بر اساس قوانین و مقررات و کتب دکترین حقوقی، وکیل خیانت در امانت این جرم را چنین بیان می کند: نتیجه آن تخلف فردی است که امین نامیده می شود. خیانت در امانت جرمی است که در قانون مجازات اسلامی جرم شناخته شده و برای آن مجازات تعیین شده است. هنگامی که امین بر خلاف ماهیت امانت مرتکب عملی شود و موجب ضرر مالک (صاحب مال امانت شده) شود، جرم خیانت در امانت انجام شده و مرتکب به مجازات مقرر محکوم می شود.
به عبارت دیگر، وکیل اعتراف کرده است که خیانت در امانت، جرم استفاده، تصرف، تخریب یا تلف کردن با سوء نیت مال است که از طرف مالک یا متصرف قانونی و بر حسب استرداد آن به شخصی سپرده شده یا برای منظوری استفاده شده است.
وکیل خیانت در امانت در تهران و توضیح رفتار مجرمانه
سوال بسیار مهم این است که آیا جرم خیانت در امانت با فعل یا ترک فعل است یا هر دو؟
رفتار مجرمانه در برخی جرایم فقط به صورت فعل و در برخی جرایم فقط به صورت ترک فعل و در برخی جرایم هم به صورت فعل و هم به صورت ترک است.
وکیل پرونده خیانت در امانت با توجه به محدوده اعمال انسان و مطابقت آن با مصادیق مندرج در قانون و ماده 674 کتاب پنجم قانون مجازات اسلامی مصوب 1375، مستلزم توضیح پاسخ مذکور است. سوال:
هنگامی که متولی عمداً مال امانت را با اصابت سنگ به ظرف شیشه ای امانت تلف می کند، رفتار مجرمانه او مصداق فعل است، اما هنگامی که حیوان خانگی مانند گوسفندی را که در امانت نزد او است رها می کند. در گله گرگ ها و برگ ها و سعی در پرورش و مراقبت از آن ندارد، عمل و رفتار مجرمانه او به صورت مهجوریت بیرونی شده و از مصادیق اتلاف عمدی است.
جرم خیانت در امانت، جرم عمدی است
وکیل خیانت در امانت بر وجود عمد در رفتار مجرمانه فاعل اعم از فعل و ترک فعل و وجود و احراز سوء نیت در ارتکاب جرم مذکور تاکید و تاکید دارد و این نکته بسیار تعیین کننده و تعیین کننده است. در تعیین اینکه آیا متهم مجرم شناخته می شود یا خیر، مهم است.
از این رو موسسه حقوقی و داوری امین عدالت کبریا در تهران همواره به وکلای برتر خود که کارشناسان واقعی در امور کیفری هستند یادآور می شود که وجود یا عدم سوء نیت را سرلوحه تحقیقات و دفاعیات خود قرار دهند. در فایل
وکیل خیانت در امانت و نویسنده آن
از دیرباز افراد جامعه در مناسبت های مختلف و گاه در شرایط خاص یا حتی به صورت معمول و متعارف، اموال خود را به شخص دیگری می سپارند که مال را نگه می دارد و در موعد مقرر آن را به صاحبش باز می گرداند. پر واضح است که افراد جامعه همواره دارایی های خود را به فردی که می شناختند و مورد اعتمادشان بودند سپرده اند و او را امانت دار خود می دانستند.