اتیسم چیست؟ | علت اوتیسم چیست؟
اتیسم نوعی از اختلالات رشدی عصبی است. علایم آن شامل اختلال در برقراری ارتباط کلامی و غیرکلامی، یادگیری و تعاملات اجتماعی است. ABA درمانی و گفتاردرمانی جزو تایید شده ترین درمان اتیسم میباشند.
اتیسم یا درخودماندگی از ریشه یونانی Autos به معنای “خود” گرفته شده، که نشانگر درون گرایی افراد مبتلا به آن میباشد، این اختلال در حال حاضر تحت زیر مجموعه ی اختلال طیف اتیسم (ASD) قرار میگیرد، که در واقع به طیف وسیعی از شرایط پیچیده اطلاق میگردد که گروهی از اختلالات رشدی – عصبی را شامل میشوند و بر نحوه برقراری ارتباطات کلامی و غیرکلامی، یادگیری، رفتار و تعاملات اجتماعی افراد مبتلا تأثیر گذاشته و با چالش‌هایی در این زمینه ها مواجه میشوند . افراد مبتلا ممکن است الگوهای رفتاری تکراری و کلیشه ای و دامنه علایق محدودی داشته باشند. علائم معمولاً از اوایل کودکی وجود داشته و بر عملکرد روزانه فرد تأثیر می گذارد. گاهی این علائم می توانند شبیه به علائم اختلال وسواس فکری و اضطراب گردند هر چند برخی از موارد این اختلالات تواماً با هم نیز دیده میشوند. با اطلاعاتی که اکنون دردست میباشد. تشخیص این اختلال در کودکان، نوزادان و کودکان نوپا آسان تر است. این اختلال مادام العمر بوده، مهم است که با علائم آن آشنا بود تا بتوان آن را زود تشخیص داده و مداخلات درمانی هر چه سریع تر آغاز شود.
اوتیسم در اصل، یک واژه یونانی است. معنی لغوی اوتیسم، خودگرایی است. کلمه اوتیسم یک واژه مرکب است که حاصل ترکیب دو واژه اوتوس و ایسم است. اتیسم نوعی اختلال شخصیتی و روانی است که فرد در آن بیشتر به درون‌گرایی و فاصله گرفتن از محیط پیرامون و انسان‌های اطرافش، حتی خانواده دچار می‌شود. اوتیسم بیشتر در دوران کودکی در افراد ظاهر می‌شود و اکثراً قبل از رسیدن به 3 سالگی علائم آن در فرد پدیدار می‌شود. جالب است بدانید تا به حال دلیل اصلی بروز اختلال اوتیسم کشف نشده است.
علائم عمومی اوتیسم در کودکان می‌تواند مواردی مانند پرخاش کردن در مقابل ایجاد ارتباط با اطرافیان باشد. کودک در چنین حالتی، هیجان خود برای بازی‌های دسته جمعی را از دست می‌دهد و گاهاً گوشه‌گیر و عصبی جلوه می‌کند. این اختلال، ریشه‌اش به تعاملات اجتماعی بر میگردد و در همان نقطه، خلل ایجاد می‌کند.
برخی از افراد علت ایجاد این اختلال ذهنی را تفاوت در محیط زندگی و جمع خانواده یا آموزش و تربیت متفاوت و همچنین تغذیه و ژنتیک به شمار می‌آورند؛ اما علت، هیچ کدام از موارد ذکر شده نیست.
همان‌طور که اشاره شد، علت اوتیسم هنوز که هنوز است رازی بزرگ باقی مانده است. لازم به ذکر است که اختلال اوتیسم در بزرگسالان و کودکان علائم یکسانی را بروز نمی‌دهد.
نشانه‌های کودک مبتلا به اوتیسم چیست
این بیماری را بیشتر به عنوان بیماری کودکان می‌شناسند، چرا که ابتلای کودکان به این بیماری چندین و چند برابر نسبت به بزرگسالان است. همچنین ابتلای دختران به اوتیسم چهار برابر ابتلای پسران به این اختلال است. و هنوز هم علت روشنی برای این پدیده در دسترس نیست. یک سری از علائم بارز آن به شرح زیر است:
اوتیسم می تواند در رفتارهای کودک، طوفان به پا کند.
او حتی حاضر نمی‌شود به مهمانی برود.
وقتی مادرش جای وسایل خانه را عوض می کند، جیغ و داد می‌کند.
کسی حق دست زدن به وسایل بازی او را ندارد و حتی عروسک‌ها یا ماشین‌های تازه ای که پدرش برایش می‌خرد را پس می زند.
با دیگران معاشرت نمی‌کند و بازی‌های یک نفره را ترجیح می دهد. گاه در گوشه ای می نشیند و ساعت‌ها یک حرکت تکراری را با وسیله‌ها انجام می دهد.
نکته تلخ این جاست، روز به روز قدرت تکلمش کند تر از روز قبل می شود و بجای صعود، ضریب هوشی‌اش مدام در حال نزول است.
این طور مواقع کارهایی از کودک سر می زند که باعث خشمگین شدن اطرافیان می شود و ممکن است کودک‌های اوتیسمی بخاطر لجبازی‌هایشان مورد کتک هم قرار بگیرند و توصیه شدید و الزامی به والدین این است: هنگامی که تصمیم به بچه دار شدن گرفتید، علائم انواع بیماری‌های کودکان را بشناسید تا با زبان کودکانه بیشتر آشنا شوید، چراکه آن‌ها قدرت بیان و آشکار کردن درد ندارند و خیلی از بیماری‌ها نیز، مانند اوتیسم، زبان آشکار شدن ندارند و علائم پنهانشان آن‌ها را غیر قابل حل تر می کند.
اوتیسم علاوه بر اختلالات فراوانی که در بدن کودک و رفتار او با بیرون ایجاد می کند، دردناک نیز هست. و منجر می شود کودک شب را بدون خواب، با درد صبح کند.
منبع: موسسه گنجینه