طلوع معماری مدرن در زمانی رخ داد که صنعت دستی کار شده با صنعتی سازی ماشینی جایگزین می شد. معماران مدرن برای بازآفرینی روشهای ساختمانی که بیشتر به چگونگی زندگی انسانها در مقابل آنچه آنها زیبا می دانستند ، تلاش کردند. این معماری مانند سبک های احیاگرایی احساسی نیست. درعوض ، ابتکاری ، آزمایشی و حداقل است.
معماری مدرن چیست؟
معماری مدرن نوعی از ساختمان است که بر فرم بیش از تزئینات تأکید دارد. به عبارت دیگر ، این زیبایی طراحی به منزله دور شدن از خانه های فانتزی و تزئین شده مانند Queen Anne Victorian یا Gothic Revival است.
تنها در ایالات متحده چندین سبک از معماری مدرن وجود دارد. از 1930 تا 1970 دسته هایی مانند اکسپرسیونیست ، سازه گرایی و مدرن قرن میانه وجود دارد که به چند مورد اشاره می شود.
تاریخ
این جنبش مدرن کوتاه مدت نبود و چندین سبک فرعی را در بر می گیرد که تقریباً 60 سال طول می کشد. به این ترتیب ، تعیین دقیق یک نقطه شروع می تواند دشوار باشد. از نظر برخی ، این سبک شامل معماری انتقالی بیشتری مانند جنبش های Art Deco و Arts and Crafts است. از نظر دیگران ، این سبک های قبلی الهام بخش معماران مدرن "خالص" در اواسط قرن بود.
تولد طراحی مدرن با این تفکر همراه بود که فرم باید از عملکرد پیروی کند. این ایده با معماری لوئیس سالیوان آغاز شد که ساختمان هایی را برای نمایشگاه جهانی شیکاگو در سال 1893 طراحی کرد. این مانترا پایه ای برای معماران مدرن شد.
از دیگر پیشگامان محبوب معماری مدرن می توان به فرانک لوید رایت ، استاتلیشس باهاوس ، لودویگ میس ون در روه و لوکوربوزیه اشاره کرد.
زیبایی شناسی طراحی مدرن در دهه 1930 کاملاً در جریان بود و به مدرنیسم بین المللی یا سبک بین المللی معروف شد. این زیبایی شناسی طراحی پس از نمایشگاه معماری توسط فیلیپ جانسون در سال 1932 حاصل شد.
به طور کلی ، مشهورترین نمونه های معماری مدرن تقریباً در اواسط قرن بیستم پایان می یابد ، اما سبک طراحی هنوز تا اواخر قرن 20 ساختمان ها را تحت تأثیر قرار می دهد.
مشخصات
از آنجا که بسیاری از سبک های معماری مدرن وجود دارد ، چندین ویژگی مشخص وجود دارد. اینها برخی از ویژگیهای کلیدی و رایج تر است که در اشکال مختلف دیده می شود.
خطوط تمیز و حداقل. این خطوط فاقد تزئینات اضافی هستند و به طور کلی سازگار و بافت صاف هستند.
پیش آمدگی سقف عریض. چندین خانه مدرن بر سازه های کم و افقی با برآمدگی های بزرگ سقف تأکید دارند.
دیوارهای شیشه و پنجره های بزرگ. شما یک استفاده بسیار سخاوتمندانه از شیشه را پیدا خواهید کرد که مقدار قابل توجهی از نور طبیعی را به داخل می رساند.
پلان های کف باز و کاملاً مشخص از آنجا که معماری مدرن بیشتر شکل و عملکرد را مورد توجه قرار داده است ، معماران سعی کردند که طبقه های بزرگ و بزرگ را با فضای غذاخوری و زندگی که به یکدیگر سرازیر می شوند ، شامل کنند.
مصالح ساختمانی مدرن و سنتی. برخی از مواد رایج در خانه های مدرن شامل فولاد ، بلوک بتونی ، آهن و شیشه است. مصالح ساختمانی مرسوم تری مانند چوب ، آجر و سنگ به روش های ساده تری برای نشان دادن زیبایی طبیعی خود مورد استفاده قرار گرفتند.
رابطه ای با محیط بیرون. در مورد سایت های ساختمانی و چگونگی ارتباط ساختمان ها با چشم انداز طبیعی اطراف آن بسیار فکر می شود.
طرح های نامتقارن. معماران مدرن با اشکال بزرگ ، صاف و ترکیبات نامتقارن بازی می کردند که به صورت کاملاً تمیز و بدون تزئینات اضافی طراحی شده بودند.
حقایق جالب
رایج ترین موضوع از بین بردن زیور آلات است.
سبک های قبلی معماری مدرن هنوز هم از تزئینات استفاده می کردند. به عنوان مثال ، فرانک لوید رایت از پنجره های شیشه ای هنری استفاده می کند تا دیگر نیازی به کارهای هنری دیگری نباشد. فراتر از آن ، معماری مدرن بیشتر تحلیلی است و نمایشی نیست.
معماری مدرن با معماری معاصر متفاوت است.
از نظر برخی افراد ، معماری مدرن و معاصر یک چیز هستند. با این حال ، معماری مدرن از یک جنبش هنری معروف به مدرنیسم الهام گرفته و تا حدود سال 1960 ادامه داشت. معماری معاصر شامل معماری گذشته دهه 1960 و منتهی به امروز است. به طور خلاصه ، معماری معاصر بازتابی از سبک ها در این لحظه فعلی است که اتفاقاً بسیار متنوع است.
سرانجام خانه های مدرن برای زندگی روزمره خیلی سرد به نظر می رسیدند.
خانه های مدرن از این حیث انقلابی بودند که مفهوم فضای آزاد را پذیرفتند. این ایدئولوژی همچنین بی نظمی و وسایل اضافی را رد می کرد. با این حال ، با گذشت دوره طراحی ، بسیاری از معماران این مفهوم سختگیرانه فضا و کمبود وسایل سرد و غیرشخصی را به چالش کشیدند. این تکامل طرح های معاصر تری را به وجود آورد که برای ترکیب تزئینات و رنگ کار می کردند. در خانه های معاصر ، می توانید یک نقشه مفهومی باز داشته باشید اما از عناصر حریم خصوصی نیز برخوردار باشید.
به طور خلاصه ، معماری مدرن از اوایل دهه 1900 آغاز شد و در حدود دهه 1960 زمانی که طرح های معاصر بیشتری را به دست گرفت ، پایان یافت. اصول اساسی معماری مدرن شامل فرم زیر ، عملکرد ، خطوط تمیز و عدم تزئینات است. در نهایت ، تعدیل...
به طور خلاصه ، معماری مدرن از اوایل دهه 1900 آغاز شد و در حدود دهه 1960 زمانی که طرح های معاصر بیشتری را به دست گرفت ، پایان یافت. اصول اولیه معماری مدرن شامل فرم زیر ، عملکرد ، خطوط تمیز و عدم تزئینات است. سرانجام ، اصول مدرن برای زندگی روزمره به دلیل فضای زیاد و ماهیت شدید مواد ساختمانی بسیار سرد شد.
منبع: https://redpanel.co/
https://www.thespruce.com/modern-architecture-4797910