حفر چاه نو

نحوه حفر چاه با دست

دسترسی به آب پاک برای زندگی پایدار حیاتی است

1101140 صرفه جویی

13 مارس 2019نویسنده: ویرایش سرزمینی رده ها: اتکا به خود

 افزودن به علاقه مندی ها

اگر شما یک خانه دار هستید ، دانستن نحوه حفر چاه با دست ارزش دارد. از بین سه نوع چاه اصلی - حفر شده ، حفر شده و رانده شده - قدیمی ترین چاه ها و تا چندی پیش رایج ترین آنها بوده است. در ایالات متحده ، معایب اصلی آنها قرار گرفتن در معرض آلودگی آبهای زیرزمینی و سطوح پایین آب ، و همچنین مقدار زیادی نیروی کار است. در مکانهای مطلوب خاص یا جایی که نمی توان از تجهیزات مدرن استفاده کرد-یا در شرایط اضطراری احتمالی-حفاری ممکن است تنها گزینه باشد ، مخصوصاً هنگام در نظر گرفتن سیستمهای آب خارج از شبکه برای خانه خود.

به دلایل صرفه جویی و استحکام ، چاه های حفر شده دستی معمولاً مدور هستند. تجربه نشان داده است که قطر سه تا چهار فوت برای راحت کار کردن یک مرد ضروری است. دو مرد می توانند در سوراخی به قطر چهار تا پنج فوت با هم کار کنند. از آنجا که مشخص شده است که دو مرد با هم بیش از دو برابر یک مرد تنها کار می کنند ، احتمالاً اندازه بزرگتر رایج تر است. به نظر نمی رسد زمانی که می خواهید چاهی را با دست حفر کنید ، بزرگتر از چاه لازم باشد.

برای جلوگیری از نفوذ آب زیرزمینی به چاه و آلودگی آن ، آستری از مواد دائمی لازم است. ساخته شده به عنوان پیشرفت حفاری ، آن را نیز محافظت در برابر غارها. علاوه بر این ، پوشش به عنوان پایه ای برای پوشش چاه و مکانیزم های پمپاژ یا بلند کردن عمل می کند.

چیزی به عنوان آماده سازی بیش از حد وجود ندارد

راهنمای رایگان ما به شما می آموزد که چگونه برای قطعی برق آماده شوید ، "کیف خانه تهیه کنید" ، کیت اضطراری وسیله نقلیه DIY خود را بسازید و برای شرایط پیش بینی نشده آماده شوید - رایگان است!

ایمیل خود را اینجا وارد کنید...

من خبرنامه حومه می خواهم

بله ، من این را می خواهم!

بتن آرمه اولین انتخاب برای روکش ها است ، اما می توان از سنگ تراشی یا آجر استفاده کرد. فشار ناهموار می تواند دو ماده اخیر را برجسته و ضعیف کند ، بنابراین آنها باید ضخیم تر از روکش بتنی باشند. کار با سنگ تراشی و آجر در مقایسه با بتن هنگام کار در خارج از سوراخ در زمین بسیار مشکل تر است. ما در مصالحی که به شما می گویند چگونه چاه را با دست حفر کنید ، منابع قدیمی به روکش چوبی یافته ایم. اگرچه توصیه نمی شود ، اما این نوع اطلاعاتی است که بسیاری از خانه داران دوست دارند در ذهن خود ذخیره کنند. قالب های بتنی را می توان از قبل در محل مورد نظر ریخته گری کرد. ضخامت سه اینچ در زمین خوب و پنج اینچ در خاک فقیر معمولاً کافی است. در این رابطه ، خاک "ضعیف" می تواند ماسه ، شیل و غیره را جابجا کند.

نحوه حفر چاه با دست: شروع به کار

برای شروع ، حفره ای به عمق چهار فوت را حفر کنید. سپس "کرکره" در جای خود تنظیم می شود. این آسترها حدود شش اینچ از سطح زمین امتداد دارند. زمین را محکم در اطراف کرکره ها بچسبانید. عملکرد آنها جلوگیری از گرد شدن لبه های گودبرداری است که نه تنها کار اضافی ایجاد می کند بلکه ممکن است برای هر کسی که در حفره کار می کند خطرناک باشد. کرکره در هنگام غرق شدن قسمت اول چاه در محل خود باقی می ماند و تا بتن ریزی قسمت باقی می ماند. سپس متخصصان میله های لوله کشی می سازند تا بتوانند مطمئن شوند که سوراخ به صورت عمودی پایین می رود. این شامل یک قطعه متقاطع است که می تواند در موقعیت دقیق بالای مرکز چاه نصب شود.

قلاب بر روی نقطه مرکزی مرده ، طنابی را پشتیبانی می کند که به نوبه خود میله های پیرایش را پشتیبانی می کند. این میله ها قطر دقیق چاه هستند. هنگامی که در حفاری فرو می روند ، آنها حفار را قادر می سازند تا کناره ها را صاف و یکنواخت نگه دارد. آنها همچنین به حفظ اندازه مناسب سوراخ از بالا به پایین کمک می کنند. تنوع تنها یک اینچ منجر به استفاده از بتن 33 درصد بیشتر می شود. سپس ، با انتخاب ، معدن و بیل دسته کوتاه معدنچی خود ، حفاری می کنید.

اگر زمین به طور معقول سخت و خشک است ، باید بتوان اولین "آسانسور" (که برای قسمت های حفره به خوبی حفاری می کند) را به ارتفاع 15 پا برسانید. سپس شما برای پوشش آماده هستید. این سوراخ 15 فوت عمق دارد ، قسمت پایینی آن تراز است و دهان هنوز توسط کرکره ها محافظت می شود. گام بعدی این است که یک دیافراگم یا فرم دیگر را در پایین سوراخ قرار دهید. ارتفاع آن باید حدود دو فوت باشد و معمولاً از فلز ساخته شده است.

این شکل اول از اهمیت فوق العاده ای برخوردار است. اگر دقیقا نیستدر مرکز و تراز شده ، کل حفره به بیرون پرتاب می شود. زمین شل را پشت فرم ها فشار دهید. سپس طول 20 فوت میله تقویت کننده را به زمین فشار دهید تا پنج فوت بالاتر از بالای چاه امتداد یابد. تعداد میله های مورد نیاز بسته به نوع زمین متفاوت است. ترجیح می دهم از تعداد زیادی استفاده کنم تا تعداد کمی. هفت میله برای شرایط عادی کافی است ، اما ممکن است برای جابجایی زمین به 19 میله نیاز باشد. میله ها در طول طول 1-1/2 اینچ از سطح چاه توسط سنجاق هایی که به میله ها محکم شده یا پیچ خورده اند ، محکم شده و به طرف خاکی چاه مجبور می شوند. مجموعه دوم کرکره ها اکنون بالای دسته اول قرار گرفته است. فضای پشت با بتن پر شده است. حتما کرکره ها را با روغن آغشته کنید تا از چسبیدن بتن به آنها جلوگیری شود.

بتن با نسبت 5: 2.5: 1 از شن ، ماسه و سیمان مخلوط می شود. یک روش مناسب برای اندازه گیری این امر ساخت دو جعبه چوبی بدون ته است. ابعاد جعبه ها 30 اینچ در 30 اینچ است. یکی برای اندازه گیری شن 12 اینچ عمق دارد ، در حالی که دیگری برای اندازه گیری شن و ماسه شش اینچ عمق دارد. وقتی با 100 پوند سیمان مخلوط شود ، نسبت ها درست می شود. این مقدار باید تقریباً برای پر کردن پشت یک کرکره دو فوت بالا مناسب باشد. شن باید از یک مش ¾ اینچی عبور کند ، در حالی که ماسه باید ماسه تیز رودخانه باشد. هر دو باید عاری از خاک یا رس باشند. فقط از آب تمیز استفاده کنید. بتن باید با دقت در کرکره محکم شود تا حباب هوا از بین برود ، اما مراقب باشید که مزاحم میله های تقویت کننده نباشد. قسمت بالای بتن را خشن بگذارید ، بنابراین با لایه بعدی چسبندگی خوبی دارد.

هنگامی که ریختن پشت شاتر دوم به پایان رسید ، اولین محدوده را انجام دهید. این یک شیار در قسمت زمین چاه بلافاصله بالای بالای کرکره دوم است. شیار باید حدود هشت اینچ ارتفاع داشته باشد و حدود یک پا را در کنار چاه برش دهد. یک سنجاق برای هر میله تقویت کننده به داخل شیار رانده می شود و یک انتهای قلاب دار آن به میله تقویت کننده محکم می شود. سپس یک میله افقی در جای خود قرار داده و به هر پین و میله عمودی محکم می شود. سپس دور تا دور حاشیه را با بتن پر کنید ، مجموعه سوم کرکره ها را در جای خود قرار دهید و بتن را در پشت آنها بریزید.

قسمت فوقانی آنقدر بالا خواهد بود که با ثابت شدن شاتر سوم به آن برسیم ، بنابراین مراحل بعدی باید از روی صندلی بوزون که با طناب نیم اینچی از وینچ آویزان شده است ، برسد. دو مجموعه دیگر از کرکره ها در محل خود قرار داده شده و سیمان شده اند. ارتفاع آن در حال حاضر پنج فوت بالاتر از سطح زمین است. بتن باید یک شبه قبل از اقدام باقی بماند.

ضعیف ترین قسمت چاه در سطح زمین است. به همین دلیل ، قسمت بالای آن باید شش اینچ ضخامت داشته باشد. اگر چاه دارای قطر 4-1/2 فوت باشد ، باید به قطر پنج فوت حفاری کنید. کرکره های زیر در موقعیت خود باقی می مانند. آنها را حداقل یک هفته بگذارید تا بتن خوب شود. اما شاتر را در سطح بردارید ، مراقب باشید مزاحم لوله های لوله کشی ، که میله های لوله کشی شما را نگه می دارند ، ایجاد نشود.

سه کرکره دیگر اضافه می شود و یکی یکی بتن ریزی می شود. قبل از بتن ریزی پوشش فوقانی ، قسمت های بالای میله های تقویت کننده در اطراف چاه در حدود دو اینچ بالاتر از سطح زمین خم شده اند. بتن تا شش اینچ بالاتر از سطح زمین ریخته می شود. این امر باعث می شود آب سطحی خارج شده و چاه در برابر ریزش آوار محافظت شود. اولین آسانسور در حال حاضر کامل است. شما دارای 13 فوت پوشش بتنی در حاشیه ، شش اینچ دیوار در بالای زمین و دو پای پایینی حفاری بدون خط است.

در صورت رسیدن به آبخوان این روند را ادامه دهید.

هنگام یادگیری نحوه حفر چاه با دست ، تنها مشکلی که باید در بخش های بعدی با آن روبرو شوید این است که قسمت بالا سمت چپ دوم با قسمت اول برخورد می کند. یک راه حل ، ساخت آجرهای پیش ساخته با زبان است. می توان آنها را در دهانه به بتن وادار کرد و یک حالت محکم ایجاد کرد. وقتی به سفره آب رسید ، ریختن بتن غیرممکن خواهد بود. سپس باید از حلقه های پیش ساخته کیسون استفاده کنید. این حلقه ها که چند هفته زودتر روی سطح پیش ساخته شده اند ، دارای قطر داخلی 3'1 "و قطر خارجی 3'10" هستند. هر استوانه دو فوت ارتفاع دارد. حلقه ها با چهار میله 5/8 اینچی تعبیه شده در دیوارها و چهار سوراخ مساوی ساخته شده اند تا میله ها را از کیسون بلافاصله در زیر بپذیرند. میله ها دو فوت بالاتر از سطح بالا (برای کیسون های دو پا) ظاهر می شوند ، و سوراخ ها در قسمت بالای آن گسترده شده اند ، بنابراین میله ها می توانند پیچ ​​خورده و صاف باقی بمانند.

حلقه اول را به دیوار پایین بیاورید. هنگامی که حلقه دوم پایین می آید ، باید آن را مانور دهید تا میله های حلقه زیر به سوراخهای حلقه بالا نفوذ کنند. آنها محکم پیچ خورده اند. هنگامی که چهار یا پنج حلقه محکم به هم متصل می شوند ، غرق شدن با حفر دستی در داخل کیسون ادامه می یابد. با پایین آمدن کیسون ، حلقه های بیشتری به آن اضافه می شود تا آب با سرعتی وارد شود که دیگر امکان نجات با تکه تکه شدن وجود ندارد. شما به پایین رسیده اید ... که در حفاری خوب ، خوب است. (حفاری خوب تنها کاری است که در آن از بالا شروع می کنید و به سمت پایین حرکت می کنید.)

فضای بین آستر و کیسون نباید با سیمان ، ملات یا سنگ پر شود. این به کیسون اجازه می دهد بعداً بدون شکسته شدن پوشش ته نشین شود. بسته به ماهیت آبخوان ، ممکن است آب از پایین یا دیواره ها وارد چاه شود. وقتی روش اخیر ترجیح داده می شود (و معمولاً اینطور است) ، کیسون ها باید از بتن متخلخل ساخته شوند. این امر با مخلوط کردن بتن بدون شن و ماسه ، که فضاهای هوا را پر می کند ، انجام می شود. و تا حد امکان با آب مخلوط کنید. بدیهی است که این بتن به اندازه بونی که از ماسه ساخته شده است ، قوی نیست. درمان مناسب حتی ضروری تر از حد معمول است.

نحوه حفاری چاه با دست: روش آسان برای حفاری

آیا یادگیری نحوه حفر چاه با دست پیچیده به نظر می رسد یا شامل کار بیشتری از آنچه انتظار داشتید یا برای آن آماده شده اید می شود؟ اگر در یکی از معدود مناطقی زندگی می کنید که می توانید بدون رفتن به اعماق زیاد آب دریافت کنید ، یک روش ساده تر و ابتدایی تر ممکن است برای شما مفید باشد.

یک روش آسان برای یادگیری نحوه حفر چاه با دست این است که فقط یک سوراخ با قطر و عمق دلخواه حفر کنید. مواد حفاری شده در جعبه ها یا سطل ها قرار داده می شوند و با طناب از سوراخ خارج می شوند. وقتی به آب رسید ، آن را با مواد جامد نجات دهید. هرچه خشک تر می توانید سوراخ را نگه دارید ، عمق بیشتری نیز می توانید داشته باشید و چاه آب بیشتری تولید می کند.

هنگامی که تا آنجا که ممکن است عمیق شده اید ، در اطراف سنگها به ارتفاع دو یا سه فوت در اطراف سنگ دراز بکشید. فقط یک سنگ یا آجر و دیوار ملات از آنجا به بالا تا سطح بگذارید. این به اندازه روش قبلی که برای حفر چاه با دست توضیح داده شده است ، محکم نخواهد شد و همچنین ضد آب ساختن دیوارها برای جلوگیری از آبهای آلوده زیرزمینی سخت تر است. اما اگر به هیچ وجه نتوانید آب دریافت کنید و برای فیلتر کردن آب چاه آماده باشید ، اینها نگرانی های جزئی هستند.

می توانید آب را از سطح زمین فشار دهید

در اوایل دهه 1960 ، ما با پروفسور فارینگتون دانیلز مصاحبه کردیم که در دانشگاه ویسکانسین در زمینه انرژی خورشیدی و اطلاعات انرژی خورشیدی تحقیق می کرد . وی راهی برای گرفتن آب از خاک ذکر کرد که می تواند در مواقع ضروری مفید باشد. معادل یک عکس خورشیدی بسیار ساده است.

سوراخی در زمین حفر کنید. اندازه مهم نیست ، اما هرچه سوراخ بزرگتر باشد ، می توانید آب بیشتری انتظار داشته باشید.یک ظرف را در مرکز قرار دهید.سوراخ را با یک ورق پلاستیک بپوشانید ، لبه ها را با خاک ببندید.یک وزنه کوچک را در مرکز ، روی ظرف قرار دهید.رطوبت خاک با حرارت خورشید تبخیر می شود ، روی پلاستیک متراکم می شود ، مخروط معکوس را پایین می ریزد و داخل ظرف می کند.توجه داشته باشید که با برخی از انواع پلاستیک ، قطرات آب به جای اینکه به سمت مخروط برود مستقیماً به سمت پایین می افتد. Tedlar یکی از این موارد است.قرار دادن پوشش گیاهی سبز در گودال ، خروجی آن را افزایش می دهد ، به ویژه اگر با شبنم مرطوب باشد.

آیا حفر چاه را با دست یاد گرفته اید؟ چه توصیه یا نکاتی را با شخص دیگری که به دنبال یادگیری چگونگی حفر چاه برای خانه خود است ، به اشتراک می گذارید؟