چندین دلیل می تواند عامل پشیمانی بعد از یک طلاق باشد؛ که در ادامه به توضیح چند مورد از آنها می پردازیم.
احساس دلتنگی از مهمترین دلایلی است که باعث حس پشیمانی بعد از طلاق می شود.
زوجین در خلوت خود به یادآوری خاطرات خوبی که با همسر خود داشته اند، می پردازند و احساس دلتنگی می کنند. یا زوجینی که به همسر خود علاقه داشته اند و به دلایل مختلف دیگری از او جدا شده اند، بسیار دلتنگ همسر سابق خود می شوند.
در بسیاری از موارد کودک پس از طلاق والدین دچار دلتنگی می شود و نیازهای اولیه او از جمله آرامش و امنیت تامین نمی شود.
علاوه بر آن جدایی والدین ضربه های عاطفی زیادی به کودک وارد می کند، یا ممکن است کودک نتواند با وضعیت طلاق والدین خود کنار بیاید. در نتیجه این کودک وارد چالش های ناخواسته ای می شود، که از جمله آن شناخته شدن در سطح جامعه بعنوان “فرزند طلاق” است.
همه این ها باعث پشیمانی بعداز طلاق در زوجین می شود و پدر و مادر به خاطر عشقی که به کودک خود دارند، ممکن است از تصمیم خود پشیمان شوند.
مواجه شدن با وضعیت اقتصادی ناخوشایند، به خصوص برای زنان، یکی دیگر از عواملی است که می تواند باعث پشیمانی بعد از طلاق شود. پس از طلاق هزینه های طرفین افزایش می یابد.
هزینه هایی مانند اجاره خانه و هزینه های روزمره، می تواند فشارهای زیادی به زن وارد کند. اگر زن درآمد مستقلی نداشته باشد، ممکن است پشیمانی بعد از طلاق به افسردگی پس از طلاق منجر شود.
در بسیاری از موارد آنچه که باعث پشیمانی بعد از طلاق می شود، نگاه آزاردهنده ای است که جامعه نسبت به افرادی که طلاق گرفته اند (به خصوص زنان مطلقه) دارد.
در بسیاری از موارد این نگاه آن قدر سنگین است که زن مطلقه حتی نمی تواند برای خود کار پیدا کند یا حتی خانه ای اجاره کند. به خصوص اگر جامعه ای که این زن در آن زندگی می کند، جامعه ای با تفکرات سنتی باشد، ادامه زندگی برای این فرد با فشار های روحی و روانی همراه خواهد بود.
مشکلاتی از قبیل قضاوت اطرافیان، حضانت فرزندان، فشار های روانی و مالی باعث می شود زن به این فکر کند که نباید عجولانه طلاق می گرفت.
پشیمانی بعد از طلاق حسی بسیار طبیعی و رایج است و در مواردی که زوجین بنا به دلایل درست و منطقی از هم جدا شده اند نیز دیده می شود.
این عذاب وجدان در تمامی زوجین حتی آن هایی که خود اصرار به جدایی داشته اند نیز اتفاق می افتد.
این افراد هر روز از خود می پرسند که آیا کار من درست بود یا اشتباه ؟ آیا راهی برای بهتر کردن زندگی و ادامه آن بود که آن را پیدا نکردم؟ آیا تصمیم من عجولانه بود؟
به خاطر داشته باشید بخشی از این احساس طبیعی است.
اگر شما جزو افرادی هستید که بنا به دلایل منطقی از همسر خود جدا شده اید؛ قبل از آن نیز برای بهبود و ترمیم رابطه خود تلاش زیادی کرده اید و قبل از تصمیم به جدایی، مشاوره طلاق نیز گرفته اید، این حس پشیمانی برای شما موقت خواهد بود.
این افرادی که تلاش های زیادی برای حفظ رابطه خود انجام داده اند، باید به یاد داشته باشند وقتی دوران بحران پس از طلاق را گذراندند، می توانند زندگی خوبی را از نو برای خود بسازند. اما اگر غیر از شرایطی که بیان شد رخ داده باشد، باید برای حفظ زندگی و روحیه خود تلاش کنند.
ممکن است که با دور شدن از زندگی قبلی، سختی های آن را فراموش کرده اید و مرور خاطرات خوب باعث پشیمانی شما شده است، اما باید به خودتان فرصت دهید. باید رابطه را تمام شده بدانید و از چک کردن مداوم او در شبکه های اجتماعی خودداری کنید.
باید بدانید که نباید عجولانه وارد رابطه دیگری شوید؛ به خودتان فرصت بدهید تا خشم خود را تخلیه کنید؛ ضعف های خود را شناسایی کنید و درس و تجربه های خود را از موضوع رخ داده بگیرید. پس از طی این دوران می توانید تصمیم های درست تری برای زندگی خود بگیرید.
در برخی از موارد فرد اشتباهاتی را که در زندگی زناشویی انجام داده است به خاطر می آورد و بابت آن ها پشیمان است. او می خواهد دوباره به زندگی قبلی خود برگردد و آن ها را جبران کند و تصویر خوبی از خود بسازد. این مورد به خصوص در مورد افرادی که به همسر خود خیانت کرده اند به چشم می خورد.
اما در بسیاری از موارد همسر سابق فرد نمی خواهد او را ببیند و یا به زندگی اش برگردد. این دسته از افراد باید خود را ببخشند، از کرده هایشان درس بگیرند و اشتباهاتشان را در رابطه های بعدی خود تکرار نکنند.
برای آینده فرزندتان تلاش کنید؛ حتی به تنهایی. شما تصمیم برای به دنیا آمدن او گرفته اید، پس باید مسئولیت آن را بر عهده بگیرید و از او در برابر آسیب های طلاق محافظت کنید.
این را بدانید ماندن در یک رابطه اشتباه به ضرر کودکتان است و آینده او را تحت تاثیر قرار می داده است، پس شما تصمیم درستی را گرفته اید.
ممکن است شک و دودلی از تصمیم گرفته شده، دست از سر شما برنداشته باشد و شما مدام غرق در پشیمانی شده باشید. باید بدانید که این احساسات موقتی هستند و نباید خود را سرزنش کنید؛ شما تصمیم درست را گرفته اید.
اگر از لحاظ مالی مستقل نیستید، تلاش کنید شغلی برای خود دست و پا کنید. استقلال مالی شما را از تصمیم های نادرست و عجولانه و ورود به رابطه های بی سرانجام باز می دارد.
اگر مهارتی ندارید می توانید به دنبال یادگیری مهارت بروید یا برای داشتن شغل دلخواه ادامه تحصیل دهید یا در کلاس های مهارت آموزی شرکت کنید.