عفاف و حجاب


کلمه حجاب به معنای مانع، پرده یا پوشش است. استفاده از این کلمه در درجه اول به پرده اشاره دارد. در این کلمه مفهوم پوشش وجود دارد زیرا پرده وسیله پوشش است اما هر پوششی حجاب نیست. در عوض به آنچه پشت پرده است پوشش حجاب می گویند.

حجاب به معنای حجاب اسلامی زنان، دو حسن و ایراد دارد. جنبه مثبت آن اهمیت پوشش بدن است و جنبه منفی آن جلوگیری از رجز خوانی نامحرم است. برای تحقق حجاب اسلامی باید این دو بعد با هم باشند; گاهی ممکن است بعد اول باشد ولی بعد دوم نباشد که در این صورت نمی توان گفت حجاب اسلامی محقق می شود

اگر حجاب را به معنای عام، هر نوع پوشش و مانع گناه بدانیم، حجاب می تواند انواع و اقسام مختلفی داشته باشد. یکی از انواع آن حجاب فکری، فکری و معنوی است. به عنوان مثال، اعتقاد به معارف اسلامی مانند توحید و نبوت، یکی از مصادیق حجاب صحیح فکری، فکری و معنوی است که می تواند از لغزش ها و گناهان فکری و فکری مانند کفر و شرک جلوگیری کند.

علاوه بر این، انواع دیگری از حجاب در قرآن آمده است که خود را در رفتار ظاهری انسان نشان می دهد; مانند حجاب و چادر که به مردان و زنان در مواجهه با نامحرم توصیه می شود. در جشنواره گوهرشاد سعی بر معرفی حجاب درس به مردم را دارد.

سخنان اسلام درمورد حجاب

هدف اصلی تشریع اسلام تقرب به خداوند است که با تزکیه نفس و تقوا حاصل می شود.

بزرگوار و با افتخارترین شما نزد خدا با تقواترین شماست.

اوست خدایی که میان عرب امّی پیغمبری بزرگوار از همان قوم برانگیخت، تا بر آنان وحی خدا را تلاوت کند و آنها را پاک سازد و کتاب سماوی و حکمت الهی بیاموزد؛ با آن که پیش از این، همه در ورطه‌ی جهالت و گمراهی بودند.

ای رسول ما مردان مؤمن را بگو تا چشمها از نگاه ناروا بپوشند و فروج و اندامشان را محفوظ دارند، که این بر پاکیزگی جسم و جان ایشان اصلح است.

ای رسول ما به مردان مؤمن بگو تا چشمها را از نگاه ناروا بپوشند.

ای رسول به زنان مؤمن بگو تا چشمها را از نگاه ناروا بپوشند.

پس زنهار نازک و نرم با مردان سخن نگویید؛ مبادا آن که دلش بیمار است به طمع افتد.

و آن طور پای به زمین نزنند که خلخال و زیور پنهان پاهایشان معلوم شود.

حجاب و عفت


دو کلمه حجاب و عفت در واقع به معنای منع و نهی است. فرق منع حجاب و عفاف، تفاوت ظاهر و باطن است; یعنی نهی و منع حجاب مربوط به ظاهر است، اما نهی و جلوگیری از عفاف مربوط به باطن است; چون عفاف یک حالت درونی است، اما به دلیل تأثیر ظاهر در باطن و تأثیر باطن بر ظاهر، از خصوصیات عمومی انسان است; بنابراین بین حجاب و پوشش ظاهری و عفاف و کنترل درونی افراد اثر متقابل وجود دارد; به این ترتیب هر بار که از حجاب و پوشش ظاهری استفاده می شود، این نوع حجاب در تقویت و رشد روحیه عفاف باطنی و درونی مؤثر است; از طرفی هر چه عفاف درون و بیرون بیشتر باشد در مواجهه با نامحرم حجاب و پوشش ظاهری بیشتر می شود.