هبه چیست؟
نامه های رسمی امتیاز خاصی دارند که انواع دیگر آن را ندارند و آن این است که در این نامه ها امکان تردید و انکار وجود ندارد. یعنی هیچ یک از طرفین نمی توانند ادعا کنند که در صحت سند تردید دارند. در مقاله زیر به بررسی هدیه چیست؟ چه چیزی لازمه؟
مقررات
هبه چطور؟ باید گفت: طبق ماده 795 قانون اعطا به معنای مجانی دادن و دادن چیزی به کسی است. در اصطلاح حقوقی، هبه عقدی است که به موجب آن هدیه دهنده مال خود را بدون عوض و مجانا به دیگری می دهد. به آن هبه نهله و عطیه نیز می گویند.
هبه در مورد چیست؟ باید گفت: در عقد هبه سه طرف است: عابد، قرض دهنده و موهوب. فداکار شخصی است که دارای پول است. قرض دهنده شخصی است که دارایی خود را در اختیار دارد. همان هدیه پولی است که اهدا شده است.
این قرارداد طبق قانون منعقد نمی شود مگر با قبولی خوانده و قبض او. بنابراین تا زمانی که خوانده مال مذکور را دریافت نکرده باشد این قرارداد منعقد نمی شود و ارجاع موضوعیت ندارد. طلبکار نیز هر زمان که بخواهد می تواند مال را پس بگیرد.
ارجاع از هبه چیست؟
با توجه به این سوال که هدیه چیست و چگونه به آن مراجعه کنیم؟ باید گفت: ارجاع در هبه هم به صورت کلامی و هم رفتاری قابل انجام است. رجوع در رفتار مانند وهبی است که مال را از عابد می گیرد. اشاره در کلام نیز به این صورت است که وهیب می گوید من از هدیه خود برگشتم.
بنابراین ممکن است شخصی نتواند برای همیشه صاحب پولی شود که به عنوان هدیه دریافت کرده است. همچنین بد نیست بدانید که پس از فوت هدیه گیرنده یا هدیه دهنده، تحت هیچ شرایطی امکان استرداد هدیه وجود ندارد.
در صورت انعقاد قرارداد هبه و دریافت عین هدیه، طلبکار می تواند در صورت احراز شرایط زیر به این قرارداد مراجعه و مال را پس بگیرد:
همین هدیه وجود دارد. یعنی ملک از بین نرفته است. زیرا در این صورت امکان رجوع وجود ندارد. حق رجوع وهب ضایع نشده است.
در مورد شرط دوم طلبکار در 4 مورد حق رجوع ندارد. این 4 حالت عبارتند از:
در صورتی که مدعی علیه مادر، پدر یا فرزند مدیون باشد. مثلاً وهیب شرط کرده است که در قبال هدیه ای که داده، 2 سال از خانه او مراقبت کند و نظافت کند. در صورتی که مدعی علیه مال را به دیگری انتقال داده باشد. انگار هدیه را به دیگری فروخته باشد، انگار هدیه عوض شده باشد. گویی صاحب یک شمش طلا بوده که تبدیل به گردنبند طلا شده است.
مزیت نامه های رسمی به معمولی
نامه های رسمی یک امتیاز ویژه دارند و آن این است که در این نوع نامه ها امکان شک و انکار وجود ندارد و هیچ یک از طرفین، هم خواننده و هم شاکی نمی توانند ادعا کنند که در صحت سند شک دارند. زیرا این ادعا از نظر قانونی قابل قبول نیست.
اما در نامه های عادی یا غیررسمی چنانچه هر یک از طرفین شک و تردید داشته باشند، دادگاه موظف است بدون تأخیر به سند رسیدگی و پس از دقت فراوان رأی به اعتبار آن صادر کند.
روند قانونی ارجاع از هبه
طلبکار باید برای استرداد مال موهوبه به دادگاه مراجعه کند. در دادخواست از خواهان یا اقامه دعوی مطالبه می شود. این اطلاعات شامل مشخصات و همچنین محل سکونت مدیون و همچنین مشخصات و اقامتگاه مدعی علیه و ذکر خواسته است که همان ارجاع از هبه و همچنین استرداد موهوبه است.
طلبکار نیز ملزم به پرداخت هزینه دادرسی است. در دعوا هزینه دادرسی با توجه به مال موهوبه محاسبه و دریافت می شود. به این ترتیب یک و نیم درصد اول یک میلیون و دو درصد مازاد به عنوان هزینه دادرسی محاسبه و دریافت می شود.
بعد از این کار دادگاه شروع می شود و پرونده پیش می رود. دو مورد در دادگاه وجود دارد:
اول اینکه هدیه ثبت شده و دارای سند رسمی است. در این موارد طلبکار بدون نیاز به ثبت هدیه خود درخواست خود را ارائه می کند. مورد دیگر این است که هدیه ثبت نشده است. در این صورت نیز طلبکار باید قرارداد هبه خود را ثابت کند سپس اعلام کند که می خواهد به هبه برگردد و مال خود را پس بگیرد.
در هر حال طلبکار مکلف است ثابت کند که شرایط رجوع وجود دارد و این حق را دارد.
https://hamiyanedalat.com