لباس کار صنعتی

لباس کار صنعتی به عنوان یکی از تجهیزات محافظت شخصی در نظر گرفته می شود و کلیه کارمندان باید با لباس کار مناسب در محل کار خود حضور داشته باشند. لباس فرم کارمندان دارای خصوصیاتی است و طبق مقررات خاص در اختیار کارمندان قرار می گیرد. لباس کار معمولاً به عنوان پوششی جهانی برای تنه ، دست و پا در برابر شرایط محیطی عمل می کند.


مشخصات و استانداردهای لباس کار صنعتی

لباسکار باید اندازه مناسب و متناسب با کاربر باشد. کارکنانی که با ماشین آلات یا نزدیک آنها کار می کنند باید لباس کار باز و پاره شده بپوشند.

آویختن زنجیر ، ساعت ، کلید و ... روی لباس کار کاملاً ممنوع است.

در محل کار که خطر انفجار یا آتش سوزی وجود دارد ، استفاده از سایبان های آفتاب ، زهکش ها و لیوان های ساخته شده از برقی ، و همچنین سایر مواد قابل اشتعال ، برای کارکنان مربوطه کاملاً ممنوع است.

اگر این کار مستلزم این است که کارمندان به طور مداوم آستین های کار خود را بالا بزنند باید لباس آستین کوتاه بپوشند.

کارکنانی که در محیط های غبارآلود ، قابل اشتعال یا مسموم کار می کنند ، نباید لباس جیبی یا دونفره بپوشند ، زیرا ممکن است گرد و غبار و مواد چین و چروک بخورد. لباس بپوش

لباس ایمنی کارگرانی که با مواد خورنده یا مضر کار می کنند نباید توسط آب و گاز نفوذ شود و مواد آن باید متناسب با نوع ماده یا موادی باشد که با آنها کار می کنند.

لباس کار صنعتی

کارکنانی که با مواد اسیدی و رادیواکتیو کار می کنند باید بدون درز و بدون سوراخ بودن با کلاه های مخصوص ، کفش و دستکش ساخته شده از مواد خاص و نفوذ ناپذیر باشند.

لباس کار نباید به خصوص قسمت های آستین گشاد باشد و نباید آنقدر تنگ باشد که هنگام کار قسمت های بدن در معرض آن قرار گیرد. نباید آستین را زیر و رو کرد یا لوله کشی کرد.

توجه 1: کارکنانی که لباس آنها به مواد شیمیایی خطرناک آلوده شده است باید بلافاصله لباس خود را بشویند یا عوض کنند و بخشی از بدن را که با مواد شوینده مناسب تماس گرفته است بشویند. هیچ یک از کارمندان حق ندارند با لباسهای آغشته به مواد نفتی یا مواد شیمیایی به آتش ، شعله و سایر منابع گرما نزدیک شوند ، یا کبریت روشن ، فندک و غیره نزدیک کنند.

تبره 2: در صورت پارگی ، خرابی یا آلودگی به مواد نفتی یا مواد شیمیایی خطرناک ، لباس کار باید تمیز شود و در صورت لزوم ، تعویض آن باید به ناظر مربوطه ارائه شود.

توجه 3: لباس های آغشته به روغن یا گریس باید بلافاصله خارج شود زیرا باعث ناراحتی پوست می شود.

یک لباس صنعتی باید از چه جنسی ساخته شود؟

مواد پارچه ای با توجه به شرایط کار و نیاز به ظاهر لباس از نظر مقاومت در برابر جمع شدگی و همچنین کمبود الکتریسیته ساکن از مخلوطی حدود 71٪ پنبه و 31٪ پلی استر و وزن 320 گرم در متر مربع تا 420 گرم در / متر مربع و با توجه به شرایط آب و هوایی و فصول مختلف باید در نظر گرفته شود.

در شرایطی که به دلیل ریختن چین و یا تحت تأثیر گرمای زیاد احتمال سوزاندن لباس کار وجود دارد ، مانند جوشکاری لباس کار ، مواد لباس کار باید 11٪ پنبه باشد.

برای استحکام بیشتر از پارچه ای با بافت کج با تراکم بالای 2 نخ و پارچه و نخ چهل و دوتایی از نوع لبه استفاده کنید.

به منظور دوام بیشتر رنگ و جلوگیری از از بین رفتن پارچه پس از شستشو و همچنین جلوگیری از ذوب شدن پارچه ، از رنگهای واکنشی در رنگرزی پارچه استفاده شده است.

لباس کار با دوام باید با انتخاب پارچه با کیفیت بالا ، استفاده از دوخت قوی و همچنین چرخش دو درز تولید شود.

با استفاده از الگوی مناسب ، لباس کار باید خوب دوخته و خوش دوخت باشد و در اندازه های استاندارد ساخته شود.