در دنیای پر سر و صدای امروز، تحمل بسیاری از صداها برای همه ما سخت است. اما در این میان افرادی هم هستند که نسبت به این صداها بیشترین واکنش را نشان می دهند و اعصابشان بیشتر از بقیه خرد می شود. این صداها ممکن است آنقدر هم بلند و وحشتناک نباشند؛ اما با واکنش های شدیدی به آنها پاسخ داده می شود.
در واقع این افراد به یک نوع اختلال روانی به نام میسوفونیا یا صدا بیزاری مبتلا هستند و همین اختلال زندگی را برای این افراد سخت کرده است.
ما در این مقاله سعی داریم تا بیشتر در مورد میسوفونیا صحبت کنیم. در صورتی که خودتان و یا یکی از اطرافیانتان به این اختلال دچار شده است، توصیه می کنیم که این مقاله را حتما بخوانید.
صدابیزاری یک نوع اختلال است که در آن برخی از صداها باعث ایجاد واکنش های احساسی یا فیزیولوژیکی در فرد می شوند. این واکنش ها از نظر دیگران، بسیار نامعقول بوده و حتی ممکن است فرد را تا حد جنون برسانند.
واکنش هایی که این افراد به صداها دارند ممکن است در حد یک عصبانیت باشد و یا در موارد بسیار شدیدتر به وحشت و فرار نیز برسد.
بسیاری از این افراد با صداهایی مانند صداهای دهانی (سر و صدای موقع خوردن غذا – نفس کشیدن – جویدن غذا)، برخورد انگشتان به صفحه کلید و یا ضربه زدن به چیزی با انگشتان، صدای حرکت برف پاک کن و… نیز تحریک می شوند.
ابتلای افراد به این بیماری، دلایل متعددی دارد و هنوز دانشمندان دلیل مشخصی برای آن پیدا نکرده اند. ازجمله عواملی که در ایجاد این اختلال دخیل هستند، می توان به موارد زیر اشاره کرد.
ژنتیک
وراثت
سبک زندگی
اختلالات دیگر مانند (استرس، اضطراب، وسواس اجباری، و…)
سندروم تورت
وزوز گوش
و…
سن شروع این اختلال مشخص نیست و البته بیشتر علائم این بیماری از 9 الی 13 سالگی خود را نشان می دهد. این بیماری بیشتر در دختران شایع است و به سرعت خود را نشان می دهد.
این مشکل یک مشکل روانی است و می تواند با چگونگی تاثیر صدا بر روی مغز و ایجاد پاسخ های خودکار در بدن ارتباط داشته باشد. طبق مشاهدات انجام شده، کسانی که دارای این اختلال هستند، ضریب هوشی بالاتری دارند. البته احتمال زیادی نیز وجود دارد که این بیماری یک بیماری ارثی باشد.
این اختلال گاهی با اضطراب، اختلال دو قطبی یا وسواس فکری – عملی اشتباه گرفته می شود؛ اما این اختلال هم به تنهایی و هم به همراه سایر مشکلات سلامتی، رشدی و روان پزشکی بروز می کند.
در صورتی که این اختلال به موقع درمان نشود، تا آخر عمر با بیمار خواهد بود و زندگی را برای او سخت خواهد کرد.
درمان این اختلال نیز به روش های متعددی امکان پذیر است. فرد قبل از هر چیز باید با شناسایی علائم نسبت به اختلال خود اطمینان پیدا کرده و به سرعت روش های درمانی را برای درمان انتخاب کند.
در این روش درمان، افرادی که وزوز گوش دارند با مراجعه به یک پزشک متخصص گوش، حلق و بینی، از مشکل گوش و یا اختلال صدابیزاری خود مطلع می شوند. سپس به آنها کمک می شود تا در برابر محرک های حساسیت زا رفتارهای مناسب تر و درست تری داشته باشند.
این دوره، دوره درمان وزوز گوش TRT، نام دارد و به افراد آموزش می دهد تا سر و صداها را بهتر تحمل کنند.
در این روش درمان روانشناس سوالاتی را در رابطه با صداهای آزاردهنده می پرسد. با دانستن دقیق تمام محرک ها، نسبت به درمان بیمار اقدام می کند. معمولا در این روش بیمار با گوش دادن به آهنگ هایی که به صدای دریا، طبیعت و… مربوط هستند، بهبود می یابد.
در کنار موسیقی درمانی، هدفون، استفاده از نویزها و صداهای سفید نیز به بیمار در بهبود بیماری کمک خواهد کرد.
مشاوره فرد بیمار و خانواده او با یک درمانگر یک روش درمان بسیار مطمئن است. افرادی که به سراغ مشاوره می روند، با استفاده از روش ها و تکنیک های خاص به خوبی درمان می شوند.