بزرگترین اشتباهات والدین که آینده کودکان را تحت تاثیر قرار می دهند!



بسیاری از والدین در تربیت کودک خود به طور ناخواسته اشتباهاتی را مرتکب می شوند که شاید در کودکی فرد چندان به چشم نیاید، اما قطعا در بزرگسالی برای او مشکلات زیادی به دنبال خواهد داشت..

در ادامه به چند تا از مهلک ترین خطاها پرداخته و تاثیر آنها را در کودک بررسی می کنیم.

برخی مواقع والدین نسبت به رفتارهای خوب کودکان واکنشی نشان نمی دهند و فقط روی رفتارهای بد او متمرکز هستند؛ این کار باعث می شود کودک انگیزه ای برای ادامه رفتارهای خوب نداشته باشد.

راه حل

به رفتارهای خوب کودک خود توجه کنید و برای آن ها ارزش قایل شوید. نباید در این کار زیاده روی کنید؛ چرا که نتیجه ای عکس به همراه خواهد داشت.

رفتارهایی را که می خواهید به عنوان عادت خوب در کودک شما شکل بگیرد را تشویق کنید و در صورتی که این رفتارها را از خود نشان داد، واکنش مثبتی به آنها نشان دهید.

تشویق باید متناسب با کار مثبت کودک باشد. بسته به روحیات کودکتان با کلمات محبت آمیز او را تشویق کنید یا او را در آغوش بگیرید.

در برخی از سبک تربیتی والدین، این است که فرزندان خود را کنترل می کنند؛ به این معنا که همیشه در حال امر و نهی کردن به او هستند؛ تمامی کارهای او را زیر نظر دارند و به صورت افراطی به او می گویند چگونه رفتار کند.

با این رفتار شما، کودکتان احساس خواهد کرد فرزند خوبی برای شما نیست یا شما برای آزادی او احترام قائل نیستید.

راه حل

به بچه های خود زیاد امر و نهی نکنید؛ بسیاری از انتخاب ها را به عهده او بگذارید.

برای مثال کاری را که باید انجام دهد، مشخص کنید و زمان انجام آن را به عهده خودش بگذارید؛ با او مثل ربات رفتار نکنید. یا اگر فرزند شما دوست دارد لباس خاصی را بپوشد، به خواسته او احترام بگذارید و سلیقه خود را به او تحمیل نکنید.

برخی والدین که در روانشناسی به آن ها والدین سهل گیر گفته می شود، فرزندان خود را به حال خود رها می کنند و هیچ قانونی برای آنها در نظر نمی گیرند. محدودیت در چنین خانواده هایی معنا ندارد.

کودکان چنین والدینی در مدرسه به عنوان کودکان بی قانون شناخته می شوند، که مشکلات زیادی برای آن ها ایجاد می شود. آن ها در معرض آسیب های اجتماعی زیادی قرار می گیرند و ممکن است به سمت بزهکاری پیش بروند.

راه حل

قوانینی برای آن ها بگذارید و برای انجام دادن یا ندادن اشان پاداش یا تنبیه در نظر بگیرید.

اجازه بدهید کودک فرق بین کار بد را با خوب بداند و در برابر خواسته های غیرمنطقی او تسلیم نشوید.

والدینی که بسیار سخت گیر هستند و انتظارات نامتناسبی از فرزند خود دارند نیز به کودک آسیب های زیادی می زند. یک مثال از توقعات بالا این است که از کودکتان که روحیه هنری بالایی دارد، بخواهید در امتحان ریاضی نمره کاملی بیاورد.

راه حل

انتظارات شما باید منطبق بر توانایی های کودک باشد و سن و سال او را نیز در نظر داشته باشید. شما از کودک دوساله ای که می خواهد به صورت مستقل غذا بخورد، نباید انتظار داشته باشید که لباس های خود را تمیز نگه دارد.

شما می توانید با تشویق به موقع و آموزش، انتظارات منطقی را به کودک خود یاد بدهید.

گاهی والدین به کودکان خود اجازه می دهند که همراه با آن ها فیلم های ترسناک را ببینند؛ تصور آن ها این است کودکان با تماشای این فیلم ها شجاع بار می آیند. در صورتی که درک کودکان از واقعیت کم است؛ بنابراین چنین فیلم هایی تاثیرات مخربی بر روان آن ها می گذارد.

کودک نمی تواند فرق بین واقعیت و تخیل را در این فیلم ها درک کند و دچار توهم می شود.

گذشته از آن این فیلم ها خشونت را به کودکان آموزش می دهد و کودک اعمال خشونت آمیز را بر روی دوستان خود اعمال می کند. این کودکان دچار اضطراب شده، خواب های ترسناکی و ترس از تاریکی را تجربه خواهند کرد.

راه حل

تحت هیچ عنوان در حضور کودکان اقدام به تماشای فیلم و سریال های ترسناک و دلهره آور ننمایید. دیدن این دسته فیلم ها را به زمانی موکول کنید که کودک در خانه حضور ندارد یا در حال بازی یا خواب در اتاق خودش است.

تنبیه بدنی یکی از آسیب زا ترین اشتباهاتی است که والدین می توانند در مورد فرزندان اشان مرتکب شوند. این تنبیهات آسیب های روحی زیادی می تواند به کودک شما وارد کند و می تواند تله های زیادی را در فرزندتان ایجاد کند.

علاوه بر آن این تنبیهات اثر تربیتی ندارد؛ کودکی که از والدینش کتک می خورد، دیگر در برابر آن مقاوم شده و حساسیت خود را نسبت به درد از دست می دهد و در دفعات بعدی به حرف شما گوش نمی دهد.

راه حل

بهتر است به جای تنبیه بدنی به حرف او گوش دهید؛ با کودکتان حرف بزنید به او آگاهی دهید و راه و روش درست رفتار کردن را به او بیاموزید.

تنبیه باید غیر فیزیکی و به صورت محرومیت باشد تا اثر تربیتی خود را بر جای بگذارد. برای مثال می توانید او را از دیدن برنامه کودک به مدت 1 روز محروم کنید.

این تنبیه باید متناسب با کار کودک باشد و به گونه ای اعمال شود که کودک احساس تحقیر نکند.

توجه نکردن به صحبت‌ های کودک

در بسیاری از موارد والدین به خاطر بی حوصلگی به حرف های کودک خود گوش نمی دهند. این کار باعث می شود حس مهم نبودن و بی توجهی در کودک ایجاد شود و او شروع به انجام کارهایی کند که توجه والدین را به خود جلب کند.

در برخی موارد کودک با انجام کارهای ناپسند سعی درجلب توجه اطرافیان خواهد داشت.

راه حل

اجازه بدهید کودک در مورد احساسات، مشکلات، نیازها و ناراحتی های خود با شما حرف بزند و در حین صحبت های او، به دقت به گفته هایش گوش دهید. با این کار هم از شخصیت کودک خود باخبر می شوید و هم پی به مشکلات او می برید.

برچسب زدن به کودک

وقتی والدین در مقابل بی توجهی و کار ناپسند کودک به او برچسب می زنند، در نتیجه این عمل مسائل عاطفی زیادی برای او پیش می آید و امنیت روانی کودک را نابود می کند.

راه حل

برای مثال به او نگویید “تو بچه بدی هستی” بلکه با گفتن جملاتی نظیر “تو با این کار به من نشون میدی که بچه خوبی هستی” رفتار درست را به او یاد بدهید.