اکثر تاسیسات کانه آرایی به صورت تر کار می کنند؛ آب نه تنها یک واسطه ی برتر برای اجرای اکثر فرآیندهای تغلیط محسوب می گردد، بلکه مناسب ترین واسطه برای بسیاری از عملیات خردایش و طبقه بندی است. مفهوم این است که ماده در درون تاسیسات می تواند از عملیاتی به عملیات دیگر به شکل انتقال دوغاب مواد معدنی داده شود. معدن کاری هیدروسیکلی برای بعضی از کانه ها از قبیل قلوه سنگ های فسفاتی، ماسه های ساحلی، یا ذخایر آبرفتی طلا، کاستریت و کانی های دیگر استفاده می شود. در این حالات کانه به شکل دوغاب به آسیا حمل می گردد.
در تعدادی از عملیات، کنسانتره ها از کارخانه ها در مسافت های طولانی داخل لوله های دوغاب، غالباَ در سرتاسر زمین ناهموار جایی که انتقال دوغاب مواد معدنی به صورت های دیگر امکان پذیر نیست، حمل می گردند؛ و تمام باطله ها از تاسیساتی که با آب سرو کار دارند به وسیله ی لوله به استخرهای باطله تخلیه می شوند.
حمل و نقل دوغاب (اسلاری)
انتقال دوغاب مواد معدنی نه تنها شامل حمل پمپ های اسلاری یا دوغاب از یک نقطه به نقطه ی دیگری می شود (مانند حمل از آسیاب های نیمه خودشکن به روی سرند های شامل توری پلی یورتان، حمل از آسیاب گلوله ای به هیدروسیکلون های تمام پلی یورتان و…) بلکه حالت معلق نگه داشتن و هم زدن دوغاب ها در مخازن در حین فرآیند را نیز شامل می گردد.
پمپ ها و پمپاژ کردن
در یک کارخانه کانه آرایی، از پمپ ها برای جابه جا کردن مایعات و دوغاب استفاده می شود. دوغاب ها باید از مسافت های متعدد کوتاه در درون یک کارخانه و باطله ها به یک استخر باطله پمپاژ شوند و در بعضی موارد، کنسانتره ها نیز باید پمپاژ گردند. این دوغاب ها اغلب بسیار سایا و خورنده هستند و ممکن است در غلظت های بالا دارای ذرات درشت باشند و لذا طراحی پمپ ها، همراه با شیرآلات مربوطه و خطوط لوله، وظیفه ی همی را در طراحی یک کارخانه تشکیل می دهد.
پمپ ها معمولا در دو طبقه، پمپ های پیستونی و پمپ های گریز از مرکز مورد بررسی قرار می گیرند. هر دو نوع کاربرد های ویژه ی مربوط به حوزه های خود را دارند. پمپ های پیستونی حجم ثابتی از مایع یا دوغاب را برای هر ضربه یا چرخش، مستقل از فشار تخلیه یا ارتفاع مکش، تحویل می دهند، در حالی که پمپ های گریز از مرکز حجمی از مایع را که به فشار تخلیه بستگی داشته باشد، پمپاژ می کنند. در کل، پمپ های پیستونی در جایی که فشار های خیلی زیاد احتیاج باشند و پمپ های گریز از مرکز در مواقع نیاز به فشارهای کم و دبی های زیاد، استفاده می شوند.
تعدادی از پمپ های پیستونی موجود است، ولی ممکن است در دو گروه بررسی شوند “پمپ های دوار” که کاربرد آن ها به مایعات (شامل مایعات با گرانروی نسبتاَ زیاد) محدود می شود و برای جامدات سایا نمی توانند استفاده شوند. انواع مختلفی شامل پمپ دنده ای و پمپ مارپیچی قابل دسترس هستند. یکی از مزایای پمپ های دوار توانایی تخلیه ی باربی های ثابت است.
پمپ های رفت و برگشتی (تلمبه های پیستونی)انتقال دوغاب مواد معدنی
این پمپ ها نیز در طبقه ی پمپ های پیستونی قرار دارند. این نوع به وفور در پمپاژکردن دوغاب، جایی که فشار بالایی احتیاج باشد، مثل خطوط لوله ی دوغاب مسافت دور، یا پمپاژ کردن آب از معادن استفاده می شوند. پمپ های فوق ممکن است در سه گروه مورد استفاده قرار گیرند: یک نوع پمپ پیستونی با عمل مستقیم که در آن پیستون با دوغاب در تماس است؛ نوع دوم پمپ پیستونی با عمل غیر مستقیم که در آن پیستون بر روی یک مایع میانی که فشار را از طریق یک دیافراگم (برای از بین بردن فرسودگی پیستون و گلویی) به دوغاب منتقل کرده کار می کند؛ دیگری پمپ دیافراگمی که در آن دیافراگم به طور مکانیکی یا هوایی برای به وجود آوردن جابجایی مثبت، فعال می گردد.
پمپ گریز از مرکز
پمپ گریز از مرکز یک پره (پروانه پمپ) و یک لوله محافظ درست شده است. تعداد زیادی از انواع طراحی های پروانه پمپ موجود است. پره های با قطر بزرگ برای دوغاب ها به منظور کاهش سرعت و به حداقل رساندن فرسودگی، استفاده می شوند، عبور جریان از درون پروانه و بین پروانه و پوشش حلزونی، باید برای عبور بزرگترین ذره و همچنین برای جلوگیری از سرعت های اضافی درونی (که باعث فرسودگی سریع می شود) به اندازه کافی بالا باشد. وقتی که برای دوغاب به کار برده شوند، آستر بندی هر دو پروانه و پوشش کاری رایج محسوب می گردد، که شرکت برسام پلیمر استر (لاینینگ پلی یورتان) و ساخت پروانه پمپ با روکش پلی یورتان را با بیش از ده سال سابقه کاری انجام می دهد.