی یا فلبیت (تورم دردناک ورید ها)

نشانه ها و علائم زخم های وریدی پا

اندام های پایینی شایع ترین محل های زخم وریدی، به ویژه در ناحیه داخلی مچ پا و پاها هستند. نشانه ای از مشکل بالقوه می تواند هنگامی که پوست شروع به تبدیل رنگ قهوه ای بنفش (نشان دهنده ی جمع آوری خون در رگ ها) و تورم پاها می کند شناسایی شود. در حالی که زخم معمولا بدون درد است، بافت اطراف آن می تواند خشک شود، خارش دار و ضخیم شود، یا ممکن است آلوده شود؛در این صورت، یک بوی بد را منتشر می کند و چرک می تواند از آن خارج شود.

طول درمان زخم وردیدی

برای اینکه یک بیماری سیاهرگی در پا تبدیل به زخم مزمن پا گردد چندین سال زمان صرف میگردد. بنابر این جای تعجب ندارد که اگر مدت زمان نسبتا طولانی ای نیاز باشد تا زخم مزمن پا بهبود یابد. اگرچه اکثر زخم های پا در عرض 3 تا 4 ماه بهبود می یابند اما درصد کمی از بیماران هستندکه مدت زمان بیشتری زمان نیاز دارند تا بهبود کامل برسند. البته جایی برای نا امیدی وجود ندارد زیرا در مقاو ترین زخم ها نیز درمان به موفقیت خواهد رسید.