همه روانپزشکان برای سنجش و درمان بیماری‌های روانپزشکی آموزش می‌بینند. از نظر تحصیلی و فرایند آموزشی، روانپزشک پیش از روانپزشک شدن باید در رشته پزشکی فارغ‌التحصیل شده و سپس در دوره تخصص اعصاب و روان (روانپزشکی) شرکت کرده و آموزش تخصصی ببیند. روانپزشکان علاقمند به حیطه سکس‌تراپی، پس از گذراندن دوره تخصصی خود، در دوره‌های تکمیلی مربوطه شرکت می‌کنند و سکس‌تراپ یا مشاوره جنسی می‌شوند.
همچنین روانشناسان پس از گذراندن دوره روانشناسی؛ در مقطع فوق لیسانس یا دکترا؛ گرایش روانشناسی درمان جنسی را می‌گذرانند و البته در دوره‌های تکمیلی مربوط به سکس‌تراپی نیز می‌توانند شرکت کنند. از آنجایی که معمولا صحبت در مورد مسائل جنسی برای افراد دشوار است، اولین شرط برای یک سکس تراپیست (مشاور سکس‌تراپی) این است که توانایی برقراری ارتباط مناسب و راحت با مراجع را داشته باشد و بتواند اعتماد او را جلب کند.
همچنین بسیاری از مشکلات جنسی در روابط اجتماعی و مشکلات شخصیتی ریشه دارد در نتیجه تنها یک متخصص سلامت روان یا همان مشاوره جنسی قادر به شناسایی و ارزیابی فردی، مشکلات اجتماعی و شخصیت بیمار بوده و می‌تواند به او کمک کند. لازم به ذکر است که آشنایی با زمینه‌های فرهنگی، اخلاقی و مذهبی هر جامعه، یکی از مهمترین نیازهای فرایند درمان است، زیرا ارزیابی اختلالات جنسی صرف نظر از زمینه‌های فرهنگی و ایدئولوژیک جامعه، امکانپذیر نیست. مشاور جنسی باید آگاهی و تخصص لازم در محقق شدن عناصر اصلی در درمان اختلالات جنسی را دارا باشد.
این عناصر عبارتند از:
کاهش دادن اضطراب مراجع
تعیین تکالیف جنسی در منزل
دادن آگاهی جنسی به مراجع
کمک به مراجع در جهت افزایش و بهبود مهارت‌های ارتباط جنسی
پس از مراجعه به مشاور جنسی لازم است که ویژگی‌های زیر را در او بررسی کنید.
در جلسات مشاوره جنسی هیچ معاینه و لمس فیزیکی بین درمانگر و شخص مراجعه کننده نباید وجود داشته باشد.
فضایی را ایجاد کند که شما بدون محدودیت موضوع، به طور آزادانه قادر به صحبت باشید.
اطلاعاتی که شما به او ارائه می‌دهید، بصورت محرمانه باقی بماند.
سکس‌تراپیست شما را بدون تعصب و پیش‌داوری راهنمایی کند.
در مورد شما قضاوتی نکند.