در این مقاله به بررسی مجازات سرقت آثار تاریخی و ملی می پردازیم .
مجلس شورای اسلامی ایران در سال 1309 فهرستی از آثار ملی و تاریخی تهیه کرد و به موجب آن مقرر کرد این از نظر تاریخی ، ملی ، مذهبی یا فرهنگی از ارزش و اعتبار بالایی برخوردارند و باید به صورت ویژه حفاظت و نگهداری شوند از این رو دولت مسئولیت حفاظت و نگهداری از این آثار را بر عهده دارد . در این میان همیشه افرادی هستند که با اندیشه های منفعت طلبانه و سودجویی اقدام به انجام اموری که مخالف نظم و امنیت ملی است می کنند و با سرقت آثار تاریخی و ملی مرتکب عملی ضد ملی می شوند . از این رو ما در این مقاله به بررسی مجازات سرقت آثار تاریخی و ملی می پردازیم .
مجازات سرقت آثار تاریخی و ملی
همانطور که عده ای با تخریب آثار تاریخی و ملی و یا با قاچاق آثار تاریخی و ملی تنها به فکر زیاده خواهی های خود هستند و به مسائل جمعی هیچ اهمیتی نمی دهند ، سرقت آثار ملی نیز عمل مجرمانه محسوب می شود . قانون گذار برای تمامی این موارد مجازات تعیین کرده است تا افراد سودجو بدانند که با ارتکاب این عمل باید در انتظار مجازات باشند . مجازات سرقت آثار تاریخی و ملی یک مجازات تعزیری است که در ماده 559 قانون مجازات اسلامی به آن پرداخته شده است . طبق این ماده : " هر کس اشیا و لوازم و هم چنین مصالح و قطعات آثار فرهنگی – تاریخی را از موزه ها و نمایشگاه ها ، اماکم تاریخی و مذهبی و سایر اماکن که تحت حفاظت یا نظارت دولت است سرقت کند یا با علم به مسروقه بودن اشیای مذکور را بخرد یا پنهان دارد ، در صورتی که مشمول مجازات حد سرقت نگردد علاوه بر استرداد آن به حبس از یک تا پنج سال محکوم می شود . " بنابراین طبق این ماده علاوه بر سرقت همه یا بخشی از آثار تاریخی ، حتی خرید و فروش و نگهداری آنها با علم به مسروقه بودن جرم است و در صورتی که سرقت مشمول شرایط سرقت حدی نباشد ، مجازات سرقت آثار تاریخی از قرار استرداد مال مسروقه و یک تا پنج سال حبس خواهد بود .
برای دریافت اطلاعات بیشتر در خصوص مجازات سرقت آثار تاریخی و آثار ملی در کانال تلگرام حقوق کیفری عضو شوید . کارشناسان مرکز مشاوره حقوقی دینا نیز آماده اند تا با ارائه خدمات مشاوره حقوقی تلفنی دینا به سوالات شما عزیزان پیرامون مجازات سرقت آثار تاریخی و آثار ملی پاسخ دهند .