شناسایی فرکانس رادیویی (RFID)
شناسایی فرکانس رادیویی (RFID) از میدان های الکترومغناطیسی برای شناسایی و ردیابی خودکار برچسب های متصل به اشیاء استفاده می کند. یک سیستم RFID از یک فرستنده رادیویی کوچک، یک گیرنده رادیویی و فرستنده تشکیل شده است. هنگامی که توسط یک پالس بازجویی الکترومغناطیسی از یک دستگاه خواننده RFID در نزدیکی راه اندازی می شود، برچسب داده های دیجیتال، معمولاً یک شماره موجودی شناسایی، را به خواننده ارسال می کند. از این شماره می توان برای ردیابی کالاهای موجودی استفاده کرد.
برچسب‌های غیرفعال با انرژی امواج رادیویی بازجوی خواننده RFID تغذیه می‌شوند. تگ های فعال توسط یک باتری تغذیه می شوند و بنابراین می توان آنها را در برد بیشتری از خواننده RFID تا صدها متر خواند.
برخلاف بارکد، برچسب لازم نیست در محدوده دید خواننده قرار گیرد، بنابراین ممکن است در شی ردیابی شده جاسازی شود. RFID یکی از روش های شناسایی خودکار و جمع آوری داده ها (AIDC) است.
تگ های RFID در بسیاری از صنایع مورد استفاده قرار می گیرند. به عنوان مثال، یک برچسب RFID که در حین تولید به یک خودرو متصل است، می تواند برای ردیابی پیشرفت آن از طریق خط مونتاژ استفاده شود، داروهای دارای برچسب RFID می توانند از طریق انبارها ردیابی شوند، و کاشت ریزتراشه های RFID در دام و حیوانات خانگی، شناسایی مثبت حیوانات را امکان پذیر می کند. همچنین می توان از برچسب ها در مغازه ها برای تسریع در تسویه حساب و جلوگیری از سرقت توسط مشتریان و کارمندان استفاده کرد.
از آنجایی که برچسب‌های RFID می‌توانند به پول فیزیکی، لباس، و دارایی متصل شوند یا در حیوانات و انسان‌ها کاشته شوند، امکان خواندن اطلاعات مرتبط با شخصی بدون رضایت نگرانی‌های جدی در مورد حفظ حریم خصوصی ایجاد کرده است. این نگرانی‌ها منجر به توسعه مشخصات استاندارد با توجه به مسائل حریم خصوصی و امنیتی شد.
در سال 2014، ارزش بازار جهانی RFID 8.89 میلیارد دلار بود که نسبت به 7.77 میلیارد دلار در سال 2013 و 6.96 میلیارد دلار در سال 2012 افزایش داشت. همچنین انتظار می رفت ارزش بازار از 12.08 میلیارد دلار در سال 2020 به 16.23 میلیارد دلار تا سال 2029 افزایش یابد.
برای کسب اطلاعات بیشتر به این وبسایت مراجعه کنید /https://electropeykkia.com