بیش فعالی ناشی از جهش ژنتیکی و همچنین اختلال عملکرد ناقل های شیمیایی در مغز رخ می دهد. در مورد کودکان بیش فعال و نشانه هایی که در این زمینه بروز می دهند مراقبین و پرستار کودک باید باید آگاهانه رفتار کنند. نادیده گرفتن نشانه ها و سهل نگاری در این رابطه می تواند یادگیری کودک را با اختلال مواجه کند و زندگی و موفقیت او را تحت تاثیر قرار دهد.
کودکان بیش فعال نیاز به انضباط بیشتری دارند.
کودکان بیش فعال نیاز به تقویت اراده دارند.
همه کودکان بیش فعال بسیار پر جنب و جوش هستند.
تمام کودکان بیش فعال غیر قابل کنترل نیستند. از نظر علمی بیش فعالی به سه دسته عمده تقسیم بندی می شود.
در نوع اول کودکان اغلب در تمرکز مشکل دارند، به راحتی حواسشان پرت می شود. در نوع دوم که نوع تکانشی است در این نوع کودکان به شدت پرجنب و جوش و غیرقابل کنترل هستند، زیاد صحبت می کنند، نمیتواند در صف برای نوبت خود منتظر بمانند و در بازی همیشه باعث اختلال می شوند.
نوع ترکیبی که هر دو نوع علائم را با هم دارند و شایع تر از دو نوع اول است.
دختران بیش تر پسران به بیش فعالی مبتلا می شوند
طبق تحقیقات انجام شده در پسران بیش از دوبرابر دخران بیش فعالی به ویژه در سنین 4 تا 17 سال تشخیص داده شده است.
در دختران بیش فعالی از نوع بی توجهی شایعتر بوده و به همین دلیل با رویا پردازی که در این سنین شایع است اشتباه گرفته می شود و در نتیجه با تاخیر تشخیص داده می شود.
اکثر کودکان بی قرار بیش فعال هستند
گاهی رفتارهای معمول کودکان مانند علائم و نشانه های بیش فعالی به نظر می رسد. بی قراری، بی نظمی، عدم توانایی در گوش دادن و یا پیروی از دستورات همیشه علائم بیش فعالی نیستند. از جمله نشانه هایی که پزشکان برای تشخیص کودکان بیش فعال به آن توجه می کنند عبارتند از:
در کودکان زیر 17 سال 6 نشانه از نشانه های بیش فعالی باید در کودک مشاهده شود اما در مورد کودکان بالای 17 سال 5 نشانه کفایت می کند. علائم باید بیش از 6 ماه درک کودک مشاهده شود. نشانه های مشاهده شده زندگی کودک را در مدرسه و خانه تحت تاثیر قرار دهند.
بیش فعالی در سن 6 سالگی تشخیص داده می شود
طبق یافته های جدید محققین این امکان فراهم آمده است که بیش فعالی در سن 4 سالگی قابل تشخیص است. تا قبل از سال 2011 سن تشخیص باین اختلال 6 سالگی بود. تشخیص زودرس به کودکان کمک می کند تا با درمان سریعتر در دوران یادگیری و مدرسه با مشکلات کمتری مواجه شوند.
کودکان بیش فعال در یادگیری مشکلی ندارند!
علائم شایعی که در کودکان بیش فعال وجود دارد عبارتند از ناتوانی در یادگیری، عصبانیت، افسردگی، اختلالات رفتاری، تاخیر در آموزش مهارت های گفتاری. این نشانه ها گاها تشخیص بیش فعالی را با مشکل مواجه می کند.
بیش فعالی اغلب با دانش والدین درمان می شود
درمان بیش فعالی به عوامل مختلفی بستگی دارد. 70 تا 80 درصد درمان بیش فعالی به درمان دارویی بستگی دارد. روان درمانی می تواند به کودک علاوه بر کمک به یادگیری مهارت های جدید کمک کند تا با دیگران تعامل بهتری برقرار کند. روش های یکسان روی کودکان مختلف ممکن است پاسخ یکسانی نداشته باشدو از این رو باید روش های درمانی مختلفی برای شناخت تاثیر گذارترین گزینه امتحان شود.
پدر و مادر و پرستار کودک نیز باید در این مورد مطالب جدید و علمی را مطالعه کنند. باید یاد بگیرند که سیستم پاداش چگونه می تواند به کودک در این زمینه کمک کند.
همچنین نحوه مدیریت استرس می تواند به کودک و خانواده کمک کند. خانواده درمانی روشی موثر در درمان بیش فعالی است.