همان طور که می دانید، اختلالات روانشناختی متعددی وجود دارند که افراد در زمان مواجه شدن با شرایط استرس زا یا به هر دلیل دیگری به آنها مبتلا می شوند. یکی از این اختلالات، اختلالات تغذیه ای نام دارد که بر روی غذا خوردن فرد تاثیر می گذارد.
ما در این مقاله سعی داریم تا اختلالات تغذیه ای، علائم و نحوه درمان آن را به صورت کامل به شما توضیح دهیم. در صورتی که تمایل دارید در این مورد بیشتر بدانید، حتما این مقاله را مطالعه بفرمایید.
همان طور که از نامش پیداست، اختلال تغذیه ای یک نوع اختلال روانی است که با تغذیه فرد در ارتباط است. این اختلال باعث می شود که فرد به سمت پرخوری یا گرسنگی دادن به خود برود. گاهی نیز افراد مبتلا به این بیماری رفتارهای ناسالم تغذیه ای دارند.
این نوع اختلال نیز مانند سایر اختلالات روان شناختی باید به سرعت درمان شود؛ زیرا ممکن است که برای سلامتی فرد مشکلات جدی ایجاد کند.
اختلال تغذیه ای دارای انواع مختلفی است که عبارتند از:
اختلال پرخوری
یکی از شایع ترین اختلالات تغذیه ای، اختلال پرخوری است. افرادی که به این اختلال دچار هستند، معمولا اضافه وزن دارند و در هر سنی این اختلال می تواند ایجاد شود؛ اما بیشتر در میان سالان دیده می شود.
افرادی که به اختلال پرخوری دچار هستند، بیشتر در معرض ابتلا به بیماری هایی مانند دیابت نوع 2، فشار خون بالا و بیماری های قلبی قرار می گیرند.
اختلال بولیمیا (bulimia)
نوع دیگری از اختلالات تغذیه، اختلال بولیمیا است. افرادی که به این اختلال مبتلا هستند، بعد از پرخوری، سعی در بالا آوردن غذا دارند. این افراد با ورزش های سخت سعی می کنند که از اضافه وزن پیش گیری کنند؛ اما نمی توانند جلو پرخوری خود را بگیرند.
بیشتر افرادی که به این نوع اختلال تغذیه ای مبتلا می شوند، زن هستند و اکثرا این بیماری در سنین نوجوانی و جوانی رخ می دهد. از عواملی که باعث بروز این اختلال می شوند می توان به حوادث استرس زا، عوامل بیولوژیکی، فرهنگ و عادات یک خانواده و فشارهای اجتماعی برای لاغر شدن، اشاره کرد.
اختلال بی اشتهایی عصبی (آنورکسیا – Anorexia)
در این نوع اختلال، افراد از اضافه وزن به شدت وحشت دارند و همین مساله باعث می شود که آنها بیش از اندازه لاغر باشند. معمولا این اختلال نیز بیشتر در بین زنان و دختران شایع است.
از عواملی که باعث بروز این اختلال می شود، می توان به یک رویداد تلخ و یا میل به برتری در ورزش هایی مانند ژیمناستیک اشاره کرد. این اختلال یک اختلال جدی و خطرناک بوده و باید با مراقبت و درمان رفع شود.
همان طور که قبلا نیز به آن اشاره شد، اختلالات تغذیه ای انواع مختلفی دارد و علائم آن نیز در هر نوع آن متفاوت است.
احساس گناه
بیشتر افرادی که به پرخوری مبتلا هستند، احساس گناه، شرمندگی و یا افسردگی دارند. این افراد بعد از پرخوری احساس گناه می کنند و همین احساس گناه، آنها را به سمت پرخوری هدایت می کند.
بدین ترتیب چرخه پرخوری ادامه خواهد داشت و حتی ممکن است در مواردی فرد مخفیانه شروع به پرخوری کند که این مساله تشخیص بیماری را سخت خواهد کرد.
تغییر وزن
افرادی که دچار این نوع اختلال تغذیه ای هستند، دچار نوسانات وزن هستند. معمولا این افراد با رژیم گرفتن سعی در کاهش وزن دارند و از طرفی با پرخوری وزن خود را بالا می برند.
پرخوری و بالا آوردن
افرادی که به این نوع اختلال مبتلا هستند، غذا را با سرعت بالایی می خورند و سپس برای جبران کاری که کرده اند، سعی می کنند غذا را بالا بیاورند. این افراد با خوردن قرص های مسهل و ورزش های بسیار شدید، سعی در جبران اشتباه خود دارند.
افراد مبتلا به این نوع اختلال تغذیه ای به خود آسیب می زنند و ممکن است این پرخوری و بالا آوردن چند بار در هفته اتفاق بیفتد و یا چندین بار در یک روز که در هر دو صورت فرد قادر به کنترل پرخوری خود نخواهد بود.
وسواس روی وزن
افراد مبتلا به این نوع اختلال، معمولا اضافه وزن ندارند و اگر هم اضافه وزن داشته باشند، بسیار کم است. این افراد به شدت از اضافه وزن وحشت دارند و ممکن است به دلیل این وحشت به سمت داروهای لاغری بروند.
افسردگی
در کسانی که به این نوع اختلال تغذیه ای مبتلا هستند، افسردگی، اضطراب، سوء مصرف مواد مخدر و مواردی از این قبیل مشاهده می شود. این افراد بسیار احساساتی و تحریک پذیر هستند و برخی از آنها بسیار منزوی می باشند.
از دیگر مواردی که در این افراد مشاهده می شود، می توان به موارد زیر اشاره کرد:
درد مزمن در گلو
فرسایش مینای دندان ها
تورم غده بزاقی گردن
سوزش معده
یبوست و مشکلات گوارشی
کم شدن آب بدن
عدم تعادل مواد معدنی خون که باعث مشکلات قلبی نیز می شود.
کاهش وزن سریع
افرادی که به این نوع اختلال مبتلا هستند، سعی دارند تا با کم خوردن وزن خود را پایین نگهدارند. این افراد حتی گاهی خود را مجبور به ورزش های سخت و خوردن قرص های لاغری می کنند.
این افراد با وجود ضعف و گرسنگی سعی می کنند که به کاهش وزن خود ادامه دهند.
وسواس غذایی
در این نوع اختلال، غذا خوردن تبدیل به یک وسواس می شود. افراد مبتلا به غذاها و مواد غذایی فکر می کنند و دائما کالری شماری کرده و غذای خود را وزن می کنند.
برخی از این افراد با غذای خود در بشقاب بازی می کنند و اصلا آن را نمی خورند.
تصور غلط از اندام ها
این افراد با وجود اینکه لاغر هستند، باز هم خود را چاق می بینند و بسیار بر روی اندام خود حساس هستند. بی اشتهایی بخشی از کمال گرایی این افراد شده است و گاهی از کنترل خارج شده و باعث بروز رفتارهای ناسالم و خطرناک در آنها می شود.
از دیگر نشانه های این بیماری می توان به موارد زیر اشاره کرد:
زرد شدن پوست
رشد موهای نازک در سراسر بدن
حساسیت به سرما
یبوست
واکنش های کند و یا بی حالی
از دست دادن عادت ماهانه
کم خونی
نازک شدن استخوان ها
صدمه به قلب
از دست دادن اعضای بدن
مرگ
برای درمان این بیماری نیز روش های مختلفی وجود دارد که عبارتند از:
روان درمانی
در روان درمانی، درمانگر با صحبت و مشاوره با بیمار سعی می کند که مشکل را ریشه یابی کرده و به او در رفع این بیماری کمک کند. معمولا روان درمانی بهترین روش درمان این اختلالات است و بیمار احساس می کند که کسی از او حمایت و پشتیبانی می کند. بدین ترتیب به سمت بهبودی می رود.
دارو درمانی
در مواردی که بیماری پیشرفت کرده و با روان درمانی قابل حل نیست، ممکن است از دارو درمانی استفاده شود. این داروها ضد افسردگی بوده و در برخی از بیماران تاثیر گذار هستند. البته بهتر است که دارودرمانی با روان درمانی ترکیب شوند تا نتیجه بهتری گرفته شود.