شاید بسیاری از افراد این تصور را داشته باشند که با مونتاژ چندین وسیله مختلف بدون هیچ آمادگی ذهنی می توان یک طراحی داخلی انجام داد و در نهایت اکسسوری های مختلفی را اضافه کرد تا به یک دکوراسیون داخلی خاص دست یافت. اما واقعیت این است که طراحی داخلی نیز مانند هر کار دیگری باید تابع یک سری اصول باشد و بدون در نظر گرفتن اصول اولیه، نه تنها نتوان به نتیجه دلخواه رسید، بلکه مشکلاتی نیز به همراه خواهد داشت. طراحی داخلی یک تکنیک بسیار تخصصی است و فردی که دانش و تجربه در کنار هم داشته باشد می تواند در آن موفق شود.
انواع سبک طراحی و دکوراسیون داخلی
سبک های دکوراسیون داخلی بسیار متنوع است و با توجه به شرایط داخلی هر ساختمان و استفاده از آن می توان یکی از سبک ها را برای اجرا انتخاب کرد. گاهی اوقات سبک های طراحی داخلی به اشتباه به عنوان سبک دکوراسیون داخلی شناخته می شوند، در حالی که تفاوت های ظریفی بین طراحی داخلی و دکوراسیون داخلی وجود دارد. البته نباید فراموش کرد که دکوراسیون داخلی موضوعی جدا از طراحی داخلی نیست و مکمل آن محسوب می شود.
سبک دکوراسیون مدرن
سبک مدرن یکی از سبک های طراحی است که برای محوطه سازی، طراحی ویلا و طراحی داخلی استفاده می شود. این سبک طراحی بسیار مورد توجه مردم و به خصوص معماران است و در فضاهای مختلف با کاربردهای مختلف مانند تجاری، اداری، مسکونی، ویلایی، رستوران و ... استفاده می شود.
سبک مدرن طراحی داخلی را می توان به راحتی با همان سبک محوطه سازی هماهنگ کرد. به طور کلی در سبک مدرن باید سادگی را رعایت کرد. در حالی که فضاها یا لوازم مورد استفاده در دکوراسیون داخلی در این سبک باید کاربردی باشند، در واقع جنبه تزئینی وسایل یا فضاها به طور کلی کمتر مورد توجه قرار می گیرد. دکوراسیون بیش از حد در این نوع سبک طراحی داخلی جایی ندارد. مبلمان و وسایلی که برای سبک مدرن طراحی شده اند باید احساس راحتی در افراد ایجاد کنند. نورپردازی در طراحی داخلی مدرن بیش از سبک های دیگر مورد توجه قرار می گیرد و معمولاً از الیاف، لامپ های هالوژن، نوارهای SMD استفاده می شود. استفاده از سقف ها و سقف های نیمه شفاف باریسول در طراحی داخلی به سبک مدرن رایج است.
در سبک مدرن سعی می شود با ترفندهایی فضاها بزرگتر به نظر برسند. سبک مدرن برای فضاهای کوچک به خصوص آپارتمان در شهرها گزینه بسیار مناسبی است و طراحان و معماران نباید از این امر غافل شوند. استفاده از رنگ های مات، خنثی و ملایم در این سبک از طراحی داخلی بسیار رایج است. همچنین ترکیبات نامتقارن و اشکال هندسی در سبک مدرن بیشتر از سایر سبک ها استفاده می شود. یکی از ویژگی های سبک مدرن طراحی داخلی عدم محدودیت هایی است که در سبک کلاسیک وجود دارد، به عبارت دیگر در چنین سبکی فرصت خلاقیت و نوآوری وجود دارد. گاهی اوقات می توان سبک مدرن را به طرز ماهرانه ای با سبک های دیگر طراحی داخلی ترکیب کرد که البته انجام آن ریسکی است و معماری که قصد این کار را دارد باید تجربه و مهارت زیادی داشته باشد.
سبک کلاسیک دکوراسیون
سبک کلاسیک دکوراسیون یکی دیگر از سبک های طراحی داخلی است که از گذشته تا به امروز ارزش زیادی دارد. در این سبک از طراحی داخلی، بر خلاف سبک مدرن، سادگی فضای چندانی ندارد و تجمل در آن حرف اول را می زند. این تجمل گرایی حتی در طراحی ویلا نیز به چشم می خورد.
سبک کلاسیک تابعی از نظم و تقارن است. این سبک در واقع یک سبک سنتی غربی است و با تخت هایی که به رنگ های طلایی، نقره ای و سفید رنگ شده اند، به وفور استفاده می شود. علاوه بر این، پتینه در سبک کلاسیک بسیار محبوب است. مبلمان آنتیک، اشیاء براق نقره ای یا برنزی، دکورهای چوبی کنده کاری شده و پرده های بلند چین دار در رنگ های قهوه ای، طلایی، بنفش و بسیاری دیگر در سبک کلاسیک استفاده می شود.
طراحی داخلی به سبک کلاسیک باید به گونه ای باشد که بتواند حس قدیمی بودن و تجمل گرایی را به مخاطب القا کند. شلوغی بیش از حد و غیرمنطقی در این سبک جایی ندارد و همه چیز باید منظم و در عین حال معنی دار باشد. عناصر مورد استفاده در دکوراسیون داخلی کلاسیک و برای دکوراسیون اغلب به صورت جفت هستند. رنگ های زنده در طراحی شیک کلاسیک جایی ندارند، در حالی که رنگ های متضاد مانند قهوه ای، سفید، کرم و بژ بسیار مورد استفاده قرار می گیرند. فردی که می خواهد فضای داخلی خانه خود را به سبک کلاسیک طراحی کند، باید در نظر داشته باشد که برای طراحی و اجرای سبک کلاسیک به مساحت نسبتاً وسیعی نیاز است. به علاوه تمام قسمت های خانه از نشیمن گرفته تا حمام، آشپزخانه و اتاق خواب باید از این سبک یعنی سبک کلاسیک پیروی کنند.
سبک طراحی مینیمال
دکوراسیون داخلی مینیمالیستی در واقع یکی از انواع معماری مدرن است. در این نوع سبک به جزئیات و تزئینات توجه چندانی نمی شود و بیشترین تاکید بر سادگی و خلوص است. در طراحی داخلی مینیمالیستی، معمار باید بتواند از ویژگی های ذاتی عناصر معماری نهایت استفاده را ببرد و در عین حال تاثیر روانی بر روی مخاطب ایجاد کند به گونه ای که بیش از پیش بر سادگی تمرکز کند. به طور کلی طراحی فضاها یا پلان ها به سبک مینیمال باز تلقی می شود و خصوصی سازی جایی در این سبک ندارد.
طراحی داخلی به سبک مینیمالیستی مبتنی بر شفافیت است و بنابراین به دیوار توجهی نمی شود. این نوع سبک به دلیل نبود فضاهای خصوصی و محدودیت های فرهنگی مورد توجه خانواده های ایرانی نیست اما همچنان طرفداران خود را دارد. رنگ های خنثی یا ملایم برای حداقل فضا مناسب ترند.
یکی دیگر از ویژگی های طراحی مینیمالیستی استفاده کم از مبلمان است. رنگ مبلمانی که در طراحی داخلی به سبک مینیمالیستی انتخاب می شود باید مات و ملایم باشد. سادگی اکسسوری ها در این سبک مهم است. دیوارها و کف در طراحی داخلی به سبک مینیمال باید بسیار ساده باشد و از هر نوع شلوغی پرهیز شود، زیرا این سبک باید احساس آرامش و سادگی را در مخاطب ایجاد کند. به طور کلی، این سبک باید از قانون "هر چه ساده تر و کمتر، بهتر" پیروی کند. در طراحی ویلا نیز از سبک مینیمالیستی استفاده شده است که به دلیل سادگی زیاد مورد توجه همه قرار نمی گیرد.
سبک روستیک دکوراسیون
سبک روستیک یکی دیگر از سبک های طراحی داخلی است. این سبک معماری بیش از هر چیز دیگری یادآور طبیعت است. یکی از مهم ترین ویژگی های سبک روستیک استفاده از تیرهای چوبی در قسمت های مختلف طراحی داخلی است. طراحی سقف، بالای شومینه، دور پنجره ها و قسمت هایی از دیوار با تیرهای چوبی، بیانگر سبک روستیک است. البته چوب استفاده شده در این سبک نباید بریده و صاف باشد و شکل طبیعی آن بسیار مهم است. هرچه تیرهای چوبی قوی تر باشند برای این فضا مناسب تر هستند.
در طراحی داخلی روستایی نیز می توان از چوب های گرد استفاده کرد، البته به شرطی که موقعیت مکانی مناسب در نظر گرفته شود. لوازم روستیک نباید شکل هندسی صاف و متقارن داشته باشند. سطوح مستحکم و کمی احساس خشن از ویژگی های طراحی روستایی هستند. البته برای دکوراسیون داخلی می توان از مقدار کمی ظروف فلزی معمولی با سطح صاف استفاده کرد. سبک روستیک باید حس قدمت و قدمت را در عین حال تداعی کند، بنابراین استفاده از مبلمان قدیمی و زنگ زده می تواند برای این منظور مفید باشد. رنگ های استفاده شده در سبک روستیک باید گرم و خاکی باشند.
در طراحی سبک روستیک می توان استفاده از تجهیزات را به طرز ماهرانه ای تغییر داد، یعنی. یک سبد فلزی قدیمی را می توان به آباژور تبدیل کرد یا از یک سطل فلزی قدیمی به عنوان گلدان استفاده کرد. از آنجایی که سبک روستیک باید جلوه‌ای از طبیعت باشد، استفاده از پرده‌های نازک و ابریشمی گزینه مناسبی به نظر نمی‌رسد، اما برخلاف آن‌ها، پارچه‌های متراکم یا حتی پشم و نخ جلوه خوبی در این فضا ایجاد می‌کنند. برای مثال می توان از تخته های حصیری در دکوراسیون داخلی استفاده کرد. یکی از نکات مهمی که نباید از آن غافل شد، ایجاد هماهنگی و ایجاد ارتباط بین فضای بیرونی (حیاط) و فضای درونی است. سبک روستیک باید طوری طراحی و اجرا شود که گویی محیط داخلی بخشی از محیط بیرون است. طراحی حیاط در چنین شرایطی باید هوشمندانه باشد به گونه ای که بتواند هدف مذکور را ایجاد کند.