یک نوازنده باید بنوازد، یک نقاش باید نقاشی کند، شاعر باید بنویسد، اگر قرار است در نهایت شاد باشد! انسان، باید آدمی باشد که می‌تواند باشد! این جملات آبراهام مزلو برای افرادی است که می خواهند به خودشکوفایی برسند.
با جرات می توانیم بگوییم کسانی که به خود شکوفایی رسیده اند افرادی خاص در دنیا هستند که تعداد آنها زیاد هم نیست. کسانی که چند ساعتی هم نشینی با آنها، می تواند باورهای مارا برای همیشه تغییر دهد.
مزلو یکی از افرادی بود که به کرات نظرات خود را در مورد خودشکوفایی (خودشکوفایی به انگلیسی Self-Actualization) ارائه کرده بود. او می گفت انسان ها دارای یک نظام سلسه مراتبی از نیازها هستند.
نیازهای رده پایین مانند نیاز به آب، غذا، نیازهای فیزیکی هستند که جزو نیازهای اولیه و زیستی هر انسانی است. نیازهای امنیتی، اجتماعی و نیاز به احترام در مرحله بعدی قرار دارند.
در نوک هرم نظام سلسه مراتبی نیازها «خودشکوفایی»
قرار دارد. خودشکوفایی یعنی اینکه انسان بتواند تمامی استعدادهای خود را شکوفا کند، هر استعدادی که باشد! و به مسیر رشد و تعالی برسد.
برای اینکه بتوانید به خودشکوفایی برسید کارهای زیادی باید انجام داد و قدم گذاشتن در این مسیر به این راحتی ها که فکرش را می کنید نیست. در زیر فقط به 5 مورد از آنها اشاره می کنیم:
- خودتان را بشناسید
به احساسات خود توجه کنید. همین الان در هر جایی که هستید توجهتان را تنها به خودتان معطوف کنید و با خود واقعی اتان روبرو شوید. آیا کاری که هم اکنون انجام می دهید را دوست دارید؟
حسی که در این لحظه دارید خوب است یا بد؟ استرس دارید و یا آرام هستید؟ طعم خاصی را احساس می کنید و اگر احساس می کنید چه طعمیست؟ این ها مثال هایی هست تا بگوییم خود، احساسات، علایق و خواسته هایتان را بشناسید و به آنها احترام بگذارید.
- جرات داشته باشید تا مسیر خودتان را بروید
مسیری را برای خود تعیین کنید و بدون توجه به موانع به سمت آن حرکت کنید. اجازه ندهید فرهنگ های تحمیلی جامعه، پدر و مادر، افراد قضاوتگر از هر سو و… شما را از مسیرتان منحرف کند.