دستگاه اکسیژن ساز خانگی یکی از مهم ترین وسایل کمکی تنفسی بیماران تنفسی به ویژه بیماران مزمن ریوی در منزل می باشد. برای بیماران تنفسی توصیه می شود به جای سیلندر اکسیژن (کپسول) از اکسیژن پزشکی دستگاه اکسیژن ساز استفاده شود. دستگاه اکسیژن ساز با شکستن گازهای مرکب موجود در هوا و متمرکز کردن اکسیژن موجود در هوای محیط. و نگهداری آن در مخزن مخصوص باعث تولید اکسیژن غنی می شود. که با بافت ریه سازگار است و آسیب به بافت ریه را به حداقل می رساند.
دستگاه اکسیژن ساز خانگی برای چه بیمارانی مناسب است؟
دستگاه اکسیژن ساز برای بیماران مبتلا به انواع بیماری های تنفسی مانند آمفیزم، بیماری انسدادی مزمن ریه و ... استفاده می شود. بسیاری از افراد از جمله بیماران مبتلا به ریه حاد، آسم، ذات الریه، قلب و در برخی موارد افراد سالم می توانند از این دستگاه برای تسکین روزانه استفاده کنند.
هنگام خرید دستگاه اکسیژن ساز به چه نکاتی باید توجه کرد؟
خلوص اکسیژن دستگاه اکسیژن ساز باید بین 93 تا 95 درصد باشد. این حد استاندارد است و از تنگی نفس بیمار جلوگیری می کند.
حجم اکسیژن تولیدی باید 5 لیتر باشد. (معمولا بنا به توصیه پزشک حداکثر دبی اکسیژن مجاز 5 لیتر در دقیقه است).
صدای کمپرسور کمتر از 40 دسی بل است.
مجهز به سیستم هشدار برای اعلام هشدار در صورت قطع یا کاهش خلوص اکسیژن.
گارانتی معتبر و خدمات پس از فروش می تواند تضمین کننده سلامت و کیفیت دستگاه اکسیژن ساز باشد.
مصرف انرژی در گروه الف.
دستگاه اکسیژن ساز خانگی باید مجهز به نبولایزر برای داروهای استنشاقی باشد.
دستگاه اکسیژن ساز چیست؟
دستگاه اکسیژن ساز یکی از اساسی ترین وسایل پزشکی خانگی است که با تمرکز مداوم هوای محیط به اکسیژن خالص، اکسیژن مورد نیاز بیماران (بیماران با سطوح پایین اکسیژن یا SPO2) را تامین می کند. ذکر این نکته ضروری است که استفاده از دستگاه اکسیژن ساز بسیار ساده است و نیاز به مهارت خاصی ندارد.
هوایی که تنفس می کنیم 78 درصد نیتروژن، 21 درصد اکسیژن و 1 درصد گازهای دیگر دارد. مولد اکسیژن با فشرده سازی هوای محیط در مخازن زئولیت، نیتروژن موجود در آن را تحت شرایط خاصی (بر اساس اصل جذب نوسانی در فشار مشخص) جدا کرده و اکسیژن خالص حدود 90 تا 95 درصد را در اختیار بیمار قرار می دهد.
اکثر پزشکان میزان اکسیژن مورد نیاز بیماران را در هر لیتر در دقیقه (L/m) در هر نسخه بیمار تجویز می کنند.
انواع دستگاه های اکسیژن ساز خانگی:
دستگاه های اکسیژن در هر دو نوع اکسیژن ساز ثابت و اکسیژن ساز قابل حمل برای کاربردهای مختلف موجود هستند.
اکسیژن سازهای ثابت یا اصطلاحاً اکسیژن ساز خانگی در ظرفیت های 3، 5، 8 و 10 لیتر در دقیقه تولید و عرضه می شوند (یعنی 3 یا 5 لیتر در دقیقه حداکثر حجم و دبی تولید شده توسط اکسیژن ساز است). آنها نیازهای بیماران را در یک سیستم مداوم تولید می کنند. با توجه به اینکه اکثر لوازم خانگی اکسیژن دارای چرخ هستند، انتقال آنها از یک اتاق به اتاق دیگر آسان است. بیماران همچنین می توانند به راحتی در خانه با استفاده از کاتترهای اکسیژن طولانی حرکت کنند.
نوع دیگری از اکسیژن ساز پرتابل یا به اصطلاح اکسیژن ساز پرتابل برای استفاده در فضای باز در ظرفیت های 2، 3 و 5 لیتر در دقیقه تولید و عرضه می شود که اکثر آنها اکسیژن مورد نیاز بیماران را به صورت سیستم ایمپالس تولید می کنند. در این سیستم از حسگرهای فشار بسیار حساسی در داخل دستگاه استفاده می شود که دم و بازدم بیمار را تشخیص می دهد و در هنگام دم اکسیژن را خارج می کند و در هنگام بازدم آن را قطع می کند. این تکنیک باعث صرفه جویی در مصرف انرژی دستگاه می شود.
تفاوت این نوع اکسیژن ساز با نوع خانگی آن در اندازه و وزن دستگاه و همچنین مجهز بودن به باتری قابل شارژ داخلی است. برق دستگاه را تامین کنید.
چه زمانی به دستگاه اکسیژن ساز نیاز است؟
امروزه بسیاری از افراد از انواع بیماری های قلبی، ریوی یا سایر بیماری های تنفسی رنج می برند. تعداد قابل توجهی از این بیماران می توانند از اکسیژن درمانی تکمیلی برای مراقبت های تنفسی در خانه، بیمارستان یا یک مرکز پزشکی بهره مند شوند.
اکسیژن گازی است که ۲۱ درصد از هوای اطراف ما را تشکیل می دهد. عملکرد صحیح بدن ما به این منبع ثابت هوا بستگی دارد. پزشک شما اکسیژن درمانی مکمل را تجویز می کند زیرا بدن شما قادر به دریافت اکسیژن کافی از محیط نیست.
بیماران مبتلا به نارسایی ریوی شامل بیماران COPD، ذات الریه، ادم ریوی و غیره و به طور کلی بیماران با سطح اکسیژن خون کمتر از حد طبیعی (SPO2) برای افزایش اکسیژن خون نیاز مبرمی به اکسیژن درمانی دارند. ساعات استفاده از دستگاه فقط توسط پزشک تعیین می شود و این ساعات می تواند بین 1 تا 24 ساعت در روز باشد. به عنوان یک توصیه جدی، توجه به این نکته ضروری است که دستگاه اکسیژن ساز باید بلافاصله پس از تجویز پزشک استفاده شود.