ترک هروئین سخت ترین نوع ترک اعتیاد است چرا که این ماده به سرعت در چربی حل می شود و در نتیجه وارد مغز شده و منجر به اعتیاد فرد می شود. هروئین عوارض شدیدی بر روی جسم ایجاد می کند.
سموم حاصل از مصرف هروئین روی کلیه و کبد اثرات بسیار منفی می گذارد. ترک هروئین علاوه بر درمان جسمانی به درمان روانی نیز نیاز دارد و اگر غیراصولی ترک شود عوارض زیادی در بر دارد.
هروئین یک ماده مخدر نیمه مصنوعی است که از فرآوری شیمیایی مورفین دست می آید. مورفین از یک ماده طبیعی موجود در دانه خشخاش گرفته می شود و پس از آن با تقطیر و ایجاد تغییر شیمیایی در ساختار آن، هروئین حاصل می شود. هروئین از لحاظ اعتیادی چندین برابر خطرناک تر از مورفین است.
هروئین توسط یک دانشمند انگلیسی کشف شد. سپس دانشمند دیگری با انجام تحقیقات، آن را به عنوان دارو معرفی کرد. در ابتدا به خاطر خواص شگفت آورش نام هیرو به آن داده شده بود اما بعدها، پس از کشف خواص اعتیاد آور آن، به عنوان ماده مخدر شناخته شد.
هروئین به صورت دود یا استنشاق و یا از راه تزریق مصرف می شود. به دلیل تزریق غیر صحیح و غیر بهداشتی می تواند شانس ابتلا به بیماری HIV یا ایدز را افزایش دهد.
عوارض مصرف هروئین بر بدن چیست؟
- بیماری های قلبی
- بالارفتن فشار خون
- عوارض کبدی
- افزایش چربی خون
- عوارض کلیوی
- سرفه و تنگی نفس
- عفونت دریچه های قلب
عوارض هروئین در کوتاه مدت
- تهوع و استفراغ
- خواب آلودگی و گیجی
- مردمک تنگ شده
- عدم تمرکز
- مرگ بر اثر ایست تنفسی که بر اثر مصرف دز بالای این ماده اتفاق می افتد.
عوارض هروئین در بلندمدت
- خواب آلودگی مزمن
- وابستگی جسمی و روانی
- یبوست
- آبسه محل تزریق
- بی نظمی در قاعدگی
- HIV
مصرف هروئین ممکن است در ابتدا علایم خاصی نشان ندهد اما با گذر زمان علایم آن به صورت زیر دیده می شود:
- تنگی مردمک چشم
- لکنت زبان
- افسردگی
- مشکل به یادسپاری و فراموشی
- کاهش حس درد
- پرخاشگری ناگهانی
- مشکلات مادی
- پنهان کاری
- افت درسی
- یبوست