آتیه شغل در ایران

س

یکی از صنایعی که می توان با تغییر‌و تحول ساختار ( از قبیل آپ تو دیت شدن تکنولوژی و استعمال از پلتفرم های نو و مشترک , ارتقای کیفیت , کاهش مخارج سَربار و بها تمام شده و . . . ) و رقابت پذیر کردن آن‌ها پتانسیل اشتغال بالایی تشکیل داد , صنعت ماشین ( در کل زنجیره ایجاد ) است . در شرایطی‌که که در‌این صنعت نگاه صادراتی حاکم شود , می توان پتانسیل تولید شغل قابل قبولی برای آن تصور کرد .

ساخت و تامین اشتغال , مخصوصا برای جوان ها همواره یکی‌از گرفتاری های جامعه و سیاست گذاران اقتصادی بوده است . اینک , با اعتنا به پرورش جمعیت در ده سال های قبلی و جذب ناکافی نیروی فعالیت در شغل ها و هم مخلوط نیروی فعالیت که بخش بزرگی از آن را فارغ التحصیلان دانشگاهی تشکیل می دهند , اشتغال به یک معضل حساس برای دولت تبدیل شده‌است .

برآوردها نشان می‌دهد که در 5 سال آتی به صورت میانگین 2 . 5 درصد به اشخاص درخواست کننده عمل در جامعه کشور‌ایران بیشتر خواهد شد . این زمینه اعتنا دور از شوخی به ایجاد شغل کار های اقتصادی به خواسته پاسخگویی به‌این مورد را نمایان به وجود می آورد .

درین دربین , بخش صنعت به صورت بالقوه نقش مهمی در جذب نیروی عمل دارااست . با این وجود , استدلال ها نشان می‌دهد که با وجود این‌که پرورش صنعتی در پیشین صورت داده , این پرورش به میزان قابل توجهی مجال جذب بیکاران و کاهش نرخ بیکاری را مهیا نکرده است .

آتی بازار فعالیت در کشور‌ایران چه گونه است؟

موج ورود بیکاران علم آموزی کرده با بازار

می توان تعطیلی قسمتی از سوله های صنعتی طی یک ده سال پیشین را یکی عارضه ها عدم ایجاد شغل کافی در کل بخش صنعت , با وجود پرورش میانگین اشتغال در بنگاه های جانور دانست .

یکی دیگر از احتمالات این است که ساختار بخش صنعت در کشور‌ایران عمدتا بر بنگاه ها و دلالی است.