دستگاه های گرمایشی برای هر آزمایشگاه ضروری است. آنها وقتی صحبت از راه حل ها و مواد شیمیایی می شود ، نقش مهمی ایفا می کنند. یک فرآیند رایج و مکرر که در آزمایشگاه ها انجام می شود ، محلول های گرمایش و مواد شیمیایی با این دستگاه های گرمایش است. دستگاه هایی که اغلب برای این فرآیند استفاده می شوند ، شوف بالن و صفحه داغ هستند. تفاوت های بین این دو و کدام یک از آنها باید استفاده کنید؟
شوف بالن heating mantle یک قطعه اساسی از تجهیزات در آزمایشگاه ها است. آنها عمدتاً با راه حل هایی استفاده می شوند که نیاز به استخراج ، تقطیر و تبخیر دارند. آنها همچنین از راه حل ها و مواد شیمیایی برای حفظ دما با مقدار ثابت استفاده می شوند.
آیا شوف بالن ایمن هستند؟
شوف بالن روشی بسیار ایمن برای گرم کردن مایعات قابل اشتعال است. آنها به گونه ای طراحی شده اند که ظرف مستقیماً روی عنصر گرمایش قرار نمی گیرد. این جدایی به عنوان یک مانع عمل می کند زیرا عنصر گرمایش از ظرف عایق بندی می شود. این احتمال خرد شدن شیشه را کاهش می دهد و از احتمال آتش سوزی جلوگیری می کند. شوف بالن ها احتمال آسیب به دلیل نشت را کاهش می دهد و کمتر مستعد سایش و پارگی هستند.
شوف بالن ها طیف گسترده ای از دما را فراهم می کنند. درجه حرارت به طور معمول از 45 تا 100 با 80 ٪ رطوبت نسبی متغیر است. حداکثر دمای کار برای شوف بالن 400 درجه سانتیگراد است.
هر دو بشقاب و فلاسک با کف های مسطح گرد را می توان با شوف بالن آزمایشگاهی استفاده کرد. اینها باید از شیشه های بوروسیلیکات ساخته شوند که از تری اکسید بور و سیلیس ساخته شده است. شیشه بوروسیلیکات نسبت به هر شیشه دیگر در برابر شوک حرارتی مقاوم تر است و می تواند در برابر درجه حرارت بالا مقاومت کند.
