همانطور که در پوشش های رنگی اتفاق می افتد ، چسب ها از اجزای مختلف شیمیایی تشکیل شده اند که هر یک از این ترکیبات عملکرد خاصی دارند ، داخل چسب علاوه بر پلیمر اصلی که خصوصیات اصلی چسب را فراهم می کند ، ترکیبات دیگری مانند مواد افزودنی و مواد پرکننده وجود دارد که خواص خاصی برای چسب فراهم می کند.
مواد تشکیل دهند عکس
مواد تشکیل دهند عکس
چسب ها پلیمرهایی هستند که می توانند با توجه به روشی که به آن پیوند عرضی یا پخت رسیده اند ، در 2 گروه اصلی طبقه بندی شوند:
چسب نقطه چسب های شیمیایی
چسب point چسب های پخت فیزیکی.
ترکیب چسبنده
چسب های پخت شیمیایی توسط مجموعه ای از واکنش های شیمیایی (پلی افزودن ، پلی کندسانس یا پلیمریزاسیون) که به صورت داخلی بین مونومرها اتفاق می افتد ، به محل اتصال یا اتصال متقاطع خود می رسند ، این چسب ها توسط ترکیبات زیر تشکیل می شوند:
مونومرها: این واحدهای اساسی هستند که پلیمرها را تشکیل می دهند ، به محض اینکه مونومرها برای تولید پلیمر با مونومرهای دیگر پیوند می خورند ، این پلیمر می تواند ساختارها و خواص پلاستیک های ترموپلاستیک ، الاستومرها و ترموست ها را بدست آورد. رزین ، کاتالیزور و رقیق کننده های راکتیو نیز به عنوان مونومر در نظر گرفته می شوند.
پیش پلیمرها: زنجیرهای پلیمری با طول و وزن کم هستند که در درجه اول برای چسب هایی مانند پلی اورتان و چسب های پلی استر غیر اشباع استفاده می شوند.
پرکننده ها: ترکیباتی از مواد شیمیایی هستند که در درجه اول خصوصیات مکانیکی چسب ها را تغییر می دهند ، مواد پرکننده ای که بیشتر در چسب ها استفاده می شود می توان سیلیس ، خاک رس ، پودر آلومینیوم را پیدا کرد ...
رنگدانه ها: این ترکیبات شیمیایی هستند که به چسب رنگ می دهند ، به لطف رنگدانه ها می توانیم از همان چسب و با همان خصوصیات با رنگ های مختلف مانند خاکستری یا سیاه استفاده کنیم.
مواد افزودنی: اینها ترکیبات شیمیایی هستند که خصوصیات شیمیایی چسب ها ، تسریع کننده ها ، بازدارنده های خوردگی ،
پروموترهای چسبندگی ، بازدارنده های آتش و قارچ کش ها به عنوان مواد افزودنی در چسب ها در نظر گرفته می شوند.
چسب های پخت فیزیکی آن دسته از چسب ها هستند که حاوی پلیمری هستند که از قبل تشکیل شده اند ، اما برای تولید فرآیند چسبندگی و پخت به انرژی (گرما ، فشار و غیره) نیاز دارند ، این چسب ها توسط ترکیبات زیر تشکیل می شوند:
پلیمر: این پلیمر اصلی است که چسب را تشکیل می دهد و تولید می کند ، پس از اتصال مستقیم پلیمر می تواند ساختارها و ویژگی های ترموپلاستیک و مواد الاستومر را به خود اختصاص دهد ، این چسب ها حاوی پلیمرهایی با ساختار مواد حرارتی نیستند.
پرکننده ها: ترکیباتی از مواد شیمیایی هستند که در درجه اول خصوصیات مکانیکی چسب ها را تغییر می دهند ، مواد پرکننده ای که بیشتر در چسب ها استفاده می شود می توان سیلیس ، خاک رس ، پودر آلومینیوم را پیدا کرد ...
رنگدانه ها: این ترکیبات شیمیایی هستند که به چسب رنگ می دهند ، به لطف رنگدانه ها می توانیم از همان چسب و با همان خصوصیات با رنگ های مختلف مانند خاکستری یا سیاه استفاده کنیم.
مواد افزودنی: این ترکیبات شیمیایی هستند که خصوصیات شیمیایی چسب ها ، بازدارنده های آتش ، امولسیفایرها ، پروموترهای رئولوژی ، حلال ها ، پخش کننده ها و نرم کننده ها را به عنوان ماده افزودنی در چسب ها در نظر می گیرند.
در مورد تمام ترکیبات ذکر شده در بالا ، ما در مورد پرکننده ها ذکر ویژه می کنیم ، زیرا با انتخاب صحیح پرکننده ها مستقیماً بر خصوصیات فیزیکی ، شیمیایی و مکانیکی چسب ، چسب یا درزگیر تأثیر خواهیم گذاشت.