انواع جراحی زیبایی زنان

بیشتر عمل‌های زیبایی به دلیل نگرانی بیمار از ظاهر اندام تناسلی خارجی (اندازه بزرگتر یا عدم تقارن لبیا مینور، ظاهر تیره رنگ لبیا ماژور) و شل بودن واژن، ناراحتی در هنگام پوشیدن لباس یا انجام فعالیت‌های ورزشی به علت بزرگ شدن اضافی لبیا مینور و به درخواست بیمار، با هدف افزایش رضایت جنسی هم برای خودش و هم برای همسرش انجام می‌شود.


واژینوپلاستی

به عمل جراحی ورودی واژن اشاره دارد. این روش مانند ترمیم کف لگن نیست و اگر نقص کف لگن (افتادگی ارگان‌های لگن مثل مثانه، رحم یا روده) وجود داشته باشد و علائم آن برای بیمار قابل تحمل نباشد باید یک جراحی درمانی برنامه ریزی شود نه فقط زیبایی و ترمیم ظاهری واژن. انتظارات بیمار از واژینوپلاستی ممکن است غیر واقعی باشد و جراحی منجر به تنگ شدن زیاد و یا عدم بهبودی شلی واژن شود.

پرینوپلاستی

پرینوپلاستی ترمیم ورودی واژن و فضای بین واژن و دهانه مقعد است. این یک روش مکمل برای جراحی افتادگی (پرولاپس) لگن است. اهداف این جراحی عبارتند از ایجاد زیبایی ظاهری در پرینه با بالا بردن پرینه و رضایت جنسی بیشتر از طریق افزایش سطح تماس واژن با آلت مردانه. این روش می‌تواند مسیری را که مدفوع از آن عبور می‌کند صاف و اصلاح کند و دفع مدفوع را تسهیل کند، با این حال هنگامی که از پرینوپلاستی فقط به منظور اهداف زیبایی و برای بهبود عملکرد جنسی استفاده می‌شود، نتایج چندان موفقی ندارد.


لابیاپلاستی

لابیاپلاستی رایج ترین عمل جراحی زیبایی تناسلی است و برای بهبود ظاهر دستگاه تناسلی خارجی و کاهش بافت‌های اضافی اطراف ورودی واژن (برای افزایش رضایت حین مقاربت) انجام می‌شود. جراحی کوچک کردن لبیا مینور اولین بار به عنوان یک نوع جراحی زیبایی توصیف شد و برای انجام آن روش‌های مختلفی وجود دارد مثل برش خطی، برداشتن وج یا گوه‌ای لبیا مینور. اگر کسی تمایل دارد تمام بافت‌های تیره تر را از بین ببرد روش خطی مناسب تر است.

در روش گوه‌ای، نتیجه به حالت طبیعی نزدیک تر است و قسمتی از بافت‌های تیره تر هم باقی می‌ماند. در این روش ترمیم دقیق و کنترل خونریزی حین عمل بسیار مهم است، زیرا ممکن است زخم خوب جوش نخورد یا بد شکل شود.

کوچک کردن لبیا ماژورا یا لابیا ماژورپلاستی

برای کاهش اندازه لابیا ماژورا که بزرگ تر و یا چروکیده به نظر می‌رسد انجام می‌شود. در اینجا پوست اضافی و در صورت لزوم بافت چربی زیر پوست برداشته می‌شود. در بیش از ۹۰ درصد موارد، فقط بخش‌هایی از پوست لابیا ماژورا برداشته می‌شود. از روش لبیا ماژورپلاستی برای رفع مشکلات ناشی از بیماری‌هایی مانند لنف ادم مادرزادی یا هایپرپلازی مادرزادی غده آدرنال استفاده شده است.


هودوپلاستی

این روش کاهش پوست روی کلیتوریس در طرفین آن است. هدف این روش آشکار کردن بیشتر کلیتوریس برای دستیابی به تحریک جنسی بیشتر است.


بزرگ کردن لبیا ماژور

هدف آن بهبود ظاهری لابیا ماژورای کوچک چروکیده یا شل است. برای این منظور، بیشتر از پرکننده (فیلر) مثل چربی یا ژل اسید هیالورونیک استفاده می‌شود. ناحیه انتخاب شده برای پیوند چربی اتولوگ ممکن است هر ناحیه‌ای با بافت چربی فراوان باشد، اما اغلب مناطق مورد استفاده ران و قسمت داخلی زانو هستند. بافت چربی که از این مناطق بدست آمده به روش سانتریفیوژ جدا شده و در لبیا ماژور تزریق می‌شود. ممکن است چربی تزریق شده به مرور جذب شود و برای رسیدن به نتیجه مطلوب جلسه بعدی هم لازم باشد.

استفاده از ژل به عنوان پرکننده نیز یک تکنیک جوان سازی (غیرجراحی) است. استفاده از ژل در این منطقه باید با دقت مورد استفاده قرار گیرد. تکنیک‌ها و مواد مناسب می‌توانند از بروز التهاب مانند تشکیل گرانولوما جلوگیری کنند.


بزرگ کردن لبیاماژور با فیلر، جراحی نیست و تکنیک زیبایی غیر جراحی محسوب می‌شود و نتیجه آن به دانش و مهارت‌های عملی جراح بستگی دارد