اگرچه معامله گران فارکس همیشه به معاملات نفت دسترسی ندارند (به دلیل محدودیت های نظارتی) اما روند بازار نفت اغلب تأثیر مستقیمی بر معاملات آنها دارد. به عنوان مثال، تجارت حمل و نقل به شدت با تغییرات قیمت در بازار کالا مرتبط است، جایی که نفت یکی از مهم ترین محرک ها است.
با این حال، حتی زمانی که تجارت حمل و نقل مورد علاقه یک معامله گر نباشد، قیمت نفت جزء اصلی محاسباتی است که روند قیمت را تعیین می کند. برای نگاهی دقیق تر به این رابطه، اجازه دهید نگاهی کوتاه به سفته بازی، فارکس و بازارهای کالا بیندازیم.
بیشتر بدانید:
قیمت نفت و تورم
قیمت نفت نه تنها تعیین کننده تورم است، بلکه جزء مشترک تعداد زیادی از محصولات صنعتی و کالاهای مصرفی است. برخی از آنها شامل کیسه، لاستیک، بطری و هزاران مورد دیگر است. به این ترتیب، به جرات می توان گفت که قیمت نفت رابطه مستقیمی با تورم دارد. به خصوص تورم قیمت تولید کننده در سطح کارخانه، که روندها را در خط لوله تعیین می کند. همچنین به دلیل وزن زیاد سوخت در سبد مصرف کنندگان، قیمت نفت از نرخ انتقال به مراتب بیشتری از سطح عمده فروشی به خرده فروشی برخوردار است. آنها همچنین بیشتر از سایر کالاها به CPI مرتبط هستند.
همه اینها باعث می شود تا بانک های مرکزی به روندهای این بازار توجه کنند. غیرعادی نیست که ببینیم یک نهاد به ویژه جنگ‌طلب پیشگیرانه برای جلوگیری از تورم پیش‌بینی‌شده با افزایش نرخ‌های بهره در واکنش به روند قیمت نفت، پیش از اینکه چنین روندهایی در جیب مصرف‌کنندگان احساس شود، عمل می‌کند. با توجه به اهمیت نرخ بهره برای روند فارکس، دانستن اهمیت بازار نفت کار دشواری نیست.
نفت یک ابزار گمانه زنی بزرگ است
اگرچه مفسران بازار ترجیح می‌دهند روند قیمت نفت را بر اساس مبانی و پویایی عرضه و تقاضا در بلندمدت توضیح دهند. واقعیت، همانطور که در دهه گذشته مشاهده شد، نشان می‌دهد که روندهای سفته‌بازی و سیاست‌های پولی اغلب بیش از هر مجموعه‌ای از آمارهای بنیادی بر جهت‌گیری بازار نفت تأثیر دارند. با توجه به تمایل نفت به ایجاد بازدهی بزرگ در یک محیط بسیار پرنوسان در یک دوره زمانی نسبتاً کوتاه، سفته بازان تمایل دارند مقادیر زیادی از سرمایه با اهرم بالا را به بازار سرازیر کنند تا بازده را به حداکثر برسانند.
اهرم‌سازی و اهرم‌زدایی بعدی بر حرکت قیمت‌ها به شیوه‌ای مشابه چرخش ارزهای تجاری حامل تاکید می‌کند. به نوبه خود، بازارهای سهام و بدهی های دولتی و خصوصی تمایل دارند که بازار نفت را بر اساس منطق توضیح داده شده در پاراگراف قبل منعکس کنند، که منجر به بازارهای مالی بسیار جهت دار در طبقات دارایی های متعدد می شود. این، البته، ماهیت یک حباب را بسیار شدیدتر می‌کند و سود را تشدید می‌کند، اما ضرر را نیز افزایش می‌دهد.
این دو عامل ما را به این نتیجه می‌رساند که بهترین راه برای سود بردن از روندهای بازار نفت، حفظ یک سبد متوازن از تولیدکنندگان و مصرف‌کنندگان برای به حداقل رساندن اثرات نوسانات، و سرمایه‌گذاری بر روی یک سوگیری کوچک در موقعیت‌یابی برای تولید بازده بلندمدت است. اگر تصمیم به تشکیل یک سبد صرفاً متشکل از تولیدکنندگان نفت دارید، خود را در معرض بازاری قرار می‌دهید که گاهی می‌تواند با سرعت باورنکردنی حرکت کند و موقعیت‌های غیرمنطقی را برای مدت طولانی حفظ کند.
شما مجبور نیستید خود کالا را مستقیماً معامله کنید، اگرچه بسته به شرایط می تواند یک مزیت باشد. در واقع، حتی ممکن است گفته شود که تجارت یک ارز نفتی بهتر از معامله مستقیم معاملات آتی نفت است، زیرا این ارز از حمایت اقتصادی کل کشور برخوردار است. بعید است که 90 درصد از ارزش خود را در مدت زمان کوتاهی از دست بدهد، چیزی که در بازار نفت به سختی قابل مشاهده است.
برای درک همبستگی بین نفت و ارز روی لینک زیر کلیک کنید: