موزه مادام توسو Madame Tussauds: موزه زنجیره‌ای مادام توسو در استانبول هم شعبه دارد؛ در طبقه اول ساختمان اپرا در خیابان استقلال.
مجسمه مومی 60 چهره مطرح ترکیه و جهان از جمله مدونا، ریحانا، مولوی، انیشتین، استیو جابز، و … در موزه مادام توسو قرار دارند.
موزه پرا:
زن و شوهری به نام «سونا» و «اینان کراچ» که علاقمند به تاریخ و هنر بودند، ساختمان «هتل بریستول» را خریدند و به موزه هنری تبدیل کردند؛ موزه‌ای در سه طبقه.
در طبقه اول سرامیک، کاشی‌ها و ابزار اندازه‌گیری قدیمی به نمایش گذاشته شده و طبقه دوم مخصوص نقاشی‌های نفیسی است که مربوط به قرن 17 تا 20 میلادی می‌شود. از جمله آثار عثمان حمید بیگ با نام «مربی لاک‌پشت».
موزه درویشان مسلمان:
موزه درویشان، قدیمی‌ترین مولوی‌خانه استانبول است که در سال 1946 تبدیل به موزه شد.
سماع‌خانه محل رقص سماع است. هنوز هم مراسم مخصوص صوفیان در این مکان اجرا می‌شود.
در زیر سماع‌خانه موزه‌ای از لباس‌های مولوی، عمامه و لوازم زندگی او راه‌اندازی شده و بالای سماع‌خانه، موزه دیگری است که در آن آلت‌های موسیقی سنتی خانقاه، خطاطی و کارهای ابر و بادی به نمایش گذاشته شده است.
سینمای مجستیک؛ شکوه و عظمت از دست نرفته
سینمای جمع و جور مدرن با سروشکلی قدیمی که از دور هر رهگذری را صدا می‌زند که یک بلیت 15 تا 18 لیری بخرد و یک فیلم ترکی یا انگلیسی زبان را تماشا کند! متاسفیم که این سینما مثل سینماهای خودمان نیست که با قیمت مناسب توی صندلی‌هایش لم بدهید و پف فیل بخورید و فیلم تماشا کنید. اما حتما شما هم قبول دارید تجربه‌ی سینما رفتن و فیلم تماسا کردن در کنار مردمی غریبه، اتفاق جالبی است. البته توقع یک سینمای بزرگ و درندشت را نداشته باشید. مینیمال بودن خصوصیت این سینمای دوست داشتنی‌ست.
کتابفروشی پاندورا
لابد الان با خودتان می‌گویید: بی‌خیال! سفرو کتاب! اما مطمئن باشید از سر زدن به این کتابفروشی پشیمان نمی‌شوید. کتاب‌های کمیاب به زبان انگلیسی، نقشه‌ها و اطلس‌های قدیمی، کتاب‌های مسافرتی سبک که وقتی خیلی خارجی می شوید، در هتلتان بخوانید و لوازم تحریرهای نه چندان ارزان در این کتابفروشی معروف منتظر شما هستند. خیال نکنید ااین کتاب فروشی جای خلوتی ست اما می‌توانید توی شلوغی چند تا عکس خوشگل بگیرید و بعد فرهنگی سفرتان را هم کامل کنید.
در گذشته این خیابان پاتوق روشنفکران و هنرمندان بود و جمع‌ها و محافل هنری در آن برگزار می‌شد.
از آن زمان کافه‌ها و گالری‌ها شدند پای ثابت خیابان استقلال.
اگر علاقمند به آثار هنری از جمله نقاشی هستید، در این خیابان حوصله‌تان سر نمی‌رود.
گالری نو، گالری زیلبرمان، گالری پای، گالری سالت بی‌اوغلو، گالری هنری گایا، گالری آرتر و گالری اوکتم و آیکوت و … همه اینجا جمع شده‌اند.
پاساژ چیچک
پاساژ چیچک، یک بازارچه‌ای است با معماری قرن نوزدهم با ۲۴ مغازه و ۱۸ منزل تاریخی لوکس.
البته از ابتدا اسمش این نبود.در سردر این پاساژ، بالای اسم چیچک و زیر ساعت قدیمی، اسم اصلی این ساختمان حک شده است: «سیت دِ پرا» Cité de Pera.
بعد از آن که سالن تئاتر نایم در آتش سوخت، آقای هریستاکی زوگرافوس افندی، بانکدار یونانی، در سال 1876 به جای آن پاساژ سیت دِ پرا را ساخت.
پس از انقلاب روسیه در سال 1917، زنان تبعیدی روسی که قبلاً در طبقه ثروتمندان بودند، در این مکان به فروش گل می‌پرداختند. این شد که نام «پاساژ گل» (به ترکی چیچک) را به این مکان دادند.
این پاساژ، شاهکاری عظیم از معماری است که می‌توانید با خیالی آسوده از قدم زدن در آن لذت ببرید و یا با نشستن در زیر طاق گنبدی آن، چیزی بنوشید یا غذایی بخورید. در طبقه اول این پاساژ فقط رستوران و کافه می‌بینید با انواع غذاها و نوشیدنی‌های ترکی و بین‌المللی همراه با موسیقی زنده استانبولی.
فرانسه کوچک در خیابان استقلال استانبول
شاید اگر از محلی‌ها بپرسید محله فرانسوی‌ها کجاست، اصلاً جوابتان را ندهند؛ اما اگر بپرسید خیابان «جزایر» یا «جزایر سوکاک» کجاست، فوری جواب می‌دهند: اواسط آن مدرسه عالی گالاتاسرای است. کوچه کناری مدرسه را بروید داخل، جزایر سوکاک پشت مدرسه است.
مسیری باریک و شیب‌دار، با ساختمان‌های بلند و رنگارنگ که در سال 2004 توسط معماران پاریسی بازسازی و تمام سنگ‌ها و حتی چراغ‌های آن مستقیم از فرانسه آورده شد. اگر تابستان باشد، هم‌زمان از موسیقی زنده هم لذت ببرید.