چگونه یک فرزند سخت کوش داشته باشیم؟


اولین و مهمترین نکته ای که باید در تربیت کودک سخت کوش به خاطر بسپارید، این است که خود سخت کوش باشید. کودکان از تماشای تلاش و فعالیت والدین، سخت کوشی را می آموزند.

این را بدانید که گفتگو چیزی را به فرزند شما یاد نمی دهد، شما باید در ابتدا خودتان هدفمند باشید تا فرزندتان، شما را الگو قرار دهد و این سخت کوشی را از شما یاد بگیرد.

موسسه فناوری ماساچوست MIT، در نتایج تحقیقات خود به این نتیجه رسیده است که تماشای سخت کوشی والدین، در دیدگاه کودکان راجع به تلاش موثر است.

بهتر است در ابتدا به خودتان توجه کنید و فردی شایسته تقلید باشید؛ اگر بدانید که فرزندتان نسخه دیگر شما خواهد شد، رفتارهایتان را اصلاح می کنید.

فشارهای زندگی را از کودک خود پنهان نکنید، اجازه دهید آن ها هنگام حل مسئله شما را ببینند.

بسیاری از پدر و مادر ها در مواجهه با مشکلات و سختی های زندگی، آن ها را از کودک خود پنهان می کنند تا آن ها را ناامید یا ناراحت نکنند؛ اما کودک باید شما را در حین مواجهه با سختی های زندگی و تلاش کردن و غلبه شما بر مشکلات را ببیند، تا دیدگاه مثبتی در مورد حل مسائل پیدا کند و رشد کند.

پس بهتر است گاهی در مورد سختی هایی که با موفقیت پشت سر گذاشتید با آن ها صحبت کنید، تا درس پایداری و تسلیم نشدن را به آن ها بیاموزید؛ چرا که شما الگوی فرزندان خود هستید و رفتار و نگرش شما، تاثیر مستقیم بر آنان دارد.

کودکان همیشه در جستجوی فعالیتی هستند که ساعت ها بدون آنکه احساس خستگی کنند، خود را با آنان مشغول کنند؛ این فعالیت برای آن ها منبع انگیزه است؛ شما به عنوان والدین باید زمینه را برای این فعالیت ها در حوزه های مختلف فراهم کنید.

کودک شما باید بتواند تجربه کند؛ او هر اندازه فعالیت های مختلف را تجربه کند، بهتر می تواند رشته و زمینه مورد علاقه اش را برای فعالیت تخصصی بر روی آن بیابد.

شما به عنوان والدین، وظیفه دارید زمینه رشد کودک را فراهم کنید.

از او بپرسید وقتی بزرگ شدی می خواهی چه کاره شوی؟ فکر کودک را با طرح این سوال فعال کنید و بعد از او بپرسید چه کارهایی برای رسیدن به هدفت باید انجام بدهی؟

کودکی که دوست دارد یک دیجیتال آرتیست حرفه ای شود، والدین او باید زمینه رشدش را فراهم کنند؛ به این صورت که ابتدا او را با این هنر بیشتر آشنا کنند و یا بهتر است به او کار با برنامه های گرافیکی را یاد بدهند یا او را در کلاس مربوطه ثبت نام کنید.

به کودک خود مسئولیت های ساده ای را برای انجام دادن بدهید، برای مثال از او بخواهید کتاب هایش را مرتب کند، میز یا اسباب بازی هایش را جمع کند و… .

از ساده ترین مسئولیت ها شروع کنید و به تدریج مسئولیت های چالش برانگیز را در نظر بگیرید، تا مهارت حل مسئله در او تقویت شود. باید به یاد داشته باشید که نباید کودک را با این چالش ها تنها بگذارید؛ بهتر است از دور نظارتی بر فعالیت های او داشته باشید.

در نهایت در صورتیکه کارش را خوب انجام داد، او را تشویق کنید.

اشتباه، جزئی از فرآیند یادگیری است. کودک در حین آزمون و خطا است که کسب تجربه می کند.

لازم نیست کودکتان هر کاری را درست انجام دهد، به او اجازه دهید تا با آزمون و خطا راه خود را پیدا کند. برای مثال ممکن است در ابتدا نتواند قاشق خود را در دست بگیرد، و ممکن است لباس خود را کثیف کند، در این حین شما نباید او را سرزنش کنید به او فرصت تجربه و تلاش کردن بدهید.

با این کار روحیه تلاش و حل مسئله در او تقویت می شود و برای هر کاری راه حلی جستجو می کند.

باید به او زمان و فضا بدهید و وقتی به اندازه کافی تلاش کرد و نتوانست به تنهایی مسئله را حل کند، به او کمک کنید. به کودک اطمینان دهید که کنارش هستید و به تلاشش نظارت دارید.

سعی نکنید مسائل فرزندتان را خودتان حل کنید؛ این باعث پایین آمدن اعتماد به نفس شده و آن ها به شما وابسته می شوند؛ بهتر است به جای اینکار، با طرح سوالات خوب او را به سوی یافتن راه حل سوق دهید.

کودکتان نیاز به رشد دارد؛ شما باید به این قضیه آگاه باشید و با او درست رفتار کنید.

کودکان عاشق داستان هستند؛ می توانید در قالب داستان، مفاهیمی را که دوست دارید یاد بگیرند را به آن ها انتقال دهید.

تجربه نشان داده که با این روش کودکان بهتر پیام را دریافت می کنند. می توانید داستان افراد سخت کوشی را برای آن ها تعریف کنید، که در مقابل سختی ها تسلیم نشدند و به تلاش ادامه دادند.

شما حتی می توانید این داستان ها را بر اساس تلاش های پدربزرگ و مادربزرگ کودک طراحی کنید.