هنگامی که یک فرد فوبیا دارد، اغلب زندگی خود را تغییر می دهد تا از چیزی که به نظرش خطرناک است اجتناب کند. تهدید درک شده بیشتر از هر آسیب واقعی ناشی از یک منبع وحشت است. فوبیا بیماری های روانی قابل درمان هستند. وقتی فردی با منبع ترس خود مواجه می شود، دچار پریشانی شدید می شود. این می تواند توانایی آنها را برای عملکرد صحیح مختل کند و در برخی موارد باعث ایجاد فوبیای زیادی شود. جالب است بدانید که حدود 19 میلیون نفر در ایالات متحده از فوبیا رنج می برند. در حالی که برخی از فوبیاها خنده دار هستند، برخی دیگر کاملا جدی هستند. در این مقاله به بررسی برخی از علائم فوبیا و درمان آن می پردازیم.
فوبیا دقیقا چیست؟
فوبیا یک واکنش غیرمنطقی و افراطی است. اصطلاح "فوبیا" اغلب برای توصیف ترس از یک محرک خاص استفاده می شود. البته این ترس با ترس ناشی از تماشای یک فیلم ترسناک متفاوت است. فوبیا یک ترس شدید و غیرمنطقی از یک شی، موقعیت یا فعالیت خاص است. افراد مبتلا به فوبیا ممکن است هنگام قرار گرفتن در معرض شیء یا موقعیت مورد ترس خود، احساسات شدید اضطراب، وحشت و ترس را تجربه کنند، حتی اگر آن شی یا موقعیت یک تهدید واقعی نباشد.
فوبیا می تواند از ترس های رایج مانند ترس از ارتفاع یا عنکبوت تا ترس های غیرعادی تر مانند ترس از دلقک یا عدد 13 متغیر باشد. فوبیا یک اختلال اضطرابی در نظر گرفته می شود و می تواند در زندگی روزمره فرد اختلال ایجاد کند و آن را دشوار کند. برای انجام کارهای معمول و یا حتی ترک خانه.
انواع فوبیا
فوبیای پیچیده
فوبیای پیچیده یک اختلال اضطرابی است که شامل ترس شدید و مداوم از موقعیت، شی یا فعالیتی است که به راحتی نمی توان از آن اجتناب کرد یا از آن فرار کرد. برخلاف فوبیهای خاص که به یک شی یا موقعیت خاص مربوط میشوند، فوبیهای پیچیدهتر تعمیمیافتهتر هستند و ممکن است طیفی از محرکها را شامل شوند.
دو نوع اصلی فوبیای پیچیده عبارتند از: فوبیای اجتماعی و آگورافوبیا.
فوبیای اجتماعی (اختلال اضطراب اجتماعی)
این شامل ترس شدید از موقعیت های اجتماعی و احتمال بررسی دقیق، قضاوت یا شرمسار شدن توسط دیگران است. این ترس میتواند آنقدر طاقتفرسا باشد که منجر به اجتناب از موقعیتهای اجتماعی، مشکل در دوستیابی و مقدار قابل توجهی پریشانی شود.
آگورافوبیا
آگورافوبیا یک اختلال اضطرابی است که شامل ترس شدید از قرار گرفتن در موقعیتها یا مکانهایی است که فرار از آنها ممکن است دشوار یا خجالتآور باشد یا در صورت نیاز کمک در دسترس نباشد. افراد مبتلا به آگورافوبیا ممکن است در مکان هایی مانند فضاهای عمومی شلوغ، فضاهای باز، حمل و نقل عمومی یا تنها بودن در بیرون از اضطراب شدید اجتناب کنند یا احساس کنند. ترس از تجربه یک حمله پانیک یا سایر علائم جسمی ناخوشایند نیز می تواند به آگورافوبیا کمک کند و افراد ممکن است از موقعیت هایی که قبلاً این علائم را تجربه کرده اند اجتناب کنند.