مهمترین علت خودکشی ناامیدی است. هنگامی که فرد نسبت به آینده خود ناامید شود و زندگی خود را درگیر بحران های اقتصادی یا فرهنگی ببیند و راهی برای خروج از آن را نیابد یا نتواند آن ها را مدیریت کند. می تواند به خودکشی اقدام کند.
افرادی که اقدام به خودکشی می کنند نمی توانند خود را با شرایط وفق دهند و با اتفاقات آسیب زا کنار بیایند. این افراد مهارت های مقابله ای و سازگاری ندارند و به محض سخت شدن شرایط، همه چیز را تمام شده می بینند و خودکشی را انتخاب می کنند.
ممکن است فرد در اثر اختلالات روانی که درگیر آن است، به سمت خودکشی سوق داده شود؛ برای مثال فردی که سابقه روانی در افسردگی، اختلال دوقطبی یا جنون آنی و اضطرابی دارد، می تواند اقدام به خودکشی کند.
ممکن است فرد یکی از این بیماری ها را داشته باشد اما هنوز در او تشخیص داده نشده باشد. او به محض دیدن علایم مربوطه نمی داند که دچار بیماری شده است.
بیماری های روانی، عوارضی مانند اضطراب، پرخاشگری، بی حوصلگی و انزوا دارند. مردم این علایم را کمتر می شناسند و نمی دانند به بیماری روانی مربوط است. کلمه بیماری روانی برای عموم ترسناک است.
بنابراین در اثر عدم آگاهی این بیماری ها به موقع تشخیص داده نمی شود و بیماری در فرد پیشرفت کرده و باعث خودکشی او می شود.
روابط عاشقانه آسیب زا ممکن است در افرادی که وضعیت روانی باثباتی ندارند منجر به خودکشی شود.
در برخی موارد خشم زیاد باعث خودکشی می شود. اگر این خشم حل و فصل نشود، فرد به جایی می رسد که دیگر نمی خواهد زنده بماند.
فرد باید مهارت کنترل خشم و مهارت حل مسئله را بداند تا بدون آسیب مسئله خود را با فرد مقابل حل کند.
فردی که آسیب جدی عضوی دیده است یا دچار بیماری شدیدی است؛ در خطر خودکشی قرار دارد و ممکن است این فرد نتواند با شرایط جدید خود را وفق دهد و بخواهد به زندگی خود پایان دهد.
این فرد در اثر بیماری به ناامیدی و بی انگیزگی رسیده است.
در افرادی که مواد مخدر مصرف می کنند، خودکشی زیاد دیده می شود. به علت وجود توهم و ناتوانی در کنترل خود ممکن است دست به خودکشی بزنند؛ در برخی موارد دیگر نیز در اثر فرار از عوارض ناشی از اعتیاد اقدام به خودکشی می کند.
عوامل زیر نیز می تواند باعث اقدام به خودکشی در افراد شود:
مرگ عزیزان
سابقه خودکشی در خانواده
از دست دادن شغل
از دست دادن رابطه عاطفی
شکست های زیاد
سوءاستفاده جنسی
احساس حقارت شدید
با دیدن این علایم در افراد می توان تشخیص داد که او به خودکشی فکر می کند:
فرد در مورد خودکشی صحبت می کند. در این گونه موارد باید دانست که این فرد کمک می خواهد.
فرد علایمی از قبیل آسیب رساندن به خود دارد یا در مورد مرگ مطالب زیادی می خواند و یا در مورد داروهای خودکشی و اسلحه زیاد جستجو می کند.
فرد در مورد آینده به کل ناامید است و اظهار می کند شرایط برای او غیرقابل تحمل کند.
فرد در حال تنظیم وصیت نامه است و یا اموال خود را تقسیم می کند.
فرد به طرز ناگهانی به اقوام خود زنگ می زند و از آن ها خداحافظی می کند.
رفتارهای آسیب زننده ای به خود دارد مانند به خطر انداختن خود
فرد ناگهان احساس آرامش می کند. در مواردی که فرد افسردگی شدید دارد؛ آرامش ناگهانی به معنای تصمیم فرد به خودکشی است.