خازن چیست؟

خازن یکی از قطعات الکترونیکی است که قادر به ذخیره بار و انرژی الکتریکی است.
برای خرید خازن نکات مهمی وجود دارد که باید بدانید. این مشکل را با جزئیات بیشتری توضیح داده ایم
خازن ها کاربردهای گسترده ای دارند. آنها در مدارهای زمان بندی با مقاومت استفاده می شوند. همچنین از خازن ها برای صاف کردن سطح تغییرات ولتاژ رو به جلو استفاده می شود. خازن ها همچنین به عنوان فیلتر در بسیاری از مدارها به ویژه مدارهای مخابراتی استفاده می شوند. زیرا خازن ها به راحتی سیگنال های AC را عبور می دهند، اما از عبور سیگنال های مستقیم جلوگیری می کنند.

ظرفیت خازن: نسبت بین بار ذخیره شده در خازن و اختلاف پتانسیل بین دو سر خازن را ظرفیت خازن می گویند که معیاری برای سنجش توانایی ذخیره انرژی الکتریکی است. واحد اندازه گیری ظرفیت خازن کولن بر ولت است که فاراد (F) نامیده می شود. 1 فاراد یک واحد بسیار بزرگ است و در عمل، ظرفیت خازن رایج‌ترین خازن‌ها به ترتیب میکروفاراد (µF)، نانوفاراد (nF) و پیکوفاراد (pF) است.

مشخصاتی که قبل از خرید خازن باید بدانید:
در خازن های الکترولیتی، ظرفیت خازن معمولاً به صورت یک عدد مشخص با واحد متناظر آن (μf و غیره) در کنار ولتاژ ذخیره سازی (حداکثر ولتاژ ذخیره شده در خازن) نوشته می شود. اما در خازن های دیگر یک عدد 3 رقمی با حرف انگلیسی (k، j یا m) نوشته می شود. برای محاسبه ظرفیت این نوع خازن ها، دو عدد اول را در توان عدد سوم در ده ضرب می کنیم که واحد را بر حسب پیکوفاراد می دهیم. به عنوان مثال، اگر روی خازن عدد 105j نوشته شده باشد، به این معنی است که ظرفیت این خازن برابر است با: 100000 x 10 پیکوفاراد، یا 1000 نانوفاراد یا 1 میکروفاراد. همچنین حروف خطاهای پنج درصد برای j، ده درصد برای k و بیست درصد برای m را نشان می دهد.

فروش انواع خازن های دیپ
شامل خازن الکترولیتی، خازن پلی استر، خازن تانتالیوم، خازن مایلار، خازن چند لایه، خازن لنز، خازن mkt و ...

فروش انواع خازن smd
شامل خازن الکترولیتی SMD، خازن 1206، خازن 0805
خازن الکترولیتی خازن الکترولیتی نوعی خازن است که از الکترولیت برای دستیابی به ظرفیت خازنی بیشتر نسبت به انواع دیگر خازن ها استفاده می کند. الکترولیت یک مایع یا ژل حاوی غلظت بالایی از یون است. تقریبا تمام خازن های الکترولیتی پلاریزه هستند، به این معنی که ولتاژ روی ترمینال مثبت همیشه باید بیشتر از ولتاژ ترمینال منفی باشد. خازن های الکترولیتی می توانند الکترولیت مرطوب یا پلیمر جامد باشند. آنها معمولا تانتالیوم یا آلومینیوم هستند، اگرچه می توان از مواد دیگری نیز استفاده کرد. ابرخازن‌ها زیرگروه خاصی از خازن‌های الکترولیتی هستند که به آنها خازن‌های الکترولیتی دولایه نیز گفته می‌شود که ظرفیت‌های آنها صدها و هزاران فاراد است. خازن های الکترولیتی دارای ظرفیت معمولی بین 1μF و 47mF و ولتاژ کاری تا چند صد ولت DC هستند. خازن های الکترولیتی آلومینیومی در بسیاری از کاربردها مانند منابع تغذیه، مادربردهای کامپیوتری و بسیاری از لوازم خانگی یافت می شوند. از آنجایی که پلاریزه هستند، فقط در مدارهای DC قابل استفاده هستند.
معایب خازن الکترولیتی:
معایب شامل جریان های نشتی بالا، تحمل های ارزشی، مقاومت سری معادل و عمر محدود است.
نحوه خواندن ظرفیت خازن الکترولیت:
در مورد خازن های سوراخ دار، مقدار ظرفیت خازن و همچنین حداکثر ولتاژ نامی روی کیس درج می شود. خازن با چاپ "4.7μF 25V" روی آن دارای مقدار ظرفیت اسمی 4.7μF و حداکثر ولتاژ 25V است که هرگز نباید از آن بیشتر شود. در مورد خازن های الکترولیتی SMD (Sarface Mount) دو علامت اساسی وجود دارد. وجود دارد. اولی به وضوح مقدار میکروفاراد و ولتاژ کار را نشان می دهد. به عنوان مثال، با استفاده از این روش، یک خازن 4.7 µF با ولتاژ عملیاتی 25 ولت برچسب "4.7 25 V" می شود. در یک سیستم نمادگذاری دیگر، یک حرف با سه عدد دنبال می شود. این حرف مطابق جدول زیر ولتاژ اسمی را نشان می دهد. دو عدد اول نشان دهنده مقدار در پیکوفاراد است، در حالی که عدد سوم تعداد صفرهایی است که باید به دو عدد اول اضافه شود.
اعداد rs به عنوان مثال، یک خازن 4.7 μF با ولتاژ نامی 25 ولت دارای برچسب E476 است. این به 47,000,000 pF = 47,000 nF = 47 μF ترجمه می شود.