“ایتام“، “کمک به ایتام” عباراتی که در ماه مبارک رمضان آنها را بسیار می‌بینیم و احتمالا برای بسیاری از ما با علی(ع) عجین شده‌است.
عنوانی که آن را به کودکانی که پدر یا مادر خود را ازدست داده‌اند نسبت می‌دهیم.
افراد نیکوکار با پذیرفتن و تقبل حمایت مالی از یک یا چند یتیم در طول سال نسبت به رفع مشکلات مادی و معنوی آنان در قالب کمک به یتیم خاص، کمک به دانش‌آموز خاص، کمک به دانشجوی خاص و ... اقدام می‌نمایند.
تلاش موسسه خیریه کودکان فرشته اند برای حمایت و کمک به ایتام منجر به فعالیت های خاصی می شود.
بعضی از این موسسه ها نگهداری کودکان بی سرپرست یا تامین نیازهای آنها از قبیل معیشت، تحصیل، آموزش، درمانی، اشتغال و … را به عهده دارند. و خیریه کودکان فرشته اند هم از این قاعده مستثنی نیست .
کودک بدسرپرست
بیش از ۲۶ هزار کودک بی‌سرپرست و بدسرپرست در سطح کشور وجود دارد.
فقط کودکانی که پدر و مادر خود را با مرگ از دست داده‌اند؛ یتیم یا بی‌سرپرست نیستند.
چه بسیار والدینی که در قید حیات اند و کنار فرزندانش‌شان روزگار می‌گذرانند اما کودکان‌شان تنهایی و رنج عمیقی را احساس می‌کنند.
شاید به لطف پویش‌های اجتماعی عبارت کودک بدسرپرست تنهاتر است برایتان آشنا باشد.
کودکی که در رویاهایش هر روز انتظار ساعاتی را می‌برد که لحظاتی پر از آرامش و شادی را کنار پدر و مادرش سپری کند. کودکی که نه برچسب یتیم و بی‌سرپرست را به او می‌زنند و نه آنچنان که حق او است از حضور و گرمای خانواده و پدر و مادرش نصیبی می‌برد.
فراموش نکنیم که کودکان یتیم، کودکان بی‌سرپرست، کودکان بدسرپرست، کودکان سرراهی فارغ از پسوندهایی که به آنها نسبت داده می‌شود، در درجه‌ی اول کودک اند. کودکی که باید از حقوق خود برخوردار باشد.
و بیایید ما هم به این باور یونیسف باور پیدا کنیم که:
“برای داشتن جهانی بهتر؛ همه‌ی کودکان نیاز دارند که رشد کنند، سالم باشند و استعدادهای‌شان را شکوفا نمایند. ”