اگر چه درمان دارویی از درمان‌های اصلی به حساب می‌آید، اما باید توجه کنید که درمان‌های روان شناختی در کنار آن از اهمیت زیادی برخوردار است. شما حتی با دریافت مشاوره تلفنی نیز می‌توانید برای شروع درمان اقدام کنید. در ادامه به انواع روش‌های درمان روان شناختی این بیماری اشاره می‌کنیم.
1. درمان شناختی رفتاری اسکیزوفرنی
درمان شناختی رفتاری یکی از روش‌های درمان اسکیزوفرنی است که بیشتر به نظم دهی فکری اسکیزوفرنی کمک می‌کند. این روش به بیماران اسکیزوفرن کمک می‌کند تا بهتر با محیط اطراف خود سازگار شوند و از دنیای توهم و هذیان فاصله بگیرند. درمان شناختی رفتاری افکار مختل شده و گسستگی افکار فرد اسکیزوفرن را هدف درمان قرار دهد.
2. درمان اسکیزوفرنی با استفاده از شوک الکتریکی
در درمان شوک الکتریکی (E.C.T) با وارد کردن امواج الکتریکی به مغز بیمار در کمتر از یک ثانیه سعی در برگرداندن فعالیت مغز به حالت عادی دارند. شوک الکتریکی در مراکز مخصوص درمان بیماران روانی و تحت نظر روانپزشک انجام می‌شود. این درمان یکی از قدیمی‌ترین و مؤثرترین درمان‌های اسکیزوفرنی است. از شوک الکتریکی برای درمان افسردگی اساسی نیز استفاده می‌شود.
3. خانواده درمانی
با توجه به اینکه محیط خانواده عامل مهمی در تشدید علائم و حتی به وجود آمدن بیماری اسکیزوفرنی است، باید خانواده بیمار نیز در فرآیند درمان قرار بگیرند. خانواده درمانی در مورد بیماری اسکیزوفرنی شامل آموزش و حمایت‌های خانوادگی می‌شود. معمولا خانواده درمانی برای بیماری اسکیزوفرنی روند طولانی‌تری دارد که نیازمند صبر و حوصله است. خانواده درمانی دردرمان اسکیزوفرنی بیشتر به کاهش انزوا و در خودماندگی‌های رایج بیماری اسکیزوفرنی کمک می‌کند. این روش درمان علائم و همچنین تعداد دفعات مراجعه بیمار به بیمارستان را کاهش می‌دهد.
4. گفتار درمانی اسکیزوفرنی
همانطور که گفتیم روش‌های روانشناختی و مصرف داروها اصول اساسی در بهبود بیماری اسکیزوفرنی به حساب می‌آیند و گفتار درمانی در این میان نقش درمان مکمل و کمکی را ایفا می‌کند؛ زیرا بیماران اسکیزوفرنی اغلب در برقراری ارتباط صحیح کلامی مشکل دارند و از نظر گفتاری نمی‌توانند ارتباط خوبی بین مفاهیم برقرار کنند؛ گاه عبارات و جملاتی به زبان می‌آورند که هیچ معنا و مفهومی ندارد. به همین دلیل گفتاردرمانی به عنوان یک درمان مکمل پیشنهاد می‌شود.
5. درمان های روانشناختی گفتگو محور اسکیزوفرنی
درمان روانکاوی نیز جزء درمان‌های روان شناختی است که در آن گفتار اهمیت ویژه‌ای دارد. در درمان اسکیزوفرنی روش‌های درمانی روان شناسی که گفتگو محور است می‌تواند اثر بخش باشد. در این روش درمانگر با مراجع به گفتگو می‌نشیند و با استفاده از روش‌های روانکاوی به جستجوی علل ریشه‌ای مشکل در گذشته و کودکی فرد می‌پردازد و سپس با شناسایی آن‌ها مسیر درمان را مشخص می‌کند. رفتار درمانی نیز با هدف قرار دادن رفتار قابل مشاهده سعی در کاهش علائم این بیماری دارد.
رفتار درمانی صرفا بر روی رفتار نامناسب و کاهش آن و جایگزینی با رفتار مناسب تمرکز دارد. هیچ کدام از درمان‌های فوق به خودی خود کارساز نیست. فرد باید دوره ای مشخص را دارو مصرف کند. به طوری که نشانه‌های مثبت شخص کاهش یابد و از بین برود. سپس به درمان‌های روانشناختی و اصلاح رفتار و گفتار و... پرداخت. البته در صورت کاهش محسوس در علائمی مثل توهم و هذیان می‌توان درمان همزمان انجام داد.