سرمایه گذاری مستقیم خارجی زمانی است که یک سرمایه گذار ساکن یک کشور در یک تجارت مستقر در کشور دیگر سرمایه گذاری می کند. بر اساس FDI، سرمایه گذار خارجی (فرد یا تجاری) مالک 10 درصد شرکتی است که در آن سرمایه گذاری انجام می شود. اگر سرمایه گذار کمتر از 10 درصد سهام داشته باشد، صندوق بین المللی پول (IMF) آن را به عنوان بخشی از سبد سهام او تعریف می کند. ماموریت شرکت سرمایه گذاری سیمرغ ارائه ی راه حل های مقرون به صرفه و بهینه به متقاضیان، مبتنی بر نیازهای شخصی آنهاست. با اعتماد به سیمرغ، فرآیند مهاجرتی و سرمایه گذاری بسیار لذت بخشی را تجربه خواهید کرد.
سرمایه گذاری خارجی جزء لاینفک اقتصاد استرالیا است. استرالیا به عنوان یک اقتصاد باز و منظم با نیروی کار بسیار ماهر، از شهرت بین المللی برای نوآوری برخوردار است. برای استفاده حداکثری از این مزایا، استرالیا از سرمایه بین المللی برای تکمیل پس انداز داخلی استفاده می کند.
سرمایه گذاری خارجی به استرالیا کمک می کند تا با تامین سرمایه برای تامین مالی صنایع جدید و تقویت صنایع موجود، افزایش زیرساخت ها و بهره وری و ایجاد فرصت های شغلی در این فرآیند، به پتانسیل اقتصادی خود دست یابد.
رشد بالاتری که توسط سرمایه‌گذاری خارجی پشتیبانی می‌شود، با افزایش درآمدهای مالیاتی به دولت‌های فدرال و ایالتی، و افزایش بودجه در دسترس برای هزینه کردن در بیمارستان‌ها، مدارس، جاده‌ها و سایر خدمات ضروری، سود سهام برای همه استرالیایی‌ها پرداخت می‌کند.
سرمایه گذاری خارجی مزایای دیگری به جز تزریق سرمایه جدید دارد. با وارد کردن مشاغل جدید با ارتباطات در بازارهای مختلف، فرصت های صادراتی بیشتری را باز می کند و عملکرد کلی صادرات ما را افزایش می دهد. همچنین با آوردن فناوری ها و خدمات جدید به بازار استرالیا، رقابت و افزایش نوآوری را تشویق می کند.
چرا استرالیا به سرمایه گذاری خارجی نیاز دارد؟
به عنوان یک کشور غنی از منابع با تقاضای نسبتاً بالا برای سرمایه و جمعیت کم، سرمایه گذاری خارجی شکاف بین آنچه استرالیا هر ساله پس انداز و سرمایه گذاری می کند را پر می کند. شکاف سرمایه گذاری و پس انداز ملی استرالیا در چند دهه اخیر به طور متوسط حدود 4 درصد تولید ناخالص داخلی بوده است.
کل سرمایه گذاری توسط پس انداز داخلی تامین می شود و سرمایه گذاری خارجی تفاوت را تشکیل می دهد.
در پایان سال 2019، کل جریان سرمایه گذاری به 454 میلیارد دلار رسید که شامل 463 میلیارد دلار پس انداز داخلی و -9.5 میلیارد دلار در سرمایه گذاری خارجی است.
بدون سرمایه گذاری خارجی، استرالیا نمی تواند اقتصاد ما را با پتانسیل کامل خود بسازد و بودجه کمتری برای هزینه کردن در بیمارستان ها، مدارس، جاده ها و سایر خدمات دولتی در اختیار خواهد داشت.
مالکیت 10 درصدی شرط مطمئنی است زیرا به سرمایه گذار علاقه کنترلی نمی دهد، اما اجازه نفوذ بر مدیریت، عملیات و سیاست های شرکت را می دهد. این امر سرمایه گذار را تضمین می کند که علاقه ای پایدار به تجارت ایجاد کند و از این رو می توانیم نتیجه بگیریم که FDI صرفاً انتقال وجوه نیست. از این نظر با سرمایه گذاری سبد خارجی متمایز می شود.
سرمایه گذاری مستقیم خارجی برای اقتصادهای در حال توسعه و بازارهای نوظهور که در آن شرکت ها برای گسترش فروش بین المللی خود به بودجه و تخصص نیاز دارند، قابل توجه است. سرمایه‌گذاری خصوصی در زیرساخت‌ها، انرژی و آب یک محرک مهم اقتصاد است که به افزایش مشاغل و دستمزدها کمک می‌کند.
برخی از مزایای سرمایه گذاری مستقیم خارجی به شرح زیر است:
به تنوع بخشیدن به سبد سرمایه گذاران کمک می کند
وام دهی بلندمدت پایدار را ترویج می کند
این فناوری جدید را در کشورهای در حال توسعه تزریق می کند
به کشورهای در حال توسعه کمک مالی می کند
دانش فنی و تخصص مدیریتی را به ارمغان می آورد
شغل و فرصت های بیشتری ایجاد می کند
همچنین به بهبود زیرساخت ها در کشورهای در حال توسعه کمک می کند
به افزایش استانداردهای زندگی در اقتصادهای نوظهور کمک می کند
به ایجاد تخصیص سرمایه جهانی رقابتی کمک می کند
رشد یا تعمیر اقتصادی را تسهیل می کند.
امروزه هند به دلیل هنجارهای آزادسازی شده، سیاست های آسان و نرخ های یارانه ای به یکی از جذاب ترین مقاصد برای سرمایه گذاری مستقیم خارجی تبدیل شده است. سرمایه گذاران خارجی نیز به دلیل کاهش هزینه های نیروی کار، تنوع بازار، یارانه ها و تعرفه های ترجیحی مایل به سرمایه گذاری در کشور هستند.
یک سرمایه گذار خارجی می تواند در یک تجارت هندی از راه های زیر سرمایه گذاری کند:
به دست آوردن سهام دارای حق رای در یک شرکت خارجی
ادغام و تملک
سرمایه گذاری مشترک با شرکت های خارجی
راه اندازی یک شرکت تابعه یک شرکت داخلی در یک کشور خارجی
منبع: https://www.dfat.gov.au/