علل مرگ مغزی

علل مرگ مغزی


مرگ مغزی ناشی از آسیب مخرب مغزی است که معمولاً به دلیل ضربه به سر، خونریزی در مغز، سکته مغزی یا از دست دادن جریان خون به مغز پس از توقف قلب (ایست قلبی) است. در ایالات متحده در سال 2016، 15405 مورد تخمین زده شده است که حدود 2٪ از کل مرگ و میرهای بیمارستانی است.


عواملی که باید قبل از بررسی مرگ مغزی ارزیابی شوند


بیماران باید دمای بدن طبیعی داشته باشند زیرا هیپوترمی می تواند انجام ارزیابی مرگ مغزی را دشوار کند. داروهای آرام بخش یا فلج کننده که توسط بیمار قبل از بستری شدن در بیمارستان مصرف می شود یا در طول بستری توسط پزشکان تجویز می شود نیز در ارزیابی کما اختلال ایجاد می کند. قبل از ارزیابی مرگ مغزی به زمان کافی برای پاکسازی اثرات این داروها توسط بدن نیاز است. برخی از شرایط پزشکی مانند فشار خون بسیار پایین یا ناهنجاری های شدید در گلوکز خون یا سایر الکترولیت های خون باید قبل از ارزیابی مرگ مغزی اصلاح شوند.


تشخیص مرگ مغزی


مرگ مغزی معمولاً در بخش مراقبت های ویژه توسط پزشک آموزش دیده در ارزیابی مرگ مغزی تشخیص داده می شود. تشخیص مرگ مغزی مستلزم وجود 3 حالت است: کما مداوم، فقدان رفلکس های ساقه مغز و عدم توانایی تنفس مستقل. کما زمانی تایید می شود که یک محرک دردناک باعث عدم باز شدن چشم، عدم پاسخ کلامی و عدم حرکت اندام در بیمار شود. عملکرد ساقه مغز با آزمایش رفلکس های متعدد، از جمله پاسخ مردمک به نور و سرفه یا تنگی نفس همراه با ساکشن گلو، ارزیابی می شود. اگر کما و فقدان رفلکس های ساقه مغز تأیید شود، مرحله آخر آزمایش آپنه است - به طور موقت بیمار را از تهویه مکانیکی خارج می کند و تنفس های خود به خود را مشاهده می کند. اگر بعد از 10 دقیقه هیچ تنفسی مشاهده نشد و سطح دی اکسید کربن خون 20 میلی متر جیوه یا بیشتر افزایش یافت. بیمار معیارهای مرگ مغزی را دارد. بیمارانی که به دلیل فشار خون بسیار پایین یا سطوح پایین اکسیژن نمی توانند آزمایش آپنه انجام دهند، باید آزمایشات رادیوگرافی اضافی مانند مطالعات رادیونوکلئید، سونوگرافی داپلر ترانس کرانیال یا آنژیوگرافی مغزی را برای تأیید مرگ مغزی انجام دهند.برای ارتباط با بهترین جراح تومور نخاعی در تهران اینجا کلیک کنید


پیامدها و ملاحظات در مرگ مغزی


هنگامی که مرگ مغزی تشخیص داده شد، بیمار مرده اعلام می شود. یک معاینه مرگ مغزی منفرد، از جمله تست آپنه، حداقل استاندارد برای تشخیص مرگ مغزی در بزرگسالان است. با این حال، دستورالعمل های اخیر در کودکان، 2 آزمایش مرگ مغزی جداگانه را به عنوان حداقل استاندارد توصیه می کنند. در صورتی که بیمار کاندید اهدای عضو باشد یا باردار باشد و تصمیمی برای ادامه حمایت از جنین گرفته شود، حمایت اعضای بدن، از جمله تهویه مکانیکی و داروها برای حفظ فشار خون کافی، ممکن است پس از اعلام مرگ مغزی ادامه یابد.