متخصص ارتودنسی در جلسه اول از دندانها عکس رادیوگرافی و احتمالاً قالب می‌گیرد و گستردگی و مدت زمان مرتب کردن دندان ها را با توجه به نتایج معاینه تخمین می‌زند. متخصص طرح درمانی منحصر به فردی را با در نظر گرفتن این اطلاعات تهیه می‌کند.
مدت زمانی که متخصص آن را در جلسه اول اعلام می‌کند، زمان مطلوب برای رسیدن به نتیجه دلخواه است و ممکن است درمان ارتودنسی با دخیل شدن فاکتورهای مختلفی بسیار طولانی‌تر یا بسیار کوتاه‌تر شود که امکان لحاظ کردن آنها در ابتدا وجود نداشته است.
درهر حال کمترین و بیشترین زمان استفاده از بریس به ترتیب 6 ماه و 3 سال است. متوسط زمان ارتودنسی حدود 12 تا 18 ماه است و پس از آن باید مدتی از نگهدارنده (ریتینر) استفاده شود. مرحله نگهداری معمولاً حدود 6 ماه است، البته بعضی از مشکلات ارتودنسی استفاده مادام‌العمر از پلاک ریتینر را ایجاب می‌کند.
عامل‌های موثر بر مدت زمان ارتودنسی
مدت زمان صاف شدن دندانها در ارتودنسی
مدت زمان درمان ارتودنسی تابعی از عوامل زیر است.
شدت مشکل
این که دندانها و استخوان‌ها به چه مقدار دستکاری نیاز دارند، بهترین عامل برای پیش‌بینی کردن مدت زمان درمان است. طبعاً هر چه شدت نامرتبی دندانها بیشتر باشد، درمان نیز طولانی‌تر خواهد شد. میزان حرکت دادن دندانها و فضایی که در دهان برای قرارگیری دندان‌های مرتب شده وجود دارد نیز یکی از عامل‌های مهم تعیین طول درمان ارتودنسی است. چنانچه میزان حرکت دندانها کم باشد و فضای کافی برای آنها وجود داشته باشد، درمان ارتودنسی برای ردیف کردن دندانها سریع‌تر خواهد بود.
سن بیمار
هیچ زمانی برای انجام ارتودنسی دیر نیست و حتی افراد بزرگسال نیز می توانند از مزایای ارتودنسی بهره مند شوند، اما معمولا بهترین زمان ارتودنسی در سنین پایین است.متخصص ارتودنسی زمان مناسب ارتودنسی را برای هر سه گروه سنی کودکان، نوجوانان یا بزرگسالان تعیین می‌کند.سن بیمار در زمان شروع درمان ارتودنسی تاثیر قابل توجهی بر طول درمان دارد. هر چه سن کمتر باشد، درمان کوتاه‌تر خواهد بود؛ چرا که بافت‌ها و استخوان‌های کودکان هنوز در حال رشد است و سریع‌تر خود را با تغییرات وفق می‌دهد. این زمان برای نوجوانان و بزرگسالان طولانی‌تر است. البته از آنجایی که فرایند و مراحل مکانیکی حرکت دادن دندانها برای کودکان و بزرگسالان یکسان است، این اختلاف زمان جزئی است.