عفونت گوش، که به عنوان اوتیت میانی نیز شناخته می شود، شرایط بسیار دردناکی است. در واقع، نباید فراموش کنیم که حتی گوش ها و همچنین هر قسمت از بدن ما در معرض ابتلا به عفونت هستند. اگرچه اشکال مختلف اوتیت در بین کودکان بسیار رایج است، بزرگسالان نیز می توانند تحت تاثیر قرار گیرند. در این صورت، علائم و عوارض شدیدتر هستند. کودکان می‌توانند در مدت کوتاهی از این عفونت‌های دردناک بهبود یابند، در حالی که بزرگسالان به زمان‌های بهبود و بهبودی بسیار طولانی‌تری نیاز دارند. بنابراین اکیداً توصیه می شود در صورت عفونت مداوم همیشه با پزشک خود مشورت کنید، زیرا می تواند نشانه یک آسیب شناسی عمیق تر باشد.
درگیر کند. با پرداختن به جزئیات بیشتر، عفونت گوش خارجی و میانی در میان بزرگسالان شایع است، در حالی که عفونت گوش داخلی نادر است. عفونت‌ها را می‌توان به‌عنوان حاد، زمانی که در عرض چند روز برطرف می‌شوند، یا مزمن، زمانی که بیشتر طول می‌کشد، طبقه‌بندی کرد که خطر آسیب به بخش‌هایی از گوش داخلی مانند حلزون، عصب شنوایی و عصب دهلیزی را در پی دارد. عفونت های مکرر گوش میانی نیز می تواند به مکانیسم ظریف مسئول تعادل آسیب برساند.
قبل از توضیح دقیق علائم اوتیت، مهم است که بدانیم آن چیست و این عفونت به چه انواعی طبقه بندی می شود. طبق تعریف ارائه شده توسط وزارت بهداشت و خدمات انسانی ایالات متحده، اوتیت میانی یک فرآیند التهابی در گوش میانی است که توسط عوامل بیماری‌زا (ویروس‌ها یا باکتری‌ها) ایجاد می‌شود و اغلب با رکود مایع در پشت پرده گوش همراه است.
اشکال اوتیت مدیا
سه شکل از اوتیت میانی را می توان تشخیص داد: داخلی، رسانه ای و خارجی. کودکان بیشترین آسیب را به عفونت گوش می دهند، آمارها حداقل از یک مورد قبل از 3 سالگی صحبت می کنند. اما خوشبختانه همه افراد به این آسیب شناسی مبتلا نیستند. شایع ترین عوامل خطر عبارتند از استعداد ژنتیکی، آلرژی، ضعف سیستم ایمنی و قرار گرفتن در معرض دود سیگار. در نهایت، استفاده از شیشه شیر و پستانک می‌تواند باعث بروز عفونت گوش در کودکان و نوزادان شود.
پنج نوع شایع عفونت گوش عبارتند از: اوتیت میانی، اوتیت میانی همراه با افیوژن، اوتیت خارجی (گوش شناگر) ، پرده گوش سوراخ شده و ماستوئیدیت.
اوتیت میانی حاد شایع ترین شکل از این سه است که به راحتی توسط پزشک عمومی از طریق معاینه اتوسکوپی تشخیص داده می شود. علائم این نوع اوتیت میانی تورم و التهاب گوش میانی و همچنین احتباس مایع در پشت پرده گوش است. اوتیت میانی حاد می تواند بسیار دردناک باشد و ممکن است با تب همراه باشد، به خصوص در کودکان.
هنگامی که عفونت بهبود یافت، می‌تواند به التهاب گوش میانی همراه با افیوژن تبدیل شود که تنها علامت آن رکود مایع در پشت پرده گوش است. اگر این رکود ماه ها باقی بماند یا به صورت دوره ای عود کند، حتی در صورت عدم وجود علائم عفونت، با التهاب گوش میانی همراه با افیوژن مزمن مواجه می شویم. ریشه کن کردن آن مشکل است، به خصوص برای کودکان، زیرا وجود مایعات به تکثیر عوامل بیماری زا مانند ویروس ها و باکتری ها کمک می کند و باعث ایجاد عفونت های جدید می شود. سوراخ شدن پرده گوش
این می تواند در نتیجه آسیب یا عفونت رخ دهد که می تواند باعث پارگی یا سوراخ در غشای نازک تمپان شود. رکود مایع در گوش میانی نیز می تواند فشار زیادی وارد کند، پارگی را تشدید کند و حتی باعث کاهش شنوایی شود.
با این حال، اگر تشخیص داده شد که پرده گوش شما سوراخ شده است، نگران نباشید - معمولاً طی چند هفته خود به خود بهبود می یابد. ماستوئیدیت یک بیماری جدی است که زمانی رخ می دهد که اوتیت میانی حاد درمان نشده یا درمان ناکافی از گوش میانی به استخوان اطراف یعنی ماستوئید گسترش یابد. از آنجایی که این یک عفونت باکتریایی جدی است، برای انجام درمان مناسب، ضروری است که با پزشک عمومی خود مشورت کنید. در غیر این صورت، عوارض می تواند ویرانگر باشد: ناشنوایی، آسیب مغزی، مسمومیت خون و حتی مرگ.
عفونت گوش چگونه ایجاد می شود؟
1. گوش درد
پدیده هایی مانند درد یا ناراحتی در گوش یکی از علائم اصلی اوتیت میانی فعلی یا در حال توسعه است. در واقع، قبل از ایجاد یک عفونت کامل، احساس ناراحتی در عمق کانال گوش غیر معمول نیست. با پیشرفت بیماری، پاتوژن ها شروع به تکثیر می کنند و یک فرآیند التهابی همراه با تورم موضعی را آغاز می کنند. به طور طبیعی، بدتر شدن آسیب شناسی باعث بدتر شدن درد می شود. درد ممکن است حتی محدود به گوش ها نباشد، بلکه تا فک تابش می کند. مسکن‌های بدون نسخه یا نسخه‌ای ممکن است در تسکین این علائم دردناک مفید باشند.
با این حال، درد تنها علامت عفونت گوش نیست، احساس فشار و خارش شدید نیز ممکن است رخ دهد.
2. علائم شبه آنفولانزا
علائم اصلی آنفولانزا معمولا احتقان، تب، گلودرد و آبریزش بینی است. انسداد شیپور استاش می تواند باعث شروع عفونت شود، به خصوص زمانی که بینی گرفتگی دارد و احتقان برای هفته ها ادامه دارد.
3. تب تب
پاسخ طبیعی بدن ما به تهاجمات خارجی توسط عوامل بیماری زا مانند ویروس ها و باکتری ها، عامل اوتیت میانی است. بدن انسان از دفاع طبیعی خود برای مبارزه با عفونت استفاده می کند و دمای آن را افزایش می دهد تا محیط نامناسبی برای ویروس ها و باکتری ها ایجاد کند که به شدت به گرما حساس هستند.
تب پایین (زیر 38.5 درجه سانتیگراد) جای نگرانی ندارد، در حالی که تب بالا می تواند نشان دهنده گسترش عفونت باشد. در این صورت بلافاصله با پزشک خود تماس بگیرید.
4. اختلالات خواب
درد گوش می تواند بر کیفیت خواب تأثیر منفی بگذارد. برای برخی افراد، ممکن است آنقدر شدید باشد که از به خواب رفتن آنها جلوگیری کند، زیرا درد اغلب در شب بدتر می شود. صدای زنگ در گوش، که اغلب با عفونت گوش میانی، داخلی و خارجی همراه است، می تواند شما را از خواب کافی برای روزها یا هفته ها باز دارد.
5. تورم در گوش
افراد مبتلا به عفونت گوش نه تنها از درد، بلکه اغلب از تورم گوش نیز شکایت دارند. رکود مایعات در مجرای گوش فشار بیشتری وارد می کند و در نتیجه باعث التهاب و تورم در گوش می شود. درد اغلب به نواحی مجاور تابش می‌کند، در حالی که در موارد شدید، گوش‌ها ممکن است حتی در لمس داغ احساس کنند.
6. خارش گوش خارش
در مجرای گوش یکی از علائم شایع اوتیت میانی است، به خصوص اگر همراه با ناراحتی مانند احساس انسداد، درد شدید، زنگ زدن یا زنگ زدن در گوش باشد. این علائم، از جمله خارش، با پیشرفت عفونت بدتر می شوند. این یک خارش است که در عمق مجرای گوش قرار دارد، بنابراین به خصوص آزاردهنده است، زیرا خاراندن آن غیرممکن است.
7. نشت مایع از گوش
نشت مایع از گوش نشان دهنده نوع شدید اوتیت میانی است. احتباس بیش از حد مایع در مجرای گوش می تواند باعث سوراخ شدن پرده گوش شود. هنگامی که مایع شروع به نشت از طریق پارگی می کند، ممکن است متوجه ترشحات شفاف یا زرد رنگ شوید. اگر چنین نشتی با بوی گندیده همراه بود، فوراً با پزشک عمومی خود مشورت کنید
8. سرگیجه
گوش ها به طور فعال در حس تعادل شرکت می کنند، بنابراین تجربه سرگیجه و سرگیجه در ارتباط با عفونت گوش داخلی رایج است. تورم ناشی از اوتیت می تواند مکانیسم اختصاص یافته به حفظ تعادل را تحت تاثیر قرار دهد و باعث سرگیجه شود. این یک احساس نگران کننده است که می تواند شما را سرگردان کند. در صورت سرگیجه مداوم، توصیه می کنیم برای جلوگیری از مشکلات تعادلی طولانی مدت با پزشک عمومی خود مشورت کنید.
9. کم شنوایی
اگر عفونت شما شدید باشد یا به درستی درمان نشود، ممکن است کم شنوایی یا اختلالات مرتبط با شنوایی را تجربه کنید. در واقع، با پیشرفت عفونت، التهاب بدتر می شود و مجرای گوش را مسدود می کند.
10. میگرن
علاوه بر درد و تب، میگرن نیز از علائم شایع عفونت گوش است. سردردها می توانند کسل کننده و مداوم و متناوب باشند. این علائم را نادیده نگیرید، زیرا میگرن شدید شایع ترین علامت مننژیت است، که یک عارضه احتمالی عفونت گوش درمان نشده است.
همانطور که از این مقاله مشاهده می شود، علائم مرتبط با اشکال مختلف اوتیت متعدد است که بسیاری از آنها می توانند کیفیت زندگی را به خطر بیندازند. در حالی که می توان از درمان های خانگی برای تسکین این علائم استفاده کرد، اما اگر مشکوک به عفونت گوش هستید، ضروری است که توسط یک متخصص شنوایی شناس حرفه ای معاینه شوید.