آیا کودک شما هم در طول روز خیلی قهر میکند و با قهر کردن او هم روز شما خراب میشود و هم خود کودک اذیت میشود و ساعاتی از روز را از دست میدهد، در تنهایی خود با حال بد یک گوشه مینشیند و حرفی نمیزند؟
قهر کردن یکی از نشانه هایی است که به نوعی بیانگر خشم است و یکی از زیر شاخه های خشونت محسوب میشود.
قهر کردن به معنای قطع ارتباط چشمی و کلامی با دیگران و با جهان است.
بسیاری از افراد به دلیل اینکه در مواجهه با ناکامی، در مواجهه با عدم برآورده شدن نیاز خود، نمیتوانند صحبت کنند، قهر کردن را به عنوان یک وسیله یا ابزاری برای تسلط و فشار به دیگران استفاده میکنند.
قهر کردن یک واکنش طبیعی در انسان است.
قهر کردن در همه ی انسان ها به مقدار خیلی کم، به طور ذاتی و ژنتیکی وجود دارد و یک رفتار اکتسابی است، اما مهم ترین مسئله درمورد قهرکردن آموزش پذیری است.
همه ی افراد ممکن است گاهی به خاطر ناکامی های خود، در خود فرو روند و ارتباط کلامی و چشمی خود را قطع کنند.
اما هنگامی که این رفتار بارها به دلایل مختلف تکرار میشود، دیگر ریشه ی ذاتی ندارد و فرد از دوران کودکی خود یاد گرفته است که در موقعیت هایی که به خواسته خود نرسید، میتواند قهر کند و دیگران را تحت فشار قرار دهد تا اینکه به خواسته خود برسد.
یکی از مهم ترین دلایل قهر کردن الگوبرداری است.
کودکی که در خانه ای بزرگ شده است که بارها، مادر یا پدر او قهر میکنند و باهم حرف نمیزنند، این یک الگوی بسیار مهم است که هر موقع به ناکامی رسید و خواسته او برآورده نشد، اجازه دارد که قهر کند.
بنابراین الگو برداری در کودکان درمورد رفتار قهر بسیار مهم است، بسیاری از والدین بدون اینکه به این موضوع توجه کنند، قهر میکنند، اما اگر کودک آنها قهر کند، از قهر او ناراحت میشوند.
علت دیگر قهر کردن تقویت اولین دفعات قهر کردن در دوران ابتدای زندگی است.
هنگامی که کودک شما در سنین بسیار پایین، در دوران شیرخوارگی به دلیل اینکه موبایل را از دست او میگیرید و قهر میکند، به دنبال این قهر کردن، در ابتدا از شما تایید میگیرد.
رفتار یک کودک چند ماهه و قهر کردن او برای شما جذاب و خنده دار است، تایید شما زمانی است که به او میخندید و کاری میکنید که این کار دوباره تکرار شود تا بازهم بخندید.
بنابراین این یک علت است و از طرفی هنگامی که کودک قهر میکند و شما خواسته ی او را برای چندمین بار اجابت میکنید، به این مفهوم است که به او دارید یاد میدهید که هروقت که چیزی خواست و قهر کرد، شما به او میدهید، پس بارها و بارها میتواند در زندگی قهر کند، همیشه قهر کند تا به خواسته خود برسد.
کودکان برای سرگرمی و خوشحالی والدین نیستند، آنها موجوداتی مستقل هستند که درحال پرورش یافتن هستند.
بنابراین بسیار مراقب باشید که به طور ناخواسته، به خاطر خندیدن خودتان، رفتارهای دوران کودکی آنها را تایید نکنید که باعث شود در آینده مشکلات رفتاری پیدا کنند، که حل این مسائل بسیار سخت باشد.
یکی از دلایل قهر کردن در کودکان میتواند به علت عدم توانایی و قدرت کافی در مقابل بزرگترها باشد.
هنگامی که توجه ندارید که در مقابل یک موجود کم سن و کم توان درحال اظهار قدرت هستید و کودک به دلیل مقابله و دفاع از خود، به دلیل اینکه کودک در سن 3-5 سالگی قدرت کافی را ندارد که از خود دفاع کند، بنابراین راهی جز قهر کردن پیدا نمیکند.
توجه داشته باشید که این تکرار میتواند به کودک یاد دهد که در هر موقعیتی به جای اظهار قدرت و دفاع از خود میتواند به سرعت وارد قهر شود و مسئله را تغییر دهد.
یک نکته مهم درمورد قهر کردن این است که اگرچه به ظاهر، فرد وارد حالت قهر میشود و به آرامش میرسد و به احساس قدرت و تسلط میرسد، اما باید گفت که قهر کردن درواقع یک موقعیت استرس زا است.
هنگامی که کودک یا بزرگسال وارد قهر میشود، افکار منفی، بی حوصلگی و خیال بافی در درون او به شدت اوج میگیرد و در کنار این موارد یک ترس ایجاد میشود.
اگر چه ترس یکی از عومل قهر است، اما هنگامی که کودک وارد حالت قهر شد، این ترس بر او غلبه میکند و در کنار آن، روحیه انتقام جویی را در خود تقویت میکند.
قهر کردن رفتاری است که هم در خانم ها و هم در آقایان دیده میشود.
اگرچه خانم ها بیشتر قهر میکنند، اما در آقایان هم قهر کردن یک رفتاری است که بسیار دیده میشود و قهر های عمیق تری را دارند.
چطور رفتار قهر کردن را در کودکان کاهش دهیم؟